"In alle dingen"

Gisteren, zondag 18 mei werd paus Leo XIV ingehuldigd. Zijn homilie is een echte intentieverklaring omtrent het pad waarop hij zijn Kerk wil weiden. Ik heb ze voor u vertaald. Broeders en zusters, Met een hart vol dankbaarheid groet ik u allen aan het begin van het ambt dat mij is toevertrouwd. De heilige Augustinus schreef:  “Gij hebt ons voor U geschapen, Heer, en ons hart blijft rusteloos totdat het rust vindt in U”  ( Belijdenissen , 1,1.1). De voorbije dagen waren bijzonder intens. De dood van paus Franciscus vervulde ons hart met droefheid. In die moeilijke uren voelden wij ons als de menigte waarover het evangelie zegt dat zij waren “als schapen zonder herder” (Mt 9,36). Maar juist op Paaszondag ontvingen wij nog zijn laatste zegen, en in het licht van de Verrijzenis konden wij dit moment tegemoet treden in het vertrouwen dat de Heer zijn volk nooit in de steek laat: Hij brengt bijeen wat verstrooid is en “waakt over zijn kudde als een herder” (Jer 31,10). In dat geloof...

I n 2022 schreef de toenmalige Peruaanse bisschop Robert F. Prevost, O.S.A.  een voorwoord bij een Spaans handboek over de sociale leer van de kerk, geschreven door de Canadese theoloog John Joseph Lydon McHugh . Ik heb het voor u gelezen en er enkele uittreksels uit vertaald. Als je het mij vraagt, deze tekst had net zo goed uit de pen van wijlen paus Franciscus kunnen vloeien. De vraag die ik zou willen stellen, luidt als volgt: wat kunnen we leren van de sociale leer van de Katholieke Kerk? Het gaat bij dit leren niet zozeer om het uit het hoofd kennen van vaste waarheden die we niet mogen vergeten. Wat de sociale leer ons vooral bijbrengt, is een manier van kijken: hoe we ons verhouden tot de samenleving en tot andere mensen…. Het doel is te leren hoe we ons kunnen toekeren naar maatschappelijke problemen – die steeds weer anders zijn, omdat elke generatie nieuwe uitdagingen, dromen en vragen met zich meebrengt. De sociale leer van de Kerk wil helpen om werkelijk toegang te kri...

Na de dood van de Meester raakten de leerlingen verspreid. Hun geloof was wankel gewo r den. Alles leek voorbij. Al hun zekerheden vielen in duigen. Hun hoop was vervlogen. Maar nu kwam de boodschap van de vrouwen, hoe ongelooflijk die ook klonk, als een lichtstraal in de duisternis naar hen toe. Het nieuws verspreidde zich: Jezus is verrezen, precies zoals Hij het heeft gezegd. En dan gaf Hij opdracht om naar Galilea te gaan. De vrouwen hebben dit twee keer gehoord. Eerst van de engel en daarna van Jezus zelf: “Zeg hen naar Galilea te gaan, want daar zullen ze Mij zien”. “Wees niet bevreesd” en “Ga naar Galilea”. Galilea is de plaats waar zij voor het eerst werden geroepen. Het was de plaats waar alles begon! De apostelen moesten terugkeren naar de plaats waar zij destijds werden geroepen. Jezus wandelde toen langs de oevers van het meer waar de vissers hun netten uitwierpen. Hij riep hen. Zij lieten alles achter zich en volgden Hem (Mt. 4, 18-22). Terugkeren naar Galilea...

Ik smeek je bij de genade van Jezus Christus: vergeet wat achter je ligt. En, alsof je voor de eerste maal begon aan je lange reis, vertrek enthousiast, met flinke pas, op het pad van de deugd .                                  Ignatius van Loyola

  In Igniswebmagazine verscheen recensie van mijn nieuwste boek Op het kompas van de vreugde. Ignatius van Loyola als levensgids . Geloof het of niet, ik heb er zelf echt iets uit geleerd! Dank, Pauline Lebbe.  Hieronder heb je een uittreksel. Klik hier voor de volledige recensie . Het boek van Sintobin is geen verrekijker, die ons met één blik het zicht geeft op de weg die we moeten gaan. De weg is geen éénduidige geasfalteerde snelweg onder een heldere hemel, het is eerder een kronkelig labyrint in een dichtbegroeid oerwoud, met smalle pikdonkere spelonken, waar we onderweg nu eens vallen en opstaan, dan weer schrammen en blauwe plekken oplopen, en meer dan eens de weg kwijt raken.   Op het kompas van de vreugde   leert hoe de pijltjes van God er uitziet, zodat we zelf op weg kunnen. De grote waarde van het boek zat voor mij in het besef dat we ons kunnen trainen in het spotten van pijltjes. Het is een oefening zoals eender welke sport of artistieke kunst, die gedu...

