"In alle dingen"

Wanneer mijn diepste zijn en persoonlijkheid in God ligt,  dan is het ook zo dat, wanneer ik het sterkst, het zuiverst 'mezelf' ben dat ik dan ook het sterkst 'in God' ben.
En omgekeerd, wanneer ik me het sterkst in God weet, voel, ervaar, niet alleen in momenten van gebed, maar evenzeer in mijn doen wanneer het door God gedragen wordt, dan ben ik ook het sterkst mezelf,

In de late zomer, als columns over tuinieren aanmanen voorzichtig te zijn met onkruiduit te trekken, viel het mij op dat er relatief weinig onkruid was op plekken in de tuin waar ik jarenlang vorstbestendige planten geplant had. Waar hosta’s, vlinderstruiken en mierenegel groeien, is er minder kruid om te wieden. Zelfs het meest voorzichtige wieden kan de efficiëntie niet vervangen van heteenvoudig kweken van planten door zorg te besteden aan water en grond en dan de zonneschijn en God de rest te laten doen.
God zorgt voor ons als een hovenier die aanmoedigt wat binnenin goed is. Jezus vertelt ons over het koren en het onkruid die samen moeten opgroeien tot aan de oogst. Allen hebben wij iets van beide binnenin ons. Maar Jezus gebruikt ook beelden als de gist in het brood, lelies op het veld en de vermenigvuldiging van de broden om te tonen dat wat God voor ons verlangt is dat wij blijven groeien in Christus.
Ook wij kunnen aandacht besteden aan de complexiteit en de warboel in onszelf …

Waarom ga je naar een concert? Waarom treed je met iemand in gesprek?
Om te horen en te zien wat je reeds kent en weet? Ook. Dat geeft rust en veiligheid. Het kan toelaten om te verdiepen. Sommige nuances ga je pas opmerken als je tijd neemt om te herkauwen.
Er is evenwel meer. Het vertrouwde geeft vertrouwen. In het bijzonder om het onbekende te verkennen. Om nieuwe schoonheid te proeven.
Het vraagt durf. Bereidheid om nieuwe wegen te bewandelen. Om je te laten verrassen. Zo kan dialoog ontstaan. Nieuwe werelden dienen zich aan.
Schoonheid  is steeds anders. Ze laat zich niet opsluiten.