"In alle dingen"

Ignatius van Loyola heeft ons niet alleen de schat van de Geestelijke Oefeningen nagelaten, maar ook een groot aantal brieven, die van hem één van de meest veelzijdige schrijvers van zijn tijd maken. Hierbij een brief daterend uit 1555, die voor ons door inhoud verbazend hedendaags is. Hij snijdt een onderwerp aan dat één van de grootste zorgen verwoordt van de moderne mens: het omgaan met datgene wat men moet doen…  Hoe omgaan met de talrijke verplichtingen  die mijn werk, mijn engagementen, mijn familie, mijn gemeenschap, de wereld … mij opleggen? 17/11/1555 Het lijkt me dat u zou moeten proberen om rustig te doen wat u kan.  Maak u niet ongerust over van alles en nog wat, maar laat wat u uit uzelf niet kan volbrengen over aan de goddelijke Voorzienigheid. God houdt van onze redelijke zorg en bekommernis om de taken die we uit plichtsbesef op ons nemen tot een goed einde te brengen. Hij houdt echter niet van angst en gemoedsonrust. De Heer wil dat we voor onze be...

Onderstaand citaat komt van Karl Rahner sj. Het dateert uit … 1965. Wat we ook doen aan sacramenten, aan verkondiging, organiseren en reorganiseren - het is een dienst, een hulp voor iets anders. Het gaat uiteindelijk om geloof, hoop en liefde in de harten van de mensen.  Het is als het winnen van het element Radium. Je moet een ton uraniumerts verwerken om 0,14 gram Radium te vinden. Al het kerkelijk gedoe van besturen, overleggen, theologiseren, les geven, en het apparaat dat daarbij hoort, dat is als de tonnen erts die nodig zijn opdat in onze harten een klein beetje geloof, hoop en liefde ontstaat.  Dat is het enige waar het om gaat. Onze plannen en inzet zijn zinloos en zelfs pervers, als ze daar niet voor werken en dus alleen maar zichzelf zoeken. Dan wordt het een verfoeilijk theater en afgoderij van de mens of van de Kerk.  Karl Rahner sj 

Op maandag 19 augustus 2013 had Antonio Spadaro sj een exclusief interview met Paus Franciscus.  Hieronder een uittreksel: “ Ik heb slechts één dogmatische zekerheid: en dat is dat God aanwezig is in het leven van elke persoon. God is present in het leven van iedereen. Ook als het leven van een persoon een puinhoop is, als het verwoest is door ontucht, door drugs, of door om het even welke reden, dan is God toch aanwezig in zijn leven.”

  Nieuwe persoonlijke boodschap van paus Franciscus, tijdens het Angelusgebed van vandaag, zondag 16 maart 2025 "Ik ga door een tijd van beproeving en verenig mij met de vele broeders en zusters die ziek zijn – kwetsbaar, net als ik op dit moment. Onze lichamen zijn zwak, maar niets weerhoudt ons ervan om lief te hebben, te bidden, onszelf te geven en er voor elkaar te zijn. In geloof kunnen we zo lichtende tekens van hoop zijn. Wat straalt er een licht in ziekenhuizen en zorginstellingen! Hoeveel liefdevolle aandacht verlicht de kamers, de gangen, de klinieken en alle plaatsen waar de meest bescheiden diensten worden verricht! Daarom wil ik u vandaag uitnodigen om samen met mij de Heer te loven, die ons nooit verlaat en die, juist in momenten van pijn, mensen naast ons plaatst die een glimp van zijn liefde weerspiegelen. Ik dank u allen voor uw gebeden en ben dankbaar voor degenen die mij met zoveel toewijding bijstaan. Ik weet dat veel kinderen voor mij bidden; sommigen van hen ...