Een doordenkertje. Het komt uit de pen van Augustinus van Hippo (354-430), de patroonheilige" van paus Leo XIV. " Noli foras ire, in te ipsum redi, in interiore homine habitat veritas." " Ga niet naar buiten, keer terug in jezelf; de waarheid schuilt in het binnenste van de mens ."

De hoop is als een klein meisje Het geloof, zegt God, waar ik het meest van hou, de liefde waar ik het meest van hou, is de hoop. Geloof, dat verwondert me niet.  Liefde, dat is geen wonder. (...)  Maar wat me verwondert, zegt God, is de hoop. Daar ben ik van ondersteboven.  Ze zien toch wat er in de wereld allemaal omgaat en ze geloven dat het morgen allemaal omslaat. Wat een wonder is er niet voor nodig dat zij dat kleine hoopje hoop nooit als overbodig ervaren maar met voorzichtige gebaren in hun hand en in hun hart bewaren, een vlammetje dat keer op keer weer wankelt en dreigt neer te slaan maar altijd weer weet op te staan, en nooit wil doven. Soms kan ik mijn eigen ogen niet geloven. Charles Péguy Uit: Le Porche du mystère de la deuxième vertu (vertaling Frans Van Bladel sj)

In dit korte boekje verzamelde ik citaten uit de geschriften en de interviews van wijlen paus Franciscus. Alle mogelijke onderwerpen komen aan bod: barmhartigheid, hoe Jezus geneest van haat, internet als een geschenk van God, de kerk als veldhospitaal, wat het betekent om een jezuïet als paus te hebben en veel meer. Je kan het boek nu bestellen in onze webshop, zowel vanuit Nederland als vanuit België: klik hier om het nú te bestellen.

In het Amerikaanse jezuïetentijdschrift America verscheen een uitgebreid interview met kardinaal Cupich over de nieuwe paus. Ik heb enkele uittreksels voor u vertaald. Kardinaal Blase Cupich , aartsbisschop van Chicago gaf op zondag 11 mei een interview aan de Vaticaan-correspondent van   America   in Rome. Wat zijn volgens u zijn voornaamste kwaliteiten? Om te beginnen is hij een harde werker. Hij spreekt meerdere talen en heeft inzicht in verschillende culturen. Hij heeft in drie continenten gewoond. Hij is een herder, maar heeft ook bewezen over een sterk organisatorisch vermogen te beschikken, zoals al bleek toen hij prior-generaal was van de augustijnen. Maar het was ook heel duidelijk dat we iemand wilden die het werk van paus Franciscus zou voortzetten. Er was geen enkele wil om daarvan af te wijken of een andere richting in te slaan. De genegenheid voor paus Franciscus was voelbaar aanwezig in onze gesprekken. Was de inzet voor synodaliteit een soort lakmoesproef voor ...

  Hieronder lees je de samenvatting van een boeiend interview dat ik las met een Peruaanse theologe over de wijze waarop Mgr Prevost het bisschopsambt uitoefende in Peru en wat dit doet vermoeden omtrent de wijze waarop hij het pausambt zal uitoefenen. Welke sporen heeft Mgr Prevost nagelaten in zijn bisdom Chiclayo? Hij heeft zich ingezet voor meer betrokkenheid van leken en vrouwen door hen actief uit te nodigen om mee te bouwen aan de vernieuwing van het bisdom. Hij gaf een krachtige impuls aan synodaliteit en stimuleerde de oprichting van pastorale raden in de parochies. Daarmee brak hij met de hiërarchische, klerikale en normatieve stijl van die het kerkelijk leven in Peru kenmerkte. Vroeger mocht bijvoorbeeld een vrouw niet in de auto van een priester stappen. Mgr. Prevost, in de lijn van paus Franciscus, veranderde dat. Hij opende het bisdom, gaf leken — ook vrouwen — invloedrijke posities. Dat was voorheen ondenkbaar. Hij is iemand die zich verstandig en doordacht opstelt. ...

