Vrijheid, iets wat je leert (deel 1 in een nieuwe serie over "Opvoeden tot vrijheid")
In deze serie
bied ik tien beschouwingen aan over opvoeding. Ze zijn alle rechtstreeks of
onrechtstreeks geïnspireerd door de ignatiaanse traditie. (1/10)
De grote levensbeschouwelijke
systemen beschouwen doorgaans vrijheid als iets dat je geleidelijk aan opbouwt
doorheen het leven. Zo kan je,
bijvoorbeeld, stapsgewijs leren omgaan met de beperkingen die je kenmerken als
mens. En met de jaren en door de
ervaring kan je meer vertrouwd worden met datgene wat jouw diepere verlangen is,
met wat jou echt doet leven, kortom met de heel eigen invulling van wat
menszijn voor jou betekent.
De vrije mens is diegene die er
steeds meer in slaagt om, doorheen bewuste keuzes, in zijn leven in te gaan op zijn
unieke roeping als mens. De echt vrije mens is diegene die niet steeds
verdwaalt op zijwegen, of zich laat verlokken in opwindende maar uitzichtloze
verleidingen. Vrijheid, in deze betekenis, is dus iets wat je geleidelijk aan
verwerft, is de vrucht van een levenslange groeiweg. De uitoefening van deze
vrijheid leidt tot volheid van leven.
Reacties