Enkele ongeruste kardinalen hebben deze zomer aan paus Franciscus vragen gesteld  over vijf leerstellige punten. Op 2 oktober 2023 is het antwoord gepubliceerd. Het is ondertekend door de paus zelf. De laatste vraag ging over de biecht. Die kardinalen vroegen of het waar is dat vergeving moet beschouwd worden als een mensenrecht en dat er een verplichting is om de absolutie te geven. In zijn antwoord geeft paus Franciscus een mooie catechese over het sacrament van de verzoening. Ik heb het voor u vertaald uit het Spaans.   a) Berouw is noodzakelijk voor de geldigheid van sacramentele absolutie en impliceert een besluit om niet te zondigen. Maar het gaat hier niet over wiskunde, en ik moet u er nogmaals aan herinneren dat de biechtstoel geen douanekantoor is. Wij zijn niet de eigenaars, wel nederige rentmeesters van de sacramenten die de gelovigen voeden omdat deze gaven van de Heer, meer dan relikwieën die bewaard moeten worden, hulpmiddelen van de Heilige Geest zijn voor het ...

De Geest van waarheid en liefde herinnert ons aan alles wat   Christus zei en helpt ons steeds beter de betekenis van zijn woorden te vatten. We maken allen dezelfde ervaring mee: in een bepaalde situatie denken we aan iets, en plots maken we dan de verbinding met een passage uit de Bijbel. De Geest heeft ons hier op dit pad gezet, het pad van het levende geheugen van de Kerk. En Hij vraagt ons een antwoord. Hoe genereuzer   ons antwoord, hoe meer Jezus’ woorden in ons tot leven komen; in onze zienswijze, in onze keuzes, in ons doen en laten, in ons getuigenis. In wezen herinnert de Geest ons aan het gebod van de liefde en roept Hij ons op tot liefde. Een christen zonder dergelijk geheugen kan geen echte christen zijn, maar is halfweg blijven staan. Een man of vrouw, die de gevangene van het ogenblik blijft, die de schat van zijn of haar geschiedenis niet weet te waarderen, weet ook niet hoe die geschiedenis op de juiste manier te lezen en hem als een heilsgeschiedenis te...

Dag op dag 12 jaar geleden, de dag na de verkiezing van paus Franciscus, was ik te gast bij de VRT in een praatprogramma. Samen met Etienne Vermeersch gingen we in gesprek over paus Franciscus. In dit verrassende gesprek kwamen alle mogelijke aspecten van het jezuïet zijn aan bod. Het was een plezier. Bijzonder was het enthousiasme van Vermeersch, boegbeeld van atheïstisch Vlaanderen en zelf gewezen jezuïet. Hij was niet alleen enthousiast over de nieuwe paus maar ook over de opleiding die hij gekregen had bij de jezuïeten. Klik hier of op de afbeelding hieronder om dit gesprek te bekijken en te beluisteren.

Op 1 oktober 2013 publiceerde de Italiaanse krant La Republica onderstaand interview/gesprek van Paus Franciscus met Eugenio Scalfari, stichter van diezelfde krant en atheïstisch intellectueel. Hieronder een uittreksel. Dat (nvdr: een minderheid)  zijn we altijd geweest maar dat is vandaag niet het probleem. Persoonlijk denk ik dat het eigenlijk een kracht is dat we een minderheid zijn. We dienen gist zijn van leven en liefde. En het gist is oneindig veel kleiner dan de massa vruchten, bloemen en bomen die eruit geboren wordt. Ik meen dat ik reeds gezegd heb dat het niet onze bedoeling is om aan proselytisme te doen maar om te luisteren naar de noden, verlangens en ontgoochelingen, wanhoop, hoop. We moeten opnieuw hoop geven aan jonge mensen, de bejaarden helpen, open staan naar de toekomst, de liefde verspreiden. Arm zijn samen met de armen. Het is nodig dat we de uitgeslotenen terug binnenhalen en dat we vrede verkondigen. Vaticanum II, geïnspireerd door Paus Pau...

Gedurende de maand augustus 2013 mocht Antonio Spadaro sj Paus Franciscus interviewen. Hieronder een uittreksel: ‘Als een christen droomt van restauratie of legalistisch is, of als hij alles helder en zeker wil hebben, dan vindt hij niets. De traditie en het geheugen van het verleden moeten ons echter wel helpen om met moed nieuwe ruimten open te stellen voor God. Wie vandaag steeds disciplinaire oplossingen zoekt, wie op een overdreven manier naar doctrinaire ‘zekerheid’ neigt, wie hardnekkig het verloren verleden zoekt te recupereren, heeft een statische visie die de klok terugdraait. Op die manier verwordt het geloof tot een van de vele ideologieën. 