Dit artikel verscheen op zaterdag 10 mei 2025 op de website van het Vaticaan. Het is de samenvatting van een interview dat hij gaf als kardinaal en medewerker over paus Franciscus. Ik heb het voor u vertaald. De laatste getuigenis van kardinaal Prevost over paus Franciscus Geëmotioneerd deelt kardinaal Prevost zijn persoonlijke herinnering aan de paus. Hij vertelt dat hij Jorge Mario Bergoglio leerde kennen toen deze aartsbisschop was van Buenos Aires. Hij schetst enkele trekken van zijn karakter en haalt anekdotes op. “Ik heb hem altijd ervaren als een man die het evangelie op een authentieke en consequente manier wilde leven,” zegt hij. “Toen ik generaal-overste was van de augustijnen, ontmoette ik hem meerdere keren tijdens bezoeken aan mijn medebroeders in Argentinië, toen hij nog kardinaal was. Onze gesprekken waren informeel, maar gingen soms ook over meer institutionele zaken.” Toen Franciscus op 13 maart 2013 paus werd, vierde hij zijn eerste publieke mis in de Sint-Annakerk in...

Op de website van het Vaticaan verscheen een artikel waarin paus Leo XIV zelf uitlegt waarom hij die naam koost. Ik heb het voor u vertaald. Ter herinnering aan paus Leo XIII legde hij uit dat deze 256e bisschop van Rome (1878-1903) met de historische encycliek *Rerum novarum* de sociale kwestie aankaartte in de context van de eerste grote industriële revolutie. En vandaag, zo stelde de nieuwe paus, “biedt de Kerk haar erfgoed van sociale leer aan iedereen aan, als antwoord op een nieuwe industriële revolutie en de ontwikkelingen in kunstmatige intelligentie, die nieuwe uitdagingen stellen voor de verdediging van de menselijke waardigheid, de gerechtigheid en de arbeid,” zo besloot hij.

Drie redenen waarom ik steeds enthousiaster word over paus Leo XIV 1.      Mijn spontane reactie toen ik de naam hoorde van de nieuwe paus was “spijtig dat hij zich niet Franciscus II noemt”. Daar ben ik snel van teruggekomen. Gelukkig maar dat de nieuwe paus geen copie wil worden van Franciscus en zijn eigen accenten wil leggen. Wat goed ook dat Leo een augustijn is en geen jezuïet. Zo zal de RKK in de diepte kunnen proeven van een andere grote spirituele traditie die zij rijk is. Tegelijk is zijn naamkeuze een statement dat in het verlengde ligt van de politiek van Franciscus. De vorige Leo was namelijk wellicht de meest sociaal voelende paus ooit. Leo XIV heeft het grootste deel van zijn pastorale leven doorgebracht in een van de armste gebieden van Zuid-Amerika. Als bisschop verplaatste hij er zich niet in een mooie auto, wel te paard. Dat tekent een mens. 2.      Franciscus heeft hard geschud aan de structuren van de RKK (hervorming van de cu...

  Ik begin met een woord in het Engels, en ga dan verder in het Italiaans. Maar ik wil vooral deze woorden uit de psalmen herhalen: “Zing voor de Heer een nieuw lied, want Hij heeft wonderen verricht.” En werkelijk, niet alleen met mij, maar met ieder van ons, mijn broeders kardinalen, heeft de Heer iets groots gedaan. Terwijl wij vanmorgen samen vieren, nodig ik u uit om de wonderen van de Heer te erkennen, de zegen die Hij blijft uitstorten over ieder van ons. U hebt mij geroepen tot het ambt van Petrus, tot het dragen van dit kruis, gezegend voor deze zending. En ik weet dat ik op u kan rekenen om samen met mij op weg te gaan, als Kerk, als gemeenschap van vrienden van Jezus, als gelovigen, om het Goede Nieuws te verkondigen, om het Evangelie te brengen. Om te kunnen zeggen: “U bent de Messias, de Zoon van de levende God” (Matteüs 16,16). Met die woorden drukt Petrus, wanneer Jezus hem en de andere leerlingen vraagt in wie zij geloven, de kern uit van het geloof dat de...

