"In alle dingen"

We kunnen het nieuwe jaar goed laten starten door ons godsbeeld wat op te frissen. Ik ben opgegroeid met het beeld van een oude, onbeweeglijke man. Ik dacht dan ook dat, als God zo zijn   tijd al zittende op een grote troon doorbracht, hij wel niet goed bij de zaak zou zijn, en ook niet bij ons leven betrokken. En later deed de filosofische definitie van God als “de onbewogen Beweger” alle emotie en affectie van mijn wegkwijnend Godsbeeld verdwijnen. Een pover begin. Als God zo onbeweeglijk is, kan ik op mijn beurt ook wel onbeweeglijk blijven. De Hebreeën bezaten veel levendigere beelden,   omdat zij al iets van de goddelijke natuur hadden mogen leren kennen. Zo is God de luisterrijke en fantasierijke Schepper van giraffen en sterrennevels, van vissen en   vlooien, van zon en regen. God wordt er afgebeeld als heel actief, nauw betrokken bij zijn werk, als iemand met volle aandacht voor zijn volk.   Geraken ze in moeilijkheden, dan zal God daar zijn, vechtend aan hun zijde. In

  Vandaag lanceren het NBG en Bidden Onderweg een podcastretraite genaamd: Bidden met de psalmen - in alle dingen God liefhebben en dienen: 21 podcasts met 21 psalmen; een gebedstraject om, luisterend naar psalmen, je hele leven voor God te brengen. Ik heb het plezier gehad om deze retraite te mogen schrijven. Ze is geïnspireerd door de ignatiaanse spiritualiteit. Het hoe, wat en waarom van deze retraite kom je te weten in deze interviewpodcast waarin ik in gesprek ga met Peter Siebe.

  Een nieuw jaar is begonnen.  Ook dit jaar gaan alle wegen van het Oosten naar het Westen door de woestijnen van het leven eindeloos voorbij aan de vergankelijkheid. Maar langs die wegen kan men de gezegende pelgrimstocht maken naar het Absolute, de reis naar God.  Breek open, mijn hart en ga op stap! De ster schijnt. Onderweg kun je niet veel meenemen. En op de wegen zal veel voor je verloren gaan. Laat het gaan.  Goud van liefde, wierook van verlangen, mirre van pijn heb je bij je.  God zal ze aanvaarden. En we zullen Hem vinden. Karl Rahner sj

  Wie zou hier het meest gelukkig mee geweest zijn? Die oude mevrouw? Of de jongen zelf?   Is dit je ooit zelf overkomen? In de ene rol of in de andere? Wat heeft dat me jou gedaan?

"Houd zelf van de meest losbandigen: houd van de liefde tot Christus die er nog overblijft in hen, hoe klein ook; indien ze die kwijtgespeeld zijn houd van hun deugden; indien die verdwenen zijn, houd van de heilige gelijkenis die ze in zich dragen, houd van het bloed van Christus waarvan je gelooft dat het hen redt." Ignatius van Loyola

Dit videoverhaal is wat bij de haren getrokken. En ook weer niet. Bij sommigen duurt het echt wel lang, als het al ooit gebeurt. En hoe langer het wordt uitgesteld, hoe moeilijker om die navelstreng door te knippen. Weet je nog wat jou daarbij heeft geholpen? Of … moet het eigenlijk nog gebeuren?

Het is betrekkelijk gemakkelijk te geloven in Gods liefde in het algemeen, maar het is erg moeilijk te geloven in Gods liefde voor mij persoonlijk. “Waarom ik?” Er zijn maar weinig mensen die werkelijk zichzelf aanvaarden, die aanvaarden dat zij aanvaard zijn. Inderdaad, het is uitzonderlijk iemand te ontmoeten die het probleem “waarom ik?” helemaal heeft opgelost. Zelfaanvaarding kan nooit gebaseerd zijn op mijn eigen ik en zijn kwaliteiten. Zo’n grondslag stort in elkaar. Zelfaanvaarding is een act van geloof. Als God mij bemint, moet ik ook mijzelf aanvaarden. Ik kan toch niet veeleisender zijn dan God! Piet van Breemen sj

Blinde vlekken kunnen heel groot zijn. Ook bij jou … Roept dit verhaal niet de een of de andere herinnering bij je op? En wat heeft dan bij jou de ommekeer teweeggebracht?

  Het schone, ten slotte, verbindt op heel eigen wijze. Schoonheid heeft iets onweerstaanbaar voor de mens. Elk mens verlangt naar schoonheid. De ervaring van schoonheid - in de natuur, de kunst, de menselijke ziel - geeft kracht, moed en inspiratie om steeds opnieuw te beginnen en verder te gaan. Zij doorbreekt het pantser van de banaliteit en de lelijkheid die verlammen en nieuw leven in de kiem dreigen te smoren. Schoonheid is daarom levengevend en zet aan op zoek te gaan naar meer schoonheid. Schoonheid leidt tot harmonie en brengt mensen samen in een gedeelde vreugde. George en Lennie , zo onbehouwen en ruig als ze zijn, illustreren dat het vermogen om te verbinden niet voorbehouden is aan een verfijnde elite. De waarheid, goedheid en schoonheid van hun vriendschapsband wordt door eenieder opgemerkt. Het verlangen naar en de bekwaamheid tot verbondenheid is ingebakken in de menselijke natuur. Net zoals de liefde. Nikolaas Sintobin sj

Bidden is luisteren Bidden is voor ons spontaan: op zoek gaan naar God, met gedachten, met woorden. In gesprek gaan met Hem. Maar de belangrijkste ontdekking is misschien, dat niet wij op zoek zijn naar God, maar dat God allereerst op zoek is naar ons. Ons geloven wordt van veel kramp bevrijd, als we gaan zien dat het begin van alles is, dat God op ons betrokken is, nog voor wij op Hem betrokken zijn. Als dat waar is, mogen we alle zoekende activiteit loslaten. Het gaat erom stil te worden, open te gaan, te wachten. Niet zoeken, maar je laten vinden. Ruimte maken voor Hem die je zoekt. Dat verandert heel ons bidden. Het is niet meer zo actief, het zoeken naar woorden, het vormen van gedachten. Het is stil worden, open gaan, luisteren, ontvangen. Aan je laten doen. Zien waar Hij je in je leven wil ontmoeten. En met alles wat je hebt en bent ingaan op zijn uitnodiging, als Hij je roept bij je naam. ‘Spreek Heer, uw dienaar luistert.’ Piet van Breemen sj en Hans van Leeuwe

  Wat drukt deze handdruk uit? Aanvankelijk lijkt hij teken van overeenstemming of verzoening. Algauw blijkt dat de schijn vals en dat er iets anders achter schuilgaat. Voor een van beide mannen gaat het over brute macht en het willen onderwerpen van de ander.   Het is de eenvoudige onderhoudsman die erin slaagt de cirkel van het geweld te doorbreken.   Hoe ga jij om met waarheid en leugen, schijn en werkelijkheid, fake en echt?   Wat of wie helpt jou om het bedrog te ontmaskeren en te stoppen?

Twee tweelingbroers, 6 jaar oud, spelen zich te pletter in de tuin, samen op één fiets. De een draagt een helmpje, de ander niet. Ze gillen het uit van de pret. Als ik hen vraag of ze het leuk vinden schreeuwen ze beiden luidkeels "ja". Op mijn vraag waarom ze het zo leuk vinden, antwoordt de grootste van de twee: “omdat het niet mag”. Niets is zo leuk als wat niet mag. Een wet van Meden en Perzen. Ze hadden het perfect gesnopen die twee.

  Ook het goede verbindt. De aangename geur van goedheid wordt door ieder herkend. Niemand weerstaat goedheid. Goedheid maakt goed. Ze leidt tot solidariteit en vrijgevigheid. Ze verbindt mensen in de diepte.  Hoe anders gaat het met egoïsme, ruzie, geweld, onrecht. Die kunnen veel schade aanbrengen en op negatieve wijze mensen aan elkaar binden. Die band keert zich echter, vroeg of laat, tegen zichzelf. Ze leidt tot steeds meer geweld en beschadigt allen die erbij betrokken zijn.  Zo vernuftig en hardnekkig als het kwaad is, uiteindelijk vernietigt het zichzelf. Het goede is sterker. Nikolaas Sintobin sj

Kwaad worden, verontwaardigd zijn, je vuisten ballen. Heel mooi allemaal.   Maar wat doe je eraan?  Niet de anderen. Jij!