Een existentieel gesprek tussen buffels




Is het echt zo dat de domheid steeds sterker is?

Is er vooruitgang? Of moeten we steeds weer opnieuw van nul beginnen?

Reacties

Anoniem zei…
Geinig ja. Echt menselijk. Maar ooit zag ik een film over deze of vergelijkbare runderen die hun kalveren wilden laten drinken. Vergelijkbaar decor, alleen een complete kudde. De volwassen dieren gingen stap voor stap en in slagorde, dus met aaneengesloten flanken langzaam het water in, de punten van hun hoorns scherp en in de aanval naar beneden gericht, dus als talloze paren speren schuin en direct boven het wateroppervlak. Zo vormden ze een dreigende, gehoornde garde. Daar achteraan konden de kalveren tot de waterkant naderen en drinken, zonder enig gevaar te lopen. Eenmaal gelaafd en voldaan trokken eerst de kalveren zich terug, waarna ook de volwassen dieren weer achterwaarts stappend het water verlieten, steeds de koppen met de hoorns neerwaarts gericht houdend. Niemand gewond. De krokodillen hadden er niet van terug.
In de hele natuur gaan er ook dingen niet goed, maar ik geloof niet zo zeer dat in het dierenrijk de domheid regeert. Ik vermoed dat dieren alerter zijn omdat ze geen last hebben van de verblinding der zonde.
2 juli 2013 om 09:51
Een reactie posten

Meest gelezen

Wat is nu eigenlijk precies de christelijke hoop? - Vertaling van de homilie van paus Franciscus in de nachtmis 2024

Afbeelding
  Lees hieronder de homilie die paus Franciscus tijdens de nachtmis. Het centrale thema is de hoop. Ik heb ze voor u vertaald uit het Italiaans. Een engel van de Heer, gehuld in licht, verlicht de nacht en brengt de herders het goede nieuws: Ik verkondig u een vreugdevolle boodschap, die bestemd is voor heel het volk. Heden is u een Redder geboren, Christus, de Heer, in de stad van David. (Lc 2,10-11). Te midden van de verwondering van de armen en het gezang van de engelen opent de hemel zich op aarde: God is één van ons geworden om ons als Hem te maken. Hij is naar ons afgedaald om ons op te tillen en terug te brengen in de omarming van de Vader. Dit, zusters en broeders, is onze hoop. God is de Emmanuël, God-met-ons. De oneindig grote is klein geworden; het goddelijke licht heeft geschenen in de duisternis van de wereld; de glorie van de hemel heeft zich laten zien op aarde. En hoe? In de nederigheid van een Kind. En als God komt, zelfs wanneer ons hart op een eenvoudige kribbe ...
Meer lezen

Hoe een stamelende en schijnbaar verwarde oude jezuïet mij de diepere betekenis van de Advent deed ontdekken - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de vierde zondag van de advent

Afbeelding
Hieronder vind je mijn homilie voor deze zondag. Vierde zondag van de advent C Micha 5,1-4a               Hebreeën 10,5-10                   Lucas 1,39-45 Tijdens mijn eerste Advent als jonge jezuïet in opleiding liep ik stage bij pater Jef Van den Broeck, een klein, graatmager mannetje. Je kon hem met één zucht omver blazen. De hongersnood van de tweede wereldoorlog had Jef een long gekost. Als hij in het publiek het woord nam verloor hij na gemiddeld twee zinnen de draad van zijn betoog. En als hij voorging in de eucharistie dan wist je wel hoe het begon, maar was je nooit helemaal zeker hoe het zou eindigen.   Wat kan je met zo iemand aanvangen, zou een mens denken. In de stad Aalst, waar deze jezuïet zijn hele leven doorbracht, was de pater nochtans een beroemdheid. Hij had een heus dorp uit de gro...
Meer lezen

Paus Franciscus vertelt een jezuïetengrap - Lach je mee?

Afbeelding
  Op 17 december 2024 verscheen een bijdrage van paus Franciscus in de NewYork Times over ... humor. Daarin vertelt Franciscus deze grap over een jezuïet. De mop staat in paragraaf 2 & 3. De eerste paragraaf hieronder, eveneens van de paus, geeft de context waarin hij die mop vertelt: het belang van de zelfspot. Wat betreft het gevaar van narcisme, dat het best wordt bestreden met gezonde doses zelfspot, herinner ik me het verhaal over die nogal ijdele jezuïet die een hartprobleem had en in het ziekenhuis behandeld moest worden. Voordat hij de operatiekamer binnenging, vroeg hij aan God: “Heer, is mijn tijd gekomen?”   “Nee, je zult zeker nog minstens 40 jaar leven,” antwoordde God. Na de operatie besluit de jezuïet het beste uit zijn extra tijd te halen en laat een haartransplantatie doen, een facelift, liposuctie, zijn wenkbrauwen en tanden – kortom, hij komt als een totaal ander mens het ziekenhuis uit. Maar net buiten het gebouw wordt hij door een auto aangereden ...
Meer lezen