Wie is paus Leo XIII, de paus wiens naam de nieuwe paus overgenomen heeft? Leo XIII was paus van 1878 tot 1903 en staat bekend als de grondlegger van de sociale leer van de Katholieke Kerk. Als paus gaf Leo XIII een sterk christelijk antwoord op de sociale vraagstukken die voortkwamen uit de industriële revolutie en de veranderende maatschappij in Europa. Nog vóór zijn pauskeuze toonde Gioacchino Pecci, zoals hij heette, een grote betrokkenheid bij de sociale realiteit. In zijn tijd als bisschop in Perugia richtte hij een spaarbank op voor kleine handelaars en boeren, om hen financieel perspectief te bieden. Tijdens zijn jaren als pauselijke nuntius in Brussel ontdekte hij van nabij het leven van de arbeidersklasse en de ontwrichtende gevolgen van de industrialisering. Deze ervaringen lieten een blijvende indruk na. Als paus groeide hij uit tot een figuur van verzoening tussen geloof en moderne samenleving. Hij zag in dat de Kerk niet gebonden moest zijn aan een politieke staat om maat...

Kort nadat hij zich had teruggetrokken als aartsbisschop van Milaan, verhuisde kardinaal Martini naar Israël. Sinds lang verlangde hij er naar om daar zijn passie voor de Bijbel opnieuw vrij spel te kunnen geven. Hij zou er meerdere jaren verblijven in de jezuïetengemeenschap van Jeruzalem.  Toen Paus JP II in 2005 overleed moest de, toen reeds zieke (Parkingson) Martini naar Rome om deel te nemen aan het conclaaf. Onderstaande authentieke anecdote komt uit de pen van zijn toenmalige overste, Thomas Fitzpatrick sj. Toen ik overste was van het Pauselijk Bijbelinstituut in Jeruzalem, voerde ik regelmatig Kardinaal Martini, lid van onze jezuïetengemeenschap, naar de luchthaven. Deze ritjes waren vaak de gelegenheid voor een leuke babbel. Maar die morgen was toch wel bijzonder. Ik was onder de indruk omdat een lid van mijn gemeenschap niet alleen zou deelnemen aan het conclaaf maar ook getipt werd als een van de topfavorieten. Ik wist dat Kardinaal Martini helemaal geen zin ha...

Op 1 oktober 2013 publiceerde de Italiaanse krant La Republica onderstaand interview/gesprek van Paus Franciscus met Eugenio Scalfari, stichter van diezelfde krant en atheïstisch intellectueel. Deze dagen bied ik u graag enkele uittreksels aan. Gevraagd naar zijn persoonlijke ervaring met mystiek vertelt Paus Franciscus wat er zich precies in hem afspeelde gedurende de eerste minuten na de pausverkiezing Vooraleer ik aanvaardde (nvdr: de verkiezing door het conclaaf) vroeg ik om me enkele minuten terug te trekken in de kamer naast de kamer met het balkon dat uitzicht geeft op het plein. Mijn hoofd was helemaal leeg en ik werd gegrepen door een grote angst. Om die weg te jagen en tot rust te komen sloot ik mijn ogen en liet ik alle gedachten verdwijnen, zelfs de gedachte om de functie te aanvaarden of te weigeren, zoals de liturgische voorschriften voorschrijven. Ik sloot mijn ogen en alle angst en emotie verdween. Op een bepaald ogenblik werd ik vervuld met een groot licht...

Tot het dagelijks leven behoort ook - het is althans te hopen dat dit zo is - niet slechts de ernst van de dagelijkse ar­beid, maar ook het lachen. Het lachen is een zeer ernstige zaak. Want het verraadt de mens dikwijls meer dan zijn woor­den. Wanneer wij hier over het lachen spreken, bedoelen wij het goede lachen. Weliswaar bestaat er ook een lachen van dwazen en zon­daars, zoals de wijze Sirach ons leert, een la­chen waarover de Heer zijn vervloeking uitspreekt (Lc. 6, 25). Dit lachen is hier niet bedoeld. Wij bedoelen dat be­vrijdende lachen, dat uit een kinderlijk en blij hart komt. Zo kan slechts hij lachen, die door de liefde tot alles en ieder de spon­tane en zich vrij uitende sympathie heeft, die alles nemen kan en zien zoals het is: het grote groot, het kleine klein, het ernstige ernstig en het lachwekkende lachend. En omdat dit alles bestaat, en het juist zo door God gewild is, daarom moet het ook genomen worden zoals het is, moet niet alles op een zelfde wi...