Vaderschap op zijn best - dag 4 Pinksternoveen over de vruchten van de Geest: geduld


NB: elke dag "live" te volgen van 7:45 tot 8:00 op www.internetmis.nl

Dag 4:  geduld

Welkom in deze vierde gebedstijd van de Pinksternoveen voor de vruchten van de Geest. De vrucht van de Geest waarvoor we vandaag bidden is het geduld.

·      Kijken naar video: Fatherhood at its best


o   We gaan nu enkele minuten de stilte in.
o   Geef even aandacht aan je lichaam. Neem een houding aan waarbij je je comfortabel voelt en tegelijk voldoende geconcentreerd. 
o   Maak een kruisteken, maak een buiging, of stel een ander gebaar dat voor jou betekent dat je nu aan het bidden bent.
o   Probeer tot stilte te komen. Kom bij jezelf. Probeer je vervolgens ook te openen voor Gods aanwezigheid.


o   Herinner je de beelden die we daarnet zagen. Een vader die me groot geduld zijn dochtertje een luier aandoet.
o   Richt je eerst even tot God. Wat zou je Hem spontaan willen vragen of zeggen. Misschien wel iets in verband met geduld.


o   We  zagen net die stoere bonk van een vader die een toonbeeld van geduld lijkt te zijn. De liefde voor zijn dochtertje doet hem zichzelf overstijgen. Wanneer kan jij echt geduld oefenen? Wanneer, waar, bij wie merkt jij bij jezelf dat het je gegeven wordt om geduldig te zijn?
o   Waar of wanneer had je het de voorbije tijd moeilijk om geduld op te brengen? Hoe voelde dat? Op het ogenblik zelf, en achteraf?
o   Wat kan je leren uit die ervaring?


o   We naderen het einde van deze vierde noveen-meditatie. Voer nu, in de stilte van je hart, een gesprekje: met God de Vader, met Jezus, met de Heilige Geest, met Maria of met iemand anders in wie je vertrouwen hebt. Vertel wat je graag kwijt wil over het voorbije gebed: misschien wil je ergens voor danken, een voornemen formuleren, een inzicht noemen uit deze meditatie over geduld. Misschien wil je wel om een bijzondere genade vragen. Doe het op  een gemoedelijke toon. Zoals een vriend of een vriendin spreekt met een vriend of een vriendin.

Reacties

Truus van Dam zei…
Knap dat de vader toch de luier verschoond , ik wildeeerst schrijven wat een aansteller maar niet iedereen kan hier tegen, moeders moeten dit heel vaak doen bij kleine kinderen, en onze kleindochter die aan het leren is voor de kinderopvang heeft ook een babygroep komt dit ook tegen en dat zijn kindjes van iemand anders.Mijn geduld is er voor oudere mensen zij kunnen alles bij mij ik zal er voor ze zijn ook al ben ik zelf bijna 70 en ook tot deze categorie behoor. En kleine kinderen die zijn eerlijk zeggen wat ze denken, dat gaat over als je ouder word. Dementerende mensen doen dit ook. En de honden waar ik zo van hou , dat is onvoorwaardelijke liefde.
reninka zei…
Ik wist niet dat dít geduld heette.
Het meisje toont ook veel geduld, en empathie! Het geeft geen kik en blijft mooi in de houding die papa aangeeft tot wanneer al die ellende (of noem het stress) gedaan is, en begint dán pas te kraaien en te spartelen wanneer de schone pamper zich aankondigt.


e.harland-hazebroek zei…
Lachen: wel tatoes...dit is smerig...dan is hij stom bezig, even wegleggen daarna verder. De baby is lief; een beetje in seiner gezet. Het verschil met de baby is leuk gedaan, maar wat voor een beroep heeft pa? Politie: dronken mensen geven over etc.

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)