"In alle dingen"

In de lezingendienst van het brevier vinden we op Stille Zaterdag een boeiende uitleg van Karl Rahner sj over Stille Zaterdag. Enkele uittreksels.
“Als we denken aan Stille Zaterdag, valt iets merkwaardigs op: in ons godsdienstig leven slaan we deze dag over. We vieren Goede Vrijdag en Pasen, … Wat er tussen deze twee dagen ligt, namelijk Stille Zaterdag, slaan we over. … Toch belijden we, telkens als we de apostolische geloofsbelijdenis … uitspreken: Hij is nedergedaald ter helle. En dit is de tekst die bij Stille Zaterdag hoort.
… Het betekent op de eerste plaats: Jezus is waarlijk gestorven. … De dood heeft Jezus vastgehouden als in banden. Hij was in de dood. …
Omdat wij uit hetzelfde hout gesneden zijn en ook midden in het leven reeds onze dood sterven, kunnen wij zijn lot niet enkel van buiten af begrijpen, maar wij kunnen het delen. Gelovend ervaren wij dat zijn nederdaling in de machteloosheid van  ons mens-zijn alle paaszaterdag-uren van ons leven geheiligd heeft. Vanuit onszelf…

Tien jaar geleden was ik op bedevaart in het Heilig Land. Met een klein groepje pelgrims zijn we er letterlijk in de voetsporen van Jezus gegaan.

In mijn herinnering zijn er twee beelden die telkens terugkomen. Beide gaan over de kerk van het Heilig Graf in Jeruzalem; een groot en complex gebouw met heel wat verschillende niveaus.

Het ene betreft de plaats waar volgens de traditie het kruis stond. Het is een opening in een marmeren vloer, omringd met een vergulde ster. De hele dag schuiven er in stilte mensen aan. Ze knielen en steken hun hand in de opening om de rots eronder aan te raken.

Het ander is, iets verder, op de gelijkvloerse verdieping van dezelfde kerk, het eigenlijke graf. Meer in het bijzonder, een geel-witte steen waarop het lichaam van Jezus gerust heeft. Ook hier staan mensen de hele dag in het rijtje om te knielen voor de steen en hem in stilte aan te raken.

Toen ik dit het voor het eerst zag voelde ik een zekere weerstand. Toch heb ik snel besloten om te doen al…

Witte donderdag 2019: homilie

Exodus 12,1-8.11-141 Korintiërs 11,23-26Johannes 13,1-15


Alsjezuïet in opleiding woonde ik in Parijs. Elke zaterdagmorgen was ik er vrijwilliger op een dienst voor palliatieve zorgen. De helft van de bedden was voorbehouden voor terminale aidspatiënten. Een van hen was Jean-Louis, een dertiger. Hij was vel over been. Gevolg van chronische diaree. Ik stapte zijn kamer binnen om wat bij te praten. Op dat eigenste ogenblik zag ik Jean-Louis uit zijn bed opspringen. Net op tijd om te voorkomen dat hij zichzelf zou bevuilen door de gevolgen van een zoveelste oncontroleerbare darmkramp. De geur was onuitstaanbaar. Maar nog pijnlijker was de gelaatsuitdrukking van die naakte man. Hij wist niet waar te kruipen van schaamte en walging. Ik ook niet …
Binnen de minuut stond er een verpleegster. Een jong meisje met een prachtige glimlach. Met een kwinkslag stapte ze, door de smurrie heen,naar Jean-Louis toe. Ze reinigde hem en hielp hem terug zijn bed in. Haar eigen ba…

Liefde die kan overstromen naar onze medemens
Als Jezus gevraagd wordt naar het grootste gebod, antwoordt Hij onmiddellijk: de liefde. En wel: de liefde tot God, en –even belangrijk- de liefde tot de medemens (Mt. 22, 37-39). Dat tweede noemt Hij :”heb je naaste lief als jezelf” . Die woorden ontleent Hij aan het Oude Testament (Lev. 19, 18). Maar op de laatste avond van zijn leven, na de voetwassing, drukt Hij die liefde tot de medemens anders uit: “zoals Ik jullie heb liefgehad. Zo moeten jullie elkaar liefhebben” (Joh. 13, 34)
We hoeven niet lang na te denken om te beseffen dat we die nieuwe opdracht op eigen kracht niet kunnen volbrengen. Dat weet Jezus ook heel goed. Hij moet het doen in ons. Wij moeten ons laten volstromen met zijn liefde, zodat die kan overstromen naar onze medemens.
Trouwens, als Paulus de liefde beschrijft (1 Kor. 13, 4-7) dan doet hij eigenlijk niets anders dan een portret van Jezus tekenen. Daar heb je de liefde ten voeten uit, in levenden lijve. En dat is dan…