Hoe je kan leren omgaan met de ondraaglijke blik van Jezus



Enkele jaren geleden las ik Anthony De Mello’s boek Sadhana, een weg naar God. Daarin beschrijft hij een wijze van bidden die de heilige Teresa van Avila aanbeval. Het is een bedrieglijk eenvoudige wijze van bidden: Stel je voor dat Jezus naar je kijkt, liefdevol en nederig, m.a.w. ga ergens zitten en laat Jezus je aankijken.

Toen ik dit soort van gebed voor de eerste keer uitprobeerde, beeldde ik me in dat Jezus me recht aankeek, van heel dichtbij, met liefdevolle en bescheiden ogen. Ik voelde me onbeholpen en verlegen. Mijn eerste reactie was achteromkijken naar wie er achter mij stond. Ik keerde me weer om en Jezus keek nog altijd naar mij met oneindige liefde en met een glimlach die mijn hart verschroeide, en ik begon te wenen.

Ik was niet voorbereid op de kracht van die blik. In mijn leven heb ik heel wat afbeeldingen van Jezus gezien die vanaf het schilderij of de icoon recht naar de toeschouwer keken. Maar daarvan ging altijd een strenge en plechtige indruk uit; alsof Jezus al de verborgen zonden van de mensheid las.

In deze oefening nu raakte ik gebiologeerd door Jezus’ blik. Die richtte zich op niemand anders dan op mij, kleine kwetsbare mens. En Jezus lachte. Ik kon niet loskomen van de liefde in die ogen en van het feit dat die blik voor mij bedoeld was. Ik ben niet waardig, bleef ik maar denken, maar hoe langer ik daar zat, hoe meer ik begon te geloven dat ik het wellicht wel waard was. Ik begon te geloven dat Jezus wellicht iets inschikkelijker is voor mij dan ik het voor mezelf ben, dat hij mijn gebreken wel ziet, maar dat hij ook verder ziet, ook het beste van mij ziet, de kern van wat ik echt ben.

Ginny Kubitz

Reacties

Anoniem zei…
In de digitale retraite wordt ons aangeraden ons te laten aankijken door Jezus onder verwijzing naar De Mello. Ik kon het boek nog tweedehands bestellen. Dank voor deze blog. Marjolein
E Harland-Hazebroek zei…
Wat zou ik dat graag kunnen.
UK probeer Jezus dichtbij te hebben maar God is zo groot.
Hoe ik dit moet?
Wel komt Hij in zijn linden langzaam dichterbij
Hett onnenselijke hoe Hij is vehandeld
Jezus blijf bij mij in het duistter en de angst.
Leer mij op U te vertrouweñ en mijn liefde echtt te laten zijn.

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)