Enkele ongeruste kardinalen hebben deze zomer aan paus Franciscus vragen gesteld  over vijf leerstellige punten. Op 2 oktober 2023 is het antwoord gepubliceerd. Het is ondertekend door de paus zelf. Wellicht heeft hij dit antwoord nú publiek gemaakt omdat hij er meerdere punten verheldert die van belang zijn voor de Synode die weldra begint. Hier heb je alvast het antwoord van Franciscus op de vraag of de goddelijke openbaring moet geherinterpreteerd worden in functie van de actuele culturele en antropologische veranderingen. Sommige gelovigen vrezen dat de "onveranderlijke kerkelijke leer" zou worden aangepast aan "de waan de dag". Franciscus geeft hier  een subtiele catechese over hoe je als gelovige best met de goddelijke openbaring omspringt.   a) Het antwoord hangt af van de betekenis die je toekent aan het woord  herinterpreteren . Als het wordt opgevat als  beter interpreteren , dan is de uitdrukking geldig. In die zin stelde het Tweede Vaticaans Concilie...

Op maandag 19 augustus 2013 had Antonio Spadaro sj een exclusief interview met Paus Franciscus.  In dit uittreksel gebruikt hij een vergelijking die de geschiedenis in is gegaan. ‘Wat heeft de Kerk het meest nodig op dit historische moment? Zijn hervormingen nodig? Wat zijn uw verlangens voor de Kerk van de komende jaren? Van welke Kerk droomt u?’. Ik beschouw de Kerk een beetje als een veldhospitaal net na een slag. Het heeft geen zin om aan een zwaargewonde te vragen hoe hoog zijn cholesterolgehalte is en hoe het zit met zijn suikergehalte. Met moet eerst zijn wonden helen, pas nadien kan men over de rest praten. Wonden helen, wonden verzorgen… en men moet van onderuit beginnen’. ‘De Kerk heeft zich soms laten inkapselen in details en kleine voorschriftjes. Het belangrijkste is nochtans de Blijde Boodschap: “Jezus Christus heeft  je gered!” Daarom dienen de kerkbedienaars wezenlijk bedienaars van de barmhartigheid te zijn. 

Na de dood van de Meester raakten de leerlingen verspreid. Hun geloof was wankel gewo r den. Alles leek voorbij. Al hun zekerheden vielen in duigen. Hun hoop was vervlogen. Maar nu kwam de boodschap van de vrouwen, hoe ongelooflijk die ook klonk, als een lichtstraal in de duisternis naar hen toe. Het nieuws verspreidde zich: Jezus is verrezen, precies zoals Hij het heeft gezegd. En dan gaf Hij opdracht om naar Galilea te gaan. De vrouwen hebben dit twee keer gehoord. Eerst van de engel en daarna van Jezus zelf: “Zeg hen naar Galilea te gaan, want daar zullen ze Mij zien”. “Wees niet bevreesd” en “Ga naar Galilea”. Galilea is de plaats waar zij voor het eerst werden geroepen. Het was de plaats waar alles begon! De apostelen moesten terugkeren naar de plaats waar zij destijds werden geroepen. Jezus wandelde toen langs de oevers van het meer waar de vissers hun netten uitwierpen. Hij riep hen. Zij lieten alles achter zich en volgden Hem (Mt. 4, 18-22). Terugkeren naar Galilea...

