De wijsheid van een grote menigte

In zijn boek The Wisdom of Crowds (de wijsheid van vele mensen samen) betoogt James Suriwiecki dat, als de omstandigheden gunstig zijn, een grote menigte mensen wel eens opmerkelijk intelligent kan zijn. Is er geen ‘groepsdruk’, dan bezit een menigte mensen haar eigen wijsheid. Hoe belangrijker een te nemen beslissing is, hoe groter de kans is dat ieder van hen apart de zaak onderzoekt, liever dan eenvoudigweg met de anderen mee te lopen.
De evangelies spreken telkens weer over grote groepen mensen die Jezus volgen, in feite 145 keer. Marcus vertelt ons zo’n typisch  tafereel: ‘Er stroomde zo’n grote menigte bij Hem samen, dat Hij in een boot ging zitten op het water, terwijl al het volk langs het meer op de kant stond’ (Mc 4, 1). Al die mensen komen van overal uit de omtrek, zij luisteren naar Jezus, volgen Hem, verbazen zich over Hem. Hij onderricht hen, geneest hun zieken, geeft hen te eten en roept hen op. Op palmzondag juichen zij Hem toe, zij bleven staan toekijken als Hij gekruisigd wordt en bij zijn sterven zijn zij vervuld van rouw (Lc 23, 48).
Dit is de wijsheid van de grote menigte! Deze gewone mensen, door de religieuze en politieke gezagsdragers veracht, hebben gelijk omtrent Jezus. Het ‘deftige’ volk er naast zit. De grote menigte laat de Heilige Geest toe dat Hij ze leidt. De toespraak met de zaligsprekingen op de berg is voor hen bestemd (Mt  5, 1-11).
Als ik bid, ben ik nooit alleen. Waarschijnlijk maak ik deel uit van de ‘Gewijde Ruimte menigte’ die door Jezus wordt bemind. Wanneer ik mij verbeeld zelf in een tafereel van zijn openbare leven in te stappen, kan ik daar rustig tussen de menigte een plaatsje innemen, wetend dat Hij wel van grote menigtes houdt, maar toch speciaal naar mij uitkijkt. Ook al ben ik klein en sta ik helemaal achteraan.
Brian Grogan sj

Reacties

Is dit geen interpretatie van het gedrag en aangeven van een het eigenbelang dat zou kunnen aan de grond van Petrus handelen ? Was Petrus niet de stoere visser met het grote hart dat in zijn reactie meer rekening hield met het belang van zijn vriend en meester dan met zijn eigen verwachtingen ? Is dit niet het impliciet verdedigen van het door de Romeinse curie gekozen proces om de kerkelijke teloorgang in de Westerse cultuur op te vangen ? Volg de evolutie van het Verlichtingsgedachtengoed zo redden we onze verworpenen , kerkgebouwen , kapitalen en instellingen . Oorlog voeren en zich verzetten vernietigd ons bezit en met de tijd komt alles weer voor elkaar met andere inkleding e nieuwe verwoordingen . Zo is het niet meer herkenbaar voor de massa en we kunnen het altijd terugvoeren op de goddelijke inspiratie . Is dit geen vorm van opium voor de massa ! Of is dit geen Jezuïeten denkwijze ?

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj