Hoe op zinvolle wijze omgaan met onzin van lijden? (1/4)


Heel lang kan ik meestal niet bij de gedachte verwijlen dat het allemaal wondermooi is in Gods schepping, en dat de mens, het laatste werk van Gods handen, de bekroning is van dat wonder.

Vrij vlug komt mij de wrange smaak in de mond, en in het hart van zoveel pijn, zoveel leed, zoveel ellende, zoveel verdriet die mij voor de ogen worden gegooid, of die ik soms zelf moet meemaken.  Natuurrampen, dodelijke of aftakelende ziekten die de uitbloei van een liefdesweg onmogelijk maken.  Zaken die soms zo mooi begonnen waren en plots afgebroken worden. En, afschuwelijker nog, de wreedheden door mensen aan mensen aangedaan.  Zoveel goede of onschuldige mensen getroffen door het kwaad.

En diep in mij draag ook ik de kwetsuren die mijzelf door het leven of door medemensen werden aangedaan. Zoveel dat mij soms naar de rand drijft van een afgrond van zinloosheid waarin ik mezelf wel eens te pletter zou willen gooien.

Wel mogen wij niet vergeten dat de ervaring van het kwaad altijd een contrastervaring is. Het kwaad grijpt ons aan als contrast. Wij mogen dus de positieve achtergrond  waartegen het kwaad als kwaad verschijnt, niet uit het oog verliezen. Daarom juist voel ik dat ik God en zijn scheppingsdroom niet zomaar opzij kan zetten. En toch, in hoeveel mensen zoek ik tevergeefs Zijn beeld ? In hoeveel situaties zoek ik tevergeefs naar die droom ? Of moet ik het anders gaan bekijken....? Maar hoe...?

Een anonieme jezuïet

Reacties

Anoniem zei…
Als je eindelijk moet toegeveb dat je kind geestelijk niet in orde is.
Ik ben geholpen maar zelf moet ik het opzij zetten.
God serieus nemen en Hem helemaal de leiding geven als ik er niet meer ben.
Jezus help mij. Ik denk aan uw liefde.
Ghislaine zei…
God is liefde en wij hebben de vrijheid om het goede of het kwade te kiezen. God heeft geen oorlog gewild. Je zou ontmoedigd worden als je al dat verdriet van die oorlog ziet! Kan een mens dan nooit in vrede leven? Het mysterie van vele dingen rondom ons zullen we nooit kunnen begrijpen! Alleen als de mens God laat terug keren in zijn leven zal er hoop zijn! Veel mensen geloven nog in de liefde van God en laten wij bidden dat het gebed naar de hemel mag opstijgen en dat ze ons daar horen!

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj