"In alle dingen"

In onderstaande tekst legt  Finbarr Lynch sj haarscherp uit wat bidden precies is.  Ik ben geneigd te geloven dat alle mensen van tijd tot tijd bidden. Ik herinner mij de bedenking van de echtgenote van een diplomaat. Zij was de oppervlakkige geestigheden en nietszeggende gesprekken op de samenkomsten van diplomaten beu en besloot ermee te beginnen om aan degenen die zij ontmoette de vraag te stellen: “Welke plaats heeft het gebed in uw leven?” De mensen die zij de vraag stelde kwamen uit verschillende culturen en godsdiensten. Tot haar aangename verrassing ontdekte zij dat zij allemaal baden en zich openstelden voor een hogere macht om hulp te vragen of om hun dankbaarheid uit te drukken. Gebed schijnt te beantwoorden aan een nood in ieder van ons als we ons realiseren dat wij niet alles onder controle hebben en dat we omtrent ons leven te maken krijgen met een raadsel, een mysterie. Het leven heeft inderdaad iets van een puzzel. Bidden is een natuurlijk gegeven. Vele

Hieronder vind je mijn homilie voor deze tweede zondag van de Advent. Je kan er naar luisteren (druk op de oranje knop hieronder) of je kan ze lezen. Jesaja ‪ 11,1-10           Rom. ‪ 15,4-9    Matteüs ‪ 3,1-12. Weldra begint de periode van de familiefeesten. Misschien wel de mooiste feesten. Ook de kleintjes zullen er bij zijn. Mét hun muziekinstrumenten. Zie je het ook voor je ogen gebeuren? Thijsje haalt voor de hele familie zijn viool en een grote partituur naar boven. Vader en moeder van Thijs apetrots. En dan komt het zo zorgvuldig ingeoefende streepje muziek. Of moet ik zeggen het krasje muziek. Want eigenlijk is het niet om aan te horen. Zo’n geknars. Het lijkt wel een ijzerzaag die heen en weer wordt getrokken. Maar iedereen is enthousiast. Want vorig jaar was het nog veel erger. Kleine Thijs heeft zo’n vooruitgang gemaakt. De kans bestaat dat hij over een aantal jaren mooi viool zal kunnen spelen. Dat hij de regels van de kunst helemaal onder de knie zal

‪ Vandaag is het feest van de heilige Franciscus Xaverius. Onderstaand citaat helpt te begrijpen waarom die man zo van mensen hield en waarom zoveel mensen van hem hielden. Zijn lichaam wordt bewaard in het Indische Goa. Hij wordt daar vereerd door christenen, maar net zo goed door hindoes en moslims. En dat terwijl de goede man al meer dan 450 jaar gestorven is. Franciscus Xaverius sj, boezemvriend van Ignatius van Loyola, schreef dit 465 jaar geleden. Ik denk niet dat het sindsdien veel veranderd is  De mensen luisteren maar echt als je zo kunt spreken dat je het diepste van hun hart weet te raken. Als je hen wilt boeien moet je hen dichter bij zichzelf brengen. (…) Wil je kunnen verwoorden wat ze denken, dan moet je ze kennen; en dat kan slechts als je hun leven deelt, als je hen bestudeert en zoekt te doorgronden tot in hun diepste zelf. Zij zijn de levende boeken die je moet lezen. Franciscus Xaverius sj in 1549

“Ik wil een leraar van de Waarheid worden.” “Ben je bereid om uitgelachen, straatarm en miskend te worden tot je vijfenveertigste?” “Dat wil ik. Maar zegt u me: wat gebeurt er na mijn vijfenveertigste?” “Dan zul je er aan gewend zijn.” Anthony de Mello sj Anthony de Mello sj (1931 – 1987) was een  Indisch jezuïet en psychotherapeut. Hij had veel aandacht voor de dialoog tussen de ignatiaanse spiritualiteit en de Indische wijsheidstraditie.  De Mello is bekend om zijn korte verhaaltjes.

Wat is geluk? Hoe kan je gelukkig worden, nietttegenstaande … ? Of net dankzij dat “niettegenstaande”? Is geluk afwezigheid van tegenslag? Of ligt het net in het leren omgaan met tegenslag? Speelt je geloof hier een rol in?   Kijken tot het einde! <p></ifra</span><span lang="EN-US" style="font-family:"Calibri","sans-serif";mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:EN-US">me><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="mso-pagination:none;tab-stops:18.25pt;background: wh

Willen we dat de Geest de leiding overneemt in ons gebed, dan moeten wij ervoor zorgen dat wij gelijken op iets als een woestijn, waar niets meer gebeurt. In Hosea 2,14 zegt Jahweh over zijn volk Israël, zijn bruid: “Weldra lok ik haar weer naar Mij toe, zorg ik dat ze naar de woestijn gaat, en spreek Ik tot haar hart.” De tijd die je aan gebed wilt besteden, kan wel eens, zodra je je smartphone, je iPad, je radio of TV hebt uitgeschakeld, op een woestijn lijken. Je hebt je teruggetrokken uit het lawaai en gepraat dat je in je oppervlakkig zelf gevangen houdt, en dadelijk vraag je je af of er nu iets kan gebeuren dat de moeite waard is. Maar God verlangt  je te brengen tot in de diepste kern van je hart, en je daar te ontmoeten. Het is dus een goede zaak die woestijnsituatie in het leven te roepen, een voorwaarde om je gevoeligheid voor Gods woord te verhogen.  Je zult door Gods aantrekkelijkheid geboeid worden, en God zal spreken tot je hart.  Gods belofte uit Hosea wordt

Het Amerikaanse jezuïetentijdschrift heeft deze dagen een interview mogen afnemen van paus Franciscus. In zijn antwoord op de eerste vraag gaf Franciscus onderstaande omschrijving van wat het betekent katholiek te zijn. Polarisatie is niet katholiek. Een katholiek kan niet of-of (aut-aut) denken en alles reduceren tot polarisatie. De essentie van wat katholiek is, is beide en (et-et). De katholiek verenigt het goede en het niet-goede. Er is maar één volk van God.  Wanneer er polarisatie is, ontstaat er een verdeeldheid zaaiende mentaliteit, die sommigen bevoordeelt en anderen achterlaat. De katholiek harmoniseert altijd de verschillen.  Als we zien hoe de Heilige Geest handelt, veroorzaakt Hij eerst wanorde: denk aan de ochtend van Pinksteren, en de verwarring en puinhoop die Hij daar creëerde, en daarna brengt Hij harmonie. De Heilige Geest in de kerk brengt niet alles terug tot één waarde, maar harmoniseert tegengestelde verschillen. Dat is de katholieke geest.  Hoe meer harmonie er

"Er is op het aardoppervlak geen beest zo wild als de   vijand van de menselijke natuur, wanneer die met een even grote slechtheid zijn verdorven bedoeling wil verwerkelijken. " Ignatius van Loyola NB: "De vijand van de menselijke natuur" is een typische uitdrukking om het kwaad, de duivel, de boze te benoemen

1. Advent is voorbereiden Met de advent begint een tijd van voorbereiding. Het is flink minder lang dan de veertigdagentijd voor Pasen. Toch duurt het vier volle weken. Is dat wel nodig? Kan je niet gewoon het kerstfeest vieren eens het zover is, kort en krachtig? Is al dat adventsgedoe geen tijdverlies? Waarom maken we het zo ingewikkeld? Het tegendeel is waar. Heb je ooit gehoord van de  wet van de traagheid ? Wij mensen zijn traag. Om goed te beseffen wat er gaande is hebben we tijd nodig. De zaken moeten voor ons kunnen indalen willen we ze op hun echte waarde kunnen inschatten. Dat is een verschil tussen een computer en een menselijk wezen. We hebben nu eenmaal een lichaam, een persoonlijke geschiedenis, een hart en nog meer van die moeilijk grijpbare dingen. Er is nog iets anders. Advent gaat over verlangen. Welnu, verlangen is een van de weinige dingen die sterker wordt naarmate de vervulling ervan wordt uitgesteld. Door je bewust vier weken lang voor te bereiden op Kerst en de

1 ste  zondag van de advent,  Jesaja 2, 1-5; Rom 13, 11-14; Mt 24, 37-44 Ik heb de voorbije jaren meegewerkt aan heel wat meerdaagse vormingssessies. Ik herinner me det tijd dat we bij zulke sessies ‘s morgens moesten voorzien in een wekdienst voor diegenen die geen wekker bij hadden. Dat is prehistorie. Allen hebben hun smartphone bij en dus een wekfunctie die maakt dat ze op het gewenste uur, met een harptoon of pianomuziek of nog een ander zoet geluid, worden wakker gemaakt. In de tijd waarin Paulus zijn brief aan de Romeinen schreef waren die smartphones er nog niet.   Het zou waarschijnlijk   ook niet zo’n verschil hebben uitgemaakt. Want als Paulus schrijft “ Gij weet dat het uur om uit de slaap te ontwaken reeds is aangebroken ”, dan doelt hij duidelijk niet op het ’s morgens wakker worden. Wel wil hij zeggen dat de eindtijd is aangebroken.   “ De nacht loopt ten einde, de dag breekt aan . “Na duizenden jaren wachten, is de Messias gekomen. Hij heeft de volheid van de Bl

