Waarom je beter lijkt op een woestijn - een ervaringsbericht

Willen we dat de Geest de leiding overneemt in ons gebed, dan moeten wij ervoor zorgen dat wij gelijken op iets als een woestijn, waar niets meer gebeurt. In Hosea 2,14 zegt Jahweh over zijn volk Israël, zijn bruid: “Weldra lok ik haar weer naar Mij toe, zorg ik dat ze naar de woestijn gaat, en spreek Ik tot haar hart.”

De tijd die je aan gebed wilt besteden, kan wel eens, zodra je je smartphone, je iPad, je radio of TV hebt uitgeschakeld, op een woestijn lijken. Je hebt je teruggetrokken uit het lawaai en gepraat dat je in je oppervlakkig zelf gevangen houdt, en dadelijk vraag je je af of er nu iets kan gebeuren dat de moeite waard is. Maar God verlangt  je te brengen tot in de diepste kern van je hart, en je daar te ontmoeten. Het is dus een goede zaak die woestijnsituatie in het leven te roepen, een voorwaarde om je gevoeligheid voor Gods woord te verhogen.  Je zult door Gods aantrekkelijkheid geboeid worden, en God zal spreken tot je hart.  Gods belofte uit Hosea wordt mooi uitgebeeld in het verhaal van Mozes, een gewone mens zoals wij (Exodus, 3). Dit verhaal kan ons helpen.

Mozes dreef zijn kudde tot “diep in de woestijn en kwam bij de berg Horeb, Gods berg”. Daar hield hij halt en kwam er langzaam tot rust. Nu was hij  helemaal klaar om Gods belangstelling voor hem op te merken.  Jij ook kunt even halt houden, je klaar maken om gevoelig te worden voor Gods behoedzame komst naar je hart.

Mozes merkt een brandende braamstruik op, en wordt er helemaal door geboeid. Hier is God Mozes voor zich aan het innemen. God roept hem bij zijn naam. Je wordt herkend – door God! Jij ook kunt je door God aangetrokken voelen, als een episode of een zin uit de Schrift plots voor jou ‘oplicht’!  Je blijft er bij stilstaan en je wordt innerlijk gevoed.

Mozes is nu in staat om de levende God te ontmoeten. God zegt hem dat hij zich op ‘heilige grond’ bevindt – Gods territorium. God laat zich aan hem kennen op een wijze die Mozes kan begrijpen. “Ik ben de God van je voorvaderen.” Deze intieme ontmoeting raakt Mozes tot in het diepste van zijn ziel.  God spreekt tot zijn hart.  “Hij verborg zijn gelaat, want hij durfde niet naar God op te zien.”

Ook in ons gebed is God actief. Je woestijn is een begenadigde plaats. Wees stil en laat God je hart raken. Nodig God uit je naam te fluisteren, vraag Hem een kleine vlam in je hart te doen oplichten, en je te zeggen hoezeer Hij van je houdt.

Finbarr Lynch sj