"In alle dingen"

In de lezingendienst van het brevier vinden we op Stille Zaterdag een boeiende uitleg van Karl Rahner sj over Stille Zaterdag. Enkele uittreksels.
“Als we denken aan Stille Zaterdag, valt iets merkwaardigs op: in ons godsdienstig leven slaan we deze dag over. We vieren Goede Vrijdag en Pasen, … Wat er tussen deze twee dagen ligt, namelijk Stille Zaterdag, slaan we over. … Toch belijden we, telkens als we de apostolische geloofsbelijdenis … uitspreken: Hij is nedergedaald ter helle. En dit is de tekst die bij Stille Zaterdag hoort.
… Het betekent op de eerste plaats: Jezus is waarlijk gestorven. … De dood heeft Jezus vastgehouden als in banden. Hij was in de dood. …
Omdat wij uit hetzelfde hout gesneden zijn en ook midden in het leven reeds onze dood sterven, kunnen wij zijn lot niet enkel van buiten af begrijpen, maar wij kunnen het delen. Gelovend ervaren wij dat zijn nederdaling in de machteloosheid van  ons mens-zijn alle paaszaterdag-uren van ons leven geheiligd heeft. Vanuit onszelf…

Rechtstreekse beelden kruisweg bij het Colosseum in Rome, met paus Franciscus

Paus Franciscus, tijdens de kruisweg op Goede Vrijdag, aan het Colosseum in Rome in 2013:

Soms lijkt het erop dat God het kwaad onbeantwoord laat, dat hij stil blijft. 

De werkelijkheid is anders. God heeft gesproken. Hij heeft een antwoord gegeven. 

En zijn antwoord is het kruis van Christus: een woord dat liefde is, barmhartigheid, vergeving.

Medebroeder Bert Daelemans sj publiceerde  bij Averbode "Via Crucis": een intiem-biddende meditatie bij een bronzen kruisweg van Werner Klenk. 

Een uittreksel.


De harde blik
van Pilatus: Zie de Mens!

De harde woorden
van Petrus: Ik ken Hem niet.

De harde kus
van Judas.

Het harde oordeel
van het volk: Weg, weg met Hem!
Aan het kruis met Hem! (Joh 19, 15)

Mijn harde blik:
dit hoopje mens, dat kan God niet zijn.

Zijn antwoord?

Een zuiver en stilzwijgend
JA
aan het leven,
aan de liefde,
aan de Vader,
aan de mens:
het ja fundament van zijn leven,
het ja dat Hij nu eenmaal wil zijn,
nu en altijd.

Doof mijn ogen uit,
ik zie U nog.
Stop mijn oren dicht,
ik hoor U spreken.
Breek mijn voeten,
ik bereik U toch.
Zonder mond
kan ik U blijven smeken.
Breek mijn armen af,
en ik omsluit U
met mijn hart als met een hand.
Druk mijn hart dicht,
mijn verstand blijft vragen.
En verteert uw vuurzee mijn verstand,
ik zal U op mijn bloedstroom verder dragen.
R. M. Rilke

Karl Rahner sj legt uit waarom er naast de Gekruisigde twee andere mensen hingen te sterven.  

Er schuilt een schokkende symboliek in, dat er naast de Ge­kruisigde links en rechts twee anderen hingen te sterven. Twee mensen die de dood vervloek­ten, omdat ze hem niet begrepen. Wie kan hem ook begrijpen? 
De een zag naar Christus' dood. En wat hij zag, was voldoende om ook de eigen dood te begrijpen. Want men heeft zijn dood begrepen en goed begrepen, als men tot de stervende Christus zegt: 'Denk aan mij, wanneer Gij in uw rijk komt'. Tot deze stervende nu zei de Mensenzoon, die met ons het doodslot deelde en ons tot leven verloste:' Van­daag zult ge met Mij zijn in het paradijs'. Dat zegt Hij ook tegen ons.
Maar opdat deze boodschap van de zaligheid van onze dood ons niet de hei­lige vrees zou ontnemen, waarin wij de zaligheid van onze dood moeten bewerken, zei Hij tot de andere moorde­naar ... niets. De duisternis en het dodelijke zwijgen, die er over deze dood hinge…

Chrisma-viering met paus Franciscus vanuit de Sint-Pietersbasiliek in Rome

Gisteren werd ik in onze Amsterdamse studio geïnterviewd door collega Rick Timmermans, over het Paastriduüm. Waarom spreken protestanten van de lijdensweek en katholieken van de goede week, wat te denken van Judas, hoe je te verhouden tot Jezus deze dagen, moest Jezus dan sterven ... en vele andere vragen kwamen aan bod.

Hieronder vind je de video en daaronder de podcast van dit gesprek.



Klik op de oranje knop hieronder om dit gesprek te beluisteren.

Wij hebben niet altijd de keuzes gemaakt die God tot lof, eer en dienst strekten. We hebben niet altijd gehandeld als mensen die geloofden dat ze bemind werden. We hebben in ons leven niet altijd alles aanvaard, zoals dit bij geschenken toch wel hoort. Het maakt ons deemoedig, als wij er ons bewust van worden dat we zondaars zijn. Dat we dikwijls ondankbaar en ontrouw zijn. We zijn in gebreke gebleven, hebben Gods liefdesaanbod niet beantwoord. Wij hebben gefaald, hebben God en onze naaste niet bemind. Zonde bestaat niet alleen in dingen die we doen, maar ook in dingen die we nalaten te doen. Ignatius ziet in dit alles een tekort aan dankbaarheid. We denken er niet aan alles te erkennen als een geschenk dat gekoesterd, verzorgd en gedeeld dient te worden. Voor Ignatius is ondankbaarheid de grootste zonde en oorsprong van alle zonden. In de grond gaat het om nalatigheid te beminnen zoals God ons bemind heeft. Wie zich hiervan bewust wordt, wordt deemoedig. Ignatius nodigt ons uit te bidd…

Paus Franciscus vraagt om deze maand maart 2018 te bidden voor meer vorming in geestelijke onderscheiding.
Dat de Kerk beseft dat de vorming in geestelijke onderscheiding van groot belang is zowel op persoonlijk als op gemeenschappelijk niveau.
Met het oog op die vorming in geestelijke onderscheiding maakten we met ons Platform voor ignatiaanse spiritualiteit van de jezuïeten in de Lage Landen een serie korte didactische video’s over het wat en hoe van de onderscheiding in de geesten.
Video 7/8: een leven lang mogen groeien

Vandaag verschijnt onderstaand citaat op www.gewijderuimte.org.