Op maandag 19 augustus 2013 had Antonio Spadaro sj een interview met Paus Franciscus. De Paus vertelde er honderduit.  Hieronder een uittreksel: Ik vraag hem zo’n beetje op de man af: ‘Wie is Jorge Mario Bergoglio?’. Hij kijkt me strak aan, in stilte. Ik informeer of het wel geoorloofd is een dergelijke vraag te stellen… Hij geeft een teken dat hij de vraag aanvaardt en zegt me: ‘Ik weet niet wat het meest precieze antwoord is… maar ik ben een zondaar. Dat is de juiste definitie. En het is niet zomaar een manier van zeggen, een literair genre. Neen, ik ben een zondaar’. De paus gaat door met nadenken, net alsof hij, onvoorbereid op een onverwachte vraag, gedwongen wordt verder te reflecteren. ‘Ah ja, ik kan zeggen dat ik een beetje gewiekst ben, ik kan me uit de slag trekken, maar het is tevens juist dat ik ook een beetje naïef ben. Tja, de beste synthese die bij me opkomt en die ik als de meest correcte aanvoel is deze: ik ben een zondaar op wie de Heer zijn blik heeft...

Van 27 tot 29 november 2013 hielden de mannelijke religieuzen hun jaarlijkse algemene vergadering in Rome. Paus Franciscus kwam hen opzoeken en antwoordde op hun vragen.   Hier enkele uittreksels  die me ook voor niet-religieuzen relevant lijken.  Vraag : Hoe kunnen religieuzen als broeders samenleven? …Hoe gaan we best om met medebroeders die het moeilijk hebben of die   conflicten meemaken of er veroorzaken? Antwoord paus Franciscus : " ...  Conflicten in de gemeenschap kan je niet vermijden. Je zou zelf kunnen zeggen dat het nodig is dat ze voorkomen, wil de gemeenschap een plaats zijn waar de leden werkelijk   met mekaar in oprechte en eerlijke verhoudingen staan. Zo is het leven.   Het is nonsens je een gemeenshap voor te stellen waar niemand geconfronteerd zou worden met moeilijkheden in zijn leven. Indien er in een gemeenschap geen conflicten bestaan, dat dan ontbreekt daar iets.   De werkelijkheid leert nu eenmaal dat in ...

Als iemand zegt dat hij God ontmoet heeft met een zekerheid die elke marge van twijfel uitsluit, dan zit het niet goed. Voor mij is dit een heel belangrijk gegeven. Als iemand op alle vragen een antwoord heeft, dan is dit juist het bewijs dat God niet met hem is. Dit wil zeggen dat het om een valse profeet gaat die religie dan voor zijn eigen voordeel gebruikt. De grote leiders van het Volk Gods, zoals Mozes, hebben altijd een marge van twijfel, van onzekerheid gelaten. Men moet ruimte laten aan de Heer, niet aan onze zekerheden; we moeten nederig blijven. Onzekerheid doet zich voor in elk echt onderscheidingsproces dat open staat voor bevestiging door geestelijke troost’.  Paus Franciscus

“ Kunt u mij laten weten welke de gebruikelijke vastenpraktijken tegenwoordig zijn voor christenen  ?” Deze vraag kreeg ik gisteren toegestuurd. Ziehier wat ik geantwoord heb. De vasten – veertigdagentijd is de voorbereidingstijd op Pasen. Het zijn veertig dagen tussen Aswoensdag en Paasdag (de zondagen zijn geen vastendagen!) waarin de Kerk de christenen aanmoedigt om door bepaalde praktijken – inwendige en uitwendige – zich voor te bereiden op het herdenken van de Passie van de Heer, het hoogtepunt van de openbaring. De vasten is dus een voorbereiding op een feest. Het is een tijd van – stille – vreugde. Het aantal vaste praktijken waartoe de Kerk de gelovigen oproept is beperkt: vasten op Aswoensdag en op Goede Vrijdag, het zich onthouden van vlees op de vrijdagen. Op zich kunnen die vormen van onthouding reeds een bijdrage zijn. Het komt er evenwel op aan om de vasten persoonlijk te kunnen beleven als een tijd van groeiende verbondenheid met God en de mensen. Vandaar d...

  Deze avond sturen we de eerste gebedsmail uit van onze digitale 40-dagenretraite. Ben je nog niet ingeschreven, geef dan nú je mailadres op via www.40dagenretraite.org. Met meer dan 20.000 deelnemers samen op weg naar Pasen. Welkom! Lees hier het interview met Anne Criado en Gery van der Vlies, schrijvers van deze retraite.

