Wat is de kern van katholiek zijn - het heldere antwoord van paus Franciscus
Het Amerikaanse jezuïetentijdschrift heeft deze dagen een interview mogen afnemen van paus Franciscus. In zijn antwoord op de eerste vraag gaf Franciscus onderstaande omschrijving van wat het betekent katholiek te zijn.
Polarisatie is niet katholiek. Een katholiek kan niet of-of (aut-aut) denken en alles reduceren tot polarisatie. De essentie van wat katholiek is, is beide en (et-et). De katholiek verenigt het goede en het niet-goede. Er is maar één volk van God.
Wanneer er polarisatie is, ontstaat er een verdeeldheid zaaiende mentaliteit, die sommigen bevoordeelt en anderen achterlaat. De katholiek harmoniseert altijd de verschillen.
Als we zien hoe de Heilige Geest handelt, veroorzaakt Hij eerst wanorde: denk aan de ochtend van Pinksteren, en de verwarring en puinhoop die Hij daar creëerde, en daarna brengt Hij harmonie. De Heilige Geest in de kerk brengt niet alles terug tot één waarde, maar harmoniseert tegengestelde verschillen. Dat is de katholieke geest.
Hoe meer harmonie er is tussen de verschillen en de tegenstellingen, hoe katholieker het is. Hoe meer polarisatie er is, hoe meer men de katholieke geest verliest en vervalt in een sektarische geest. Dit [gezegde] is niet van mij, maar ik herhaal het: wat katholiek is, is niet of-of, maar is beide-en, het combineren van verschillen. En dit is hoe wij de katholieke manier van omgaan met de zonde begrijpen, die niet puriteins is: heiligen en zondaars, beide samen.
Reacties
maar dat is (was) zo voor vele dingen in het (mijn) leven...
kort aanleunend bij mijn 90 jaar zijn deze woorden van paus Franciscus zalvend!
waarvoor zoete dankwoorden.
Ware liefde is de liefde voor dat wat is en dat vraagt naar persoonlijk inzicht van de mens.
We zijn er nog lang niet zolang er verdeeldheid bestaat.
Het beeld ; Hemel en water verwijderen zich van elkaar; het beeld van de strijd. Daarom overweegt de wijze man het begin.
het beeld wijst erop, dat de oorzaak van de strijd ligt in de bij voorbaat reeds bestaande tegengestelde tendensen van de beide delen. Zijn zulke tegenstellingen eenmaal aanwezig, dan volgt strijd. Dit impliceert, dat men om strijd te voorkomen in het allereerste begin zorgvuldig elke stap moet overwegen, rekening houdend met de bestaande machtsverhoudingen met een verduidelijking van de rechten en plichten voor iedereen in het conflict. Er wordt eveneens gewaarschuwd om het grote water niet over te steken als de krachten verdeeld blijven en dit gaat ook op voor de innerlijke strijd. Maar wat mij persoonlijk het meest aanspreekt is haar aanmaning om een open strijd te voeren en zij plaatst dit tegenover arglist en onrechtmatige toe-eigening. Voor wie niet vertrouwd is met het oude woord arglist; geslepenheid, doortraptheid, het plegen van bedrog en misleiding - Wat niet zo ver verwijderd is van zelfbedrog in een ego dat lijdt aan inflatie. Daarom en ik citeer de woorden van CG Jung, mag men degene ( n ) die beweert in een staat van ' heiligheid ' te leven, een morele superioriteit claimt en denkt te beschikken over het mekka van verlossing en bevrijding met recht wantrouwen . Een betere duiding van ' sektarisme kan ik niet bedenken.