Waarom ik de oortjes van Jozef niet gezalfd heb


Een tijd geleden mocht ik de kleine Jozef dopen, in aanwezigheid van heel wat jonge kinderen. Na afloop kwam een schattig meisje van vijf naar me toe. Ze had een vraag. Tijdens de viering had ik de oogjes,  het mondje, het neusje, de handjes en de voetjes … van de dopeling gezalfd. Waarom had ik zijn oortjes niet gezalf? Niemand van de volwassenen, mezelf incluis, had dit opgemerkt. Agatha wel. Ik ben meteen met haar naar Jozef gegaan, en samen hebben we zijn beide oortjes gezegend.

Net voor het doopsel hadden we eucharistie gevierd. Bij de communie ging ik rond om het Lichaam van Christus uit te delen. Toen ik ter hoogte van Simon kwam, een jongetje van twee en en half, wilde hij per se ook de communie ontvangen. Het ventje was nochtans gewoon om regelmatig naar de mis te gaan.  De kinderzegen die ik hem gaf zinde hem helemaal niet. Zijn vader probeerde hem met man en macht uit te leggen waarom. Het mocht niet baten. Simon begon te brullen. Een grillig kind? Mij leek het gewoon een jongetje dat met volle aandacht de viering had gevolgd en dat zich nu op volstrekt onrechtvaardige wijze uitgesloten voelde. Om het weer goed te maken, heb ik hem tijdens de doopviering gevraagd om de doopkaars van zijn kozijntje aan te steken. Simon glunderde. Zijn ouders ook.

Er staat ons wat te wachten!


Reacties

Anoniem zei…
Ja, luisteren is ook een gave die zich kan ontwikkelen als men zich hier bewust van is. Wanneer ouders zich bewust zijn dat horen, zien, zwijgen en handelen vaardigheden zijn voor het individuele en algemene belang dan weet je makkelijker te handelen naar je kinderen toe.
Ik voelde me best onzeker toen mijn eerste kinderen (tweeling ) kreeg. Hun huilen (wat heel normaal is ) zorgde er voor dat ik me afvroeg of ik ze nog meer aandacht moest geven. Opvoeden is een zoektocht ( innerlijk luisteren) richting het afstemmen tussen ouder en kind dat met grenzen van geven en nemen gepaard gaat.
16 juni 2018 om 10:20
Elizabeth Harland-Hazebroek zei…
Last de kinderen tot mij komen, weerhoud ze niet.
Ik denk dat ik een stukje van de hostie in zijn mondje had gegeven.
Moet je mee naar de kerk, niet praten en dan mag je nog niet eens meedoen,
. De kaars?
Nee, zoiets doe in de supermarkt, afleidings manoeuvre
16 juni 2018 om 11:26
Anoniem zei…
Mijn lieve moeder luisterde naar haar hart en heeft mijn ongedoopte kinderen bij een bijzondere dienst op vierjarige leeftijd de communie laten geven. Dat gaf een groot saamhorigheidsgevoel. Geen onderscheid maken was haar levensdoel.
16 juni 2018 om 12:07
Anoniem zei…
Dat vind ik heel fijn: je hebt Simon en Jozef mooi tot hun recht laten komen....
18 juni 2018 om 23:27
Een reactie posten

Meest gelezen

Wat verrijzenis kan betekenen in de dierenwereld en in jouw leven - Adembenemende video

Afbeelding
Deze video-beelden zijn adembenemend. Een echte thriller met een onwaarschijnlijk einde. Zomaar, toevallig, opgenomen door toeristen in het Krugerpark in Zuid-Afrika. Onderaan vind je enkele vraagjes om met dit document naar de diepte te gaan. In deze beelden uit het dierenreservaat kan je zien hoe het leven sterker is dan de dood, hoe het brute geweld uiteindelijk het onderspit moet delven voor het broze nieuwe leven; in gelovige termen uitgedrukt, hoe God kiest voor wat klein en kwetsbaar is; of nog, hoe God het geknakte riet niet breekt en kleine en zwakke mensen groot maakt. Ook al kan dit lang duren, gaat het doorheen ups en downs, en lijkt alles totaal en reddeloos verloren. o Ik kan verwijlen bij deze beelden en deze boodschap in mij laten doordringen. Durf ik, ben ik bereid hierin te geloven? o Ik kan ook zien wat dit betekent in mijn leven: waar heb ik moeten vechten, waar hebben anderen gevochten met en voor mij en ben ík gered geworden uit iets wat objectief uitzichtl
Meer lezen

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Afbeelding
Paus Franciscus wordt uitgenodigd tot iets dat niet meteen zijn specialiteit is. Toch geeft hij deze Cubaanse circusartiesten een kans. En meteen ook zichzelf. Met een meer dan behoorlijk resultaat tot gevolg.   Hoe reageer jij als je iets gevraagd wordt waarvan alles doet vermoeden dat je het niet kan?   Dat gebeurt namelijk wel vaker in een mensenleven. Vaak wordt een mens geroepen tot iets waartoe hij zichzelf niet in staat acht en dat nochtans zijn weg naar geluk blijkt te zijn.  
Meer lezen

