Wat Fien's slaapkamer mij leerde over Sacramentsdag
Een tijd geleden was ik ‘s avonds te gast bij een van
mijn broers, de vader van Josefien, mijn petekind. Ik houd veel van Fientje en
af en toe krijgt ze ook nog een leuk cadeau van haar peter. Het was voorzien
dat Fien haar slaapkamer die nacht aan mij zou afstaan. Ze begeleidde me naar
haar kamer zodat ik mijn spullen daar
kwijt kon. De kamer zag er piekfijn uit. En terwijl we daar waren deed Fientje
haar uiterste best om de kamer, zo mogelijk, nog netter en aangenamer te maken. Ik
gaf haar dan ook een extra compliment en dankte haar voor al die goede zorgen.
Het antwoord kwam meteen: Maar nonkel
Nikolaas, jij bent altijd zo lief voor
mij. Dan is het toch normaal dat, nu ik daar eens de kans voor heb, ik ook mijn
best doe voor jou.
Fien was dankbaar. Dankbaarheid betekent dat je erkent
dat iemand iets goed voor je gedaan heeft en dat je daar blij om bent. Fientje straalde en ze liet me delen in de
warmte van die stralen.
Iets gelijkaardigs hoorden we in de eerste lezing uit
het boek Exodus. Het is een korte episode
uit een verhaal dat als een rode draad geweven is doorheen de hele Bijbel: het
liefdesverbond tussen God en mens. Onze grote God die zijn liefde betuigt, in
woord en daad, voor de mens. Abraham, Noah en Mozes zijn hier bevoorrechte
getuigen van geweest. Op een bijzondere wijze hebben zij iets ervaren van de
voorkeursliefde van God voor zijn volk. Samen met hen beseften hun tijdsgenoten
maar al te goed hoe onverdiend die
liefde wel is. Hoe groot het contrast is tussen Gods trouwe liefde en de kleinheid
en ontrouw van de mens.
Dit bewustzijn uitten de Israëlieten op verschillende
wijzen. Onder meer door het aanbieden van offers aan God. Ze wilden iets
terugdoen: uit dankbaarheid, uit een verlangen om het terug goed te maken als
ze ontrouw waren geweest, en soms zelfs uit angst, om een mogelijke goddelijke
wraak af te wenden. Een soortgelijke offertraditie treffen we overigens ook aan
in andere grote religieuze tradities.
Wat wij vandaag herdenken, het feest van het heilig
Sacrament, verwijst hiernaar. Maar dan wel op een heel eigen wijze. Vandaag
gedenken we hoe Jezus het diepste wezen van God openbaart door zélf een offer
te geven. Dit offer is zo bijzonder dat
christenen het beschouwen als de instelling van het nieuwe Verbond. Er zijn in dit nieuwe Verbond van de Eucharistie drie
verschilpunten met de klassieke offers.
1. Het is niet in de eerste plaats de mens die offert aan God. Wel Jezus, de
God-mens die zichzelf als brood en wijn te eten en te drinken geeft aan de
mensen. Het is, maw, God zelf die zich helemaal aanbiedt en overlevert aan de
mens.
2. Dit offer van Jezus aan de mensen is niet in de eerste plaats om te danken,
te herstellen, te compenseren; laat staan ingegeven door angst. Jezus levert
zichzelf zomaar uit. Puur gratuit. Gedreven door liefde.
3. Tot slot, dit offer is niet eenmalig. Het is een voortdurend offer. De
zelfgave van God die wij in de
Eucharistie gedenken, blijft voortduren, tot aan het einde der tijden.
Beste broeders en zusters, voor ons vandaag kan het
vieren van dit feest van het heilig sacrament enkel maar reden zijn tot steeds grotere dankbaarheid. Een steeds
groeiend besef van wat het “perfecte offer” van de Eucharistie ons leert over
de oneindige liefde van de Heer voor elk van ons.
De enige betrouwbare graadmeter van dit besef is onze
eigen omvorming tot gegeven mensen. Het ontvangen van het heilig Sacrament is
immers geen magisch gebeuren. We kunnen maar ten volle het sacrament van de
Eucharistie ontvangen in de mate dat wij toelaten dat wij, op onze beurt, omgevormd
worden tot levende offergave, voor God en voor zijn mensen. Een beetje zoals
Fientje.
Nikolaas Sintobin sj
Reacties
van " ontvangen van het heilig Sacrament".
voor mij en vele mijne.
9 april j.l. in video " Het laatste avondmaal end en sociale media niet altijd goede vrienden"
ik en vele mijne hebben begrepen dat tijdens deze rituaal in rooms katholieke kerk belangrijk is mij en mijne, bezinnen, aandachtig leven, dat de doel van is mij, ons verbinden met Goddelijke, mystieke ervaring nastreven, en voornemen mijzelf, onszelf liefdevoller zijn in onze 'omgeving'.
Ignatiaans Pedagogie en Spiritualiteit is een Fijne Instrument aan mensen duidelijk begrijpelijk uitleggen de doel van ons mensen bestaan.
in mijn woorden naverteld.