Je kunt er immers toe verleid worden God te zoeken in het verleden of in de toekomst. God is zeker aanwezig in het verleden, namelijk in de sporen die Hij nalaat. Ook is Hij aanwezig in de toekomst, als belofte. Maar God is ook, laten we zeggen, “concreet”, Hij is nu. Daarom helpt klagen nooit, maar dan ook nooit, om Hem te vinden. Het tegenwoordige gejammer over hoe het er in de “barbaarse” wereld aan toegaat, leidt binnen de Kerk soms tot verlangens naar orde, begrepen als puur behoud en verdediging.  Neen, God ontmoet men hier en nu. God manifesteert zich aan de hand van een historische openbaring, in de tijd. De tijd zet ontwikkelingen in gang, terwijl de ruimte die materialiseert. God bevindt zich in de tijd, in ontwikkelingen die aan de gang zijn. Het is niet nodig de voorkeur te geven aan ruimte boven tijd, aan plaatsen waar je macht gevestigd is, ten nadele van historische ontwikkelingen, ook al duren die lang. Wie dit inziet gaat de voorrang   geven aan actie...

"De allerbelangrijkste mens is de mens die voor je staat." Paus Franciscus

Waarom zou je vasten in de 40-dagentijd? Wat kan helpen om er zeker van te zijn dat het vasten ook daadwerkelijk zijn doel bereikt.  In deze video geeft Nikolaas Sintobin sj je enkele tips om van deze 40-dagentijd een boeiende en verrijkende ervaring te maken. Klik hier om dit videootje te bekijken of klik op de afbeelding hieronder. Wat het bidden betreft beveel ik je graag onze digitale 40-dagenretraite aan: Hij is onder ons.  Ben je nog niet ingeschreven, dan volstaat het je mailadres op te geven via  www.ignatiaansbidden.org . 

  Overwegingen bij Lucas 6, 39 - 45 De leessleutel bij uitstek voor elke evangelietekst is: wat leren deze verzen ons over wie Jezus is? Vervolgens: wat kunnen wij op onze beurt hieruit leren voor ons eigen leven als christen? Uit deze evangelielezing zal ik daartoe  drie stukjes kort bespreken.   1.      De leerling … zal ten volle gevormd zijn als hij is gelijk zijn meester.   Van Jezus weten we dat Hij, net als zijn Vader, God is. Wij, gewone mensen, zijn geschapen naar beeld en gelijkenis van God. Jezus leert ons dat we, door Hem na volgen, onze onwaarschijnlijke hoge roeping kunnen beantwoorden. Door ons in woord en daad steeds weer en meer aan Hem te spiegelen kunnen wij het mogelijk maken dat wij op onze beurt helemaal kind van God worden. Jezus openbaart ons dat elke mens, elke man, vrouw of kind goddelijke waardigheid heeft. Wie raakt aan een mens, raakt aan God zelf.   Geloof ik in die grote, unieke waardigheid van elke mens, te beg...

Elke christen kan een getuige worden van de verrezen Jezus. En, zijn of haar getuigenis is des te geloofwaardiger naarmate het een evangelisch leven bezielt, een vreugdevol, moedig, minzaam, vredig en barmhartig leven. Omgekeerd, als een christen toegeeft aan gemakzucht, ijdelheid, zelfgenoegzaamheid, als hij of zij doof wordt en blind voor de vraag van de “verrijzenis” van vele broeders en zusters; hoe kan zo iemand de levende Heer overbrengen? Hoe kan de christen de bevrijdende kracht   overbrengen van de levende Jezus en van zijn mateloze tederheid? Luister naar Jezus. Hij is de redder. Volg Hem. Naar Jezus luisteren brengt in feite mee dat men de logica van zijn paasmysterie op zich neemt ; een tocht onderneemt samen met Hem om van zichzelf een liefdesgave te maken voor anderen, in gehoorzaamheid aan de wil van God, met een houding van vrijheid en onthechting van wereldse dingen. Men moet, met andere woorden, bereid zijn zijn eigen leven te verliezen (Marcus 8:35), het ...