Gewoonte is geen noodlot: wat wil jij veranderen dit jaar? - Heerlijk creatief filmpje

Afbeelding
Gisteren, de laatste dag van het jaar, stelde ik je om terug te blikken op het voorbij jaar. Vandaag, nieuwjaar, is het geschikte moment om vooruit te blikken. Wat zou je de komende tijd graag willen aanpakken? Wat verlang je eigenlijk? Wat zou je willen veranderen? Ga je het ook daadwerkelijk doen?  Aarzel niet om God te vragen, écht te vragen, je daarbij te helpen. Klik hier om dit bijzondere videootje te bekijken of klik op de foto hieronder.
Meer lezen

"Ik zal blij zijn als ik andermaal sterf" - Indrukwekkend gedicht-overweging van T.S. Eliot over de drie Koningen

Afbeelding
De reis van de drie koningen Het was een koude tocht, en de slechtste tijd van het jaar voor een reis, voor zulk een verre reis. De wegen modderig, het weer guur, de winter op zijn strengst. de kamelen, die hun knieën ontvelden, hun hoeven bezeerden, werden onhandelbaar en legden zich neer in de smeltende sneeuw. Menigmaal dachten wij met spijt terug aan onze zomerpaleizen op bloeiende berghellingen, aan meisjes, in zijde gehuld, die gekoelde wijn ronddienden. Onze kameeldrijvers vloekten, kankerden, weigerden dienst, riepen om brandewijn en vrouwen. Onze kampvuren wilden niet branden, onderdak was moeilijk te vinden, de steden waren vijandig, de dorpen stug, de gehuchten smerig en verschrikkelijk duur : het was een ellendige tocht. Tenslotte reisden wij de gehele nacht door, sliepen zo nu en dan langs de wegkant en hoorden gedurig in onze ogen zingende stemmen, zeggend: jullie onderneming is waanzin....
Meer lezen

"Die koude stal ben jezelf!" - Hoe omgaan met kille eenzaamheid op Kerst?

Afbeelding
Beste Lezer, graag wens ik je een zalig Kerstfeest toe. Dat Gods liefde zich steeds dieper en breder in jou moge verankeren. Ook al gaat dat soms langs omwegen. Niet erg. God schrijft recht op onze kromme lijnen.  De heilige Pierre Favre sj beschrijft daar een sterk staaltje van. Pierre Favre was een van de eerste gezellen van Ignatius en erg beslagen in de onderscheiding van de geesten. Niet alleen tijdens de terugblik voor het slapen gaan. Maar ook op het ogenblik zelf. Zo kon een ervaring van droefheid een opstap worden naar vreugde. Hieronder beschrijft Favre wat hem overkwam, 482 jaar geleden, in de vroege kerstmorgen, vlak voor hij ging communiëren in de herdersmis. Tot zijn ontzetting voelt hij zich helemaal kil en koud. 25 december 1542 in Mainz "Tijdens de eerste mis voelde ik me voor de communie helemaal koud en ik was bedroefd geen beter voorbereide verblijfplaats te hebben. Een levendige geest kwam toen naar mij en gaf mij d...
Meer lezen

Laatste dag van het jaar. Groeien in hoop met dit bijzondere videoverhaal

Afbeelding
Het gevaar is overal. Ook de hulp is overal.   Christenen noemen dit genade. Dat wil niet zeggen dat de oplossing steeds diegene is die je verwacht. Wel dat ze bestaat. Meer in het bijzonder dat ze je gegeven wordt. Deze laatste dag van het jaar is een geschikt moment om terug te blikken. Waar heb je in 2024 Gods reddende nabijheid ervaren? Wellicht weinig spectaculair. Ons dagelijks leven is meestal vrij gewoontjes. Maar al die kleine knipoogjes samen kunnen echt het verschil maken. Ze kunnen van jou een dankbaar en hoopvol mens maken Klik hier om dit bijzonder reclamefilmpje te bekijken of klik op de foto hieronder.
Meer lezen

De kersttijd: romantisch en idyllisch? Wat dacht je van het feest van de Onnozele kinderen? - Videootje

Afbeelding
Het is waar dat we de geboorte van Jezus vlot identificeren met engelenhaar, warme kleuren, geborgenheid, vrede, onschuld en andere ons dierbare symbolen en waarden. En dat is maar goed ook. Maar de lezingen van het kerstoctaaf brengen ons snel terug met de beide voeten op de grond. Vandaag, amper drie dagen na Kerst,  vieren we reeds de onnozele kinderen. Een gruwelijk feest. Zoals dat van alle martelaren trouwens. Neen, het christendom is bepaald geen vluchtweg uit de hardheid van het bestaan. De openbaring van Jezus geeft net betekenis aan de realiteit waarin wij leven. Aan de liefde en aan de schoonheid. Maar ook, en wel tegelijkertijd, aan het lijden. Tussen de kribbe en het kruis is er één ononderbroken lijn. Klik hier om te kijken naar dit videootje of klik op onderstaande foto.    
Meer lezen