"In alle dingen"

Graag dit citaat uit de autobiografie van Theresia van Lisieux, monument van de geestelijke litteratuur. "In het begin van mijn geestelijk leven, toen ik zo’n dertien, veertien jaar was, vroeg ik me af waar  ik later nog vooruitgang in kon boeken. Ik dacht ik de volmaaktheid onmogelijk nog beter begrijpen kon.  Algauw heb ik ingezien dat hoe verder iemand op deze weg komt, hoe meer hij verwijderd denkt te zijn van het doel. Nu berust ik erin mezelf nog altijd onvolmaakt te zien en vind ik er mijn vreugde in."

  Hieronder vind je deel twee van mijn commentaar op een uitspraak  van paus Franciscus die verscheen op 24 februari 2017 op zijn twitteraccount.   ‘In het hart van de christen is er vreugde. Altijd. Vreugde die onthaald wordt als een gave en die gekoesterd wordt om haar te kunnen delen met anderen .’   Keuzes maken De ‘onderscheiding van de geesten ‘is erop gericht die vreugde op het spoor te komen. Het is een door Ignatius van Loyola proefondervindelijk uitgewerkte methode voor het dagelijks leven. Het is geen 16 de -eeuwse spirituele wellness-techniek voor persoonlijke comfort. Ignatius ontwikkelde zijn methode uit pastorale bezorgdheid: de Goede Boodschap van Gods liefde kan slechts op geloofwaardige wijze worden verkondigd als zij zichtbaar en voelbaar gedragen wordt door de levende ervaring van die liefde. De vreugde en de andere acht vruchten van de Geest zijn bovendien belangrijk omdat ze – als we moeten kiezen – de richting aangeven waartoe God ons uitnodig

  ‘In het hart van de christen is er vreugde. Altijd. Vreugde die onthaald wordt als een gave en die gekoesterd wordt om haar te kunnen delen met anderen .’ Dit citaat van paus Franciscus verscheen op 24 februari 2017 op zijn twitteraccount. Een dergelijke absolute uitspraak over vreugde kan verwondering oproepen. Om dit citaat goed te kunnen duiden, is het belangrijk te weten dat paus Franciscus jezuïet is. Preciezer nog: hij is een meester in de spiritualiteit van de jezuïeten, ook de ignatiaanse spiritualiteit genoemd, naar Ignatius van Loyola, de stichter van de jezuïeten. In die spiritualiteit staat de ‘onderscheiding van de geesten’ centraal, waartoe God ons uitnodigt. Vreugde is daarbij een van de belangrijkste instrumenten. De acht andere gevoelens uit Galaten 5:22 behoren daar ook toe.   Altijd blij? Wat bedoelt paus Franciscus als hij stelt dat er altijd vreugde is in het hart van de christen? Het is geen veroordelende of moraliserende uitspraak. Zoiets als: Jij noemt

 Het internet heeft een grote impact op hoe we communiceren en wat we al of niet als waar beschouwen.  In deze voordracht bespreekt internetpastor Nikolaas Sintobin sj wat is eigen aan communiceren via het internet en wat we kunnen leren van communicatiegenie paus Franciscus.

Het is verdienstelijk voor de hemel om slechte gedachten te verdrijven. Even gevaarlijk is het om goede gedachten niet ten uitvoer te brengen.  Ignatius van Loyola

Ignatius van Loyola was ervan overtuigd dat het ervaren van God op een rechtstreekse en onmiddellijke wijze geen bijzondere gunst was, voorbehouden aan enkele bevoorrechte mystici. Als God bereid was rechtstreeks te spreken met een zondaar zoals hij, dan zou God verlangen met iedereen spreken – met iedereen die tenminste bereid is tijd te nemen om stil te worden, te luisteren en te bidden. Als mensen bereid zijn een wat ruimere tijd te besteden aan eenzaamheid en gebed, mijmerend over Jezus zoals hij, Ignatius, dat in Loyola en Manresa had gedaan, dan zou hij ze kunnen helpen God te ervaren en Gods plan omtrent hun leven te leren kennen. Hij was ervan overtuigd dat God hem deze zending had toevertrouwd: mensen begeleiden bij het doen van de Geestelijke Oefeningen en hen zo helpen Gods aanwezigheid te ervaren en Gods verlangen te leren kennen. Ronald Modras Ignatius’ kijk was heel optimistisch. God wil iedereen aanspreken – het doet er niet toe hoe gewond, gebroken of

  Luisteren naar stilte – Voor LFK schreef ik een essai over stilte. Graag enkele uittreksels: 6/7 Etty’s leven wordt alsmaar hectischer en objectief uitzichtlozer. Niet in het minst door al de beperkingen en vernederende verplichtingen die de bezetter oplegt aan de Joden. Na verloop van tijd moet ze overdag werken in een transitkamp voor Joden. Dag in dag uit gaat Etty Hillesum om met mensen die letterlijk gek worden van angst. Die extreme ervaring van verbijstering maakt bij haar de impact van de stilte enkel maar groter.  In haar nachtelijke dagboekaantekeningen tekent zich een dubbele beweging af. Enerzijds grijpt ze steeds vaker terug naar die stilte en voelt ze het verlangen om meer tijd door te kunnen brengen in die stilteruimte. Anderzijds merk je bij Etty hoe die stilte een plaats wordt waar ze geborgenheid en zelfs liefde ervaart. De stilte wordt voor haar een voedingsbron waar ze kracht en energie opdoet. Steeds sterker voelt ze het verlangen zowel die stilte als die lief

Onderstaand verhaal beeldt op aangrijpende wijze het drama uit van het ouder worden. Het lichaam kan niet meer. Het verlangen is echter intact gebleven. Verlangen om te genieten van het leven. Ook verlangen naar nieuw begin van ander leven. In vertrouwend geloof. Samen met anderen. Als de tijd gekomen is.

24e zondag door het jaar B Jes. 50, 5-9a       psalm 116       Jak. 2, 14-18         Mc. 8, 27-35   De voorbije tijd was ik te gast in enkele monastieke gemeenschappen. Ik vind de stilte in zo’n abdij en de schoonheid van de liturgie telkens weer heerlijk.  Maar wat ik ben blij als ik, na enkele dagen, zo’n abdij mag verlaten. Ik mag er niet aan denken zelf monnik te zijn. Ik zou snel tegen de muren op lopen. Geef mij maar het jezuïeten-leven. Daar voel ik me op mijn plaats. Ik was naar die abdijen toegegaan om er vorming te geven over ignatiaanse spiritualiteit. Dat doe ik graag en met passie. Dat doe ik het jaar door, voor alle mogelijke groepen. Ik eindig zo’n voordrachten vaak met een kwinkslag. Ik zeg dan namelijk dat er mensen zijn, goede mensen,  die puistjes krijgen van ignatiaanse spiritualiteit. Telkens weer merk ik  dan dat het voor sommige toehoorders een opluchting is als ik dit zeg. Inderdaad, er zijn goede christenen die helema