Waarom duurzame liefde ook afstand vraagt (3/7)

Voor de glossy LFK schreef ik een overweging over liefde. In deze serie bied ik enkele uittreksels aan. (3/7)

  

Er is nog een andere reden waarom liefhebben moeizaam kan verlopen. Wie bemint wil spontaan gelijken op de geliefde en verlangt dat dit omgekeerd ook zo is. Geliefden willen steeds dichter bij elkaar komen en alles met elkaar delen. Dit kan zo sterk zijn dat er een verlangen groeit om niet langer twee en gescheiden te zijn, maar om te versmelten en één te worden.  Alleen, steeds weer kom je erachter dat die ander anders denkt, voelt en handelt dan jij. Eenvoudig te verklaren: de ander, ook dus de geliefde, is en blijft verschillend van jou. Er is en blijft een afstand. Je kan veel delen met elkaar. Niet alles. De verleiding kan bestaan om dat verschil en die afstand te ontkennen. Dat kan even werken. Dan doe je wel de werkelijkheid geweld aan en is de kans reëel dat de liefde hierdoor dreigt te verstikken.

Betekent dit dat je er beter voor kiest om je niet te wagen aan het avontuur van de liefde? Is liefde dan onmogelijk want een illusie? Beslist niet. Liefde is zo groots en krachtig dat ze zich niet laat tegenhouden door onze menselijke beperkingen.  Al doet liefde soms pijn, ze is krachtiger dan die pijn.

Nikolaas Sintobin sj