Waarom we stille zaterdag graag overslaan - de uitleg van Karl Rahner sj

Afbeelding
In de lezingendienst van het brevier vinden we op Stille Zaterdag een boeiende uitleg van Karl Rahner sj over Stille Zaterdag. Enkele uittreksels. “Als we denken aan Stille Zaterdag, valt iets merkwaardigs op: in ons godsdienstig leven slaan we deze dag over. We vieren Goede Vrijdag en Pasen, … Wat er tussen deze twee dagen ligt, namelijk Stille Zaterdag, slaan we over. … Toch belijden we, telkens als we de apostolische geloofsbelijdenis … uitspreken: Hij is nedergedaald ter helle . En dit is de tekst die bij Stille Zaterdag hoort. … Het betekent op de eerste plaats: Jezus is waarlijk gestorven. … De dood heeft Jezus vastgehouden als in banden. Hij was in de dood. … Omdat wij uit hetzelfde hout gesneden zijn en ook midden in het leven reeds onze dood sterven, kunnen wij zijn lot niet enkel van buiten af begrijpen, maar wij kunnen het delen. Gelovend ervaren wij dat zijn nederdaling in de machteloosheid van  ons mens-zijn alle paaszaterdag-uren van ons leven geheiligd heef
Meer lezen

Kan je vandaag nog in Jezus geloven zoals 2000 jaar geleden? - Homilie van Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Homilie van Beloken Pasen Een tijd geleden bracht ik het WE door met een jong koppeltje. Ze zijn 25 jaar oud en kennen elkaar reeds 8 jaar. Ze wonen beiden in Parijs. Beide jonge mensen willen trouwen met elkaar en gedurende dat WE hebben we hun huwelijk voorbereid. Ik vroeg hen me uit te leggen wat het christelijk geloof voor hen precies betekent.   Hoewel ze dit niet afgesproken hadden, vatten ze elk hun geloof in drie punten samen: 1)     een aantal waarden; 2)     een relatie tot een liefhebbende God; 3)     en een houding van verantwoordelijkheid naar de andere mensen. Ik zei hen vervolgens   dat christenen deze drie punten gemeenschappelijk hebben met Joden en moslims. Dat, bijgevolg, deze drie elementen, hoe belangrijk ook, niet typisch christelijk zijn. Beiden waren verbouwereerd. Ik denk nochtans dat vele christenen desgevraagd een gelijkaardig antwoord zouden geven. Het Evangelie van deze Beloken Pasen gaat hierover: het geloof in Jezus als de
Meer lezen

Over wassen van een aidszieke en Witte Donderdag - homilie Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Witte Donderdag  2024 Als   jezuïet in opleiding woonde ik in Parijs. Elke zaterdagmorgen was ik er vrijwilliger op een dienst voor palliatieve zorgen. De helft van de bedden was voorbehouden voor terminale aidspatiënten. Een van hen was Jean-Louis, een dertiger. Hij was vel over been. Gevolg van chronische diaree. Ik stapte zijn kamer binnen om wat bij te praten. Op dat eigenste ogenblik zag ik Jean-Louis uit zijn bed opspringen. Net op tijd om te voorkomen dat hij zichzelf zou bevuilen door de gevolgen van een zoveelste oncontroleerbare darmkramp. De geur was onuitstaanbaar. Maar nog pijnlijker was de gelaatsuitdrukking van die naakte man. Hij wist niet waar te kruipen van schaamte en walging. Ik ook niet … Amper een minuut later stond er een verpleegster. Een jong meisje met een prachtige glimlach. Met een kwinkslag stapte ze, door de smurrie heen,   naar Jean-Louis toe. Ze reinigde hem en hielp hem terug zijn bed in. Haar eigen baby had ze niet met meer zachtheid en liefde
Meer lezen

De verrijzenis van Jezus is geen toverpilletje - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor Pasen

Afbeelding
  Homilie voor Paaszondag Handelingen 10,34a.37-43                 Kolossenzen 3,1-4                   Johannes 20,1-9 Als ik denk aan Kerstmis, dan komen spontaan woorden bij me op als familie en gezelligheid. Als ik denk aan Pasen, dan voel ik vreugde en hoor ik het halleluja van Händel weerklinken. Als ik echter de evangelietekst van deze paaszondag lees, dan vind ik geen spoor van die vreugde of van de muzikale overdaad van Händel terug. Integendeel. Johannes biedt een bijna onderkoelde beschrijving van de ontdekking van het lege graf en van het begin van het verrijzenisgeloof. Ook de daaropvolgende scène van het johannesevangelie, de ontmoeting tussen Maria Magdalena en de verrezen Jezus, is nog steeds stil en aarzelend. Het is pas naar de avond van die dag toe, als Jezus zijn angstige leerlingen ontmoet, dat voor het eerst sprake is van vreugde. De vreugde van het geloof in de verrijzenis is    duidelijk niet zomaar gekomen. Pasen is geen toverpilletje dat de pijn van het absurde
Meer lezen