Anthony de Mello sj (1931 – 1987) was een   Indisch jezuïet en psychotherapeut. Hij had veel aandacht voor de dialoog tussen de ignatiaanse spiritualiteit en de Indische wijsheidstraditie. De Mello is bekend om zijn korte verhaaltjes. Tegen iemand die in de problemen zat en hem om hulp vroeg, zei de wijze: “Wil je echt genezen worden?”   “Waarom zou ik anders bij u komen?” “Je moest eens weten; mensen komen vaak om een heel andere reden.” “O ja? Hoe zit dat dan?” “Ze komen hier dan niet om genezing – dat is te pijnlijk – ze komen om verzachting van de pijn.” Tegen zijn leerlingen zei hij later: “Mensen willen genezing op voorwaarde dat zij die kunnen krijgen zonder pijn, maar dat is hetzelfde als vooruitgang willen maken zonder te veranderen.”

Dit jaar wordt onze adventsretraite geschreven door Marc Desmet sj. Marc heeft lange jaren gewerkt als palliatief geneesheer. Die ervaring krijgt een bijzondere plaats in deze digitale retraite om je voor te bereiden op de advent. Je kan je inschrijven (gratis) tot de laatste dag van de Advent door je mailadres op te geven via www.adventsretraite.org . Samen met 20.000 andere mensen ontvang je dan elke dag een gebedsmail. Lees hier een interview met Marc Desmet sj over deze retraite op Ignis Webmagazine.

‘Al de stukjes die je niet nodig hebt, kap die er af!’ Dat was het advies dat ik kreeg toen ik mij voor het eerst met mijn lompe handen   waagde aan het beeldhouwen. Menselijke beeldhouwers moeten van buitenaf naar binnen werken. Alleen God kan onmiddellijk van binnenuit beginnen werken. God maakt zich niet druk over cosmetische retouches,   maar begint meteen diep in ons hart en werkt daar ons hele leven lang om   zijn ‘kunstwerk’ af te maken; of, als we het Griekse woord letterlijk vertalen, zijn ‘dichtwerk’ (Ef 1,10). Het is goed van tijd tot tijd even stil te staan en aan te voelen dat wij Gods kunstwerk zijn, Gods gedicht, Gods lied, Gods dans. Thomas Merton, de cisterciënzermonnik, zegt dat de zuivere heerlijkheid van God het middelpunt zelf is van ons bestaan. Dit centrum of deze vonk behoort geheel en al God toe,   en van daaruit boetseert God ons leven. Deze gewijde ruimte kunnen wij niet binnendringen of verstoren. Wat wij kunnen doen is wat vanuit deze zuivere d

Ik heb het altijd zo gedaan. Zeker weten! Is dat echt een voldoende reden om het zo te blijven doen?

"Je bent beter af met grote voorzichtigheid en normale heiligheid dan met grote heiligheid en weinig voorzichtigheid." Ignatius van Loyola

Enkele jaren geleden verscheen er een boek over Moeder Theresa. Deze verzameling van haar geschriften beschrijft hoe zij zich vervreemd voelde van God tijdens al haar jaren van dienstwerk. Veel mensen waren erdoor geschokt. Hoe kon iemand, zo diep religieus en zo gehoorzaam aan God, zulke dingen zeggen? De enige manier om hierop te antwoorden, is je afvragen of je ooit wa n hopig verliefd bent geweest op iemand. Je hele wereld draait dan om die persoon . En je wilt dat je geliefde op een of andere manier hierop antwoordt. Maar die persoon reageert nooit. Nu kan het zijn dat deze persoon evenveel op jou verlief d is als jij verliefd bent. Maar omdat hij of zij nooit reageert op de wijze die jij verwacht , voel jij je verlaten, eenzaam en waardeloos. Eenzaamheid slaat zijn donkere vleugels om je heen . En het voelt alsof je gaat sterven. Dit kan gebe u ren tussen geliefden, echtparen, mannen en vrouwen, ouders en kinderen. Dit ka n gebeuren tussen jou en God. Veel mensen