Waarom we soms indruk hebben dat God niet antwoordt als we bidden in moeilijke omstandigheden






Nogal wat mensen stoppen met bidden als ze in moeilijke vaarwateren terecht komen. Of ze vinden het ten minste best moeilijk om te bidden als de wind tegen zit. Waarom laat God toe dat ik ongelukkig ben? Waarom brengt Hij hier geen verandering in? In onderstaand stukje geeft Nikolaas Sintobin sj drie tips om te bidden in moeilijke omstandigheden.

 3/3     Open blik

Wie het moeilijk heeft zoekt doorgaans, ook in het gebed, verlichting. Je hoopt op een antwoord op je vraag, een oplossing voor het probleem, licht in de duisternis. Dit is niet meer dan normaal. Het probleem hierbij kan zijn dat we vaak in ons gebed niet alleen de vraag stellen, maar tevens de neiging hebben om God meteen zelf het antwoord in te fluisteren. En daar dreigt het gebed spaak te lopen. Immers, God laat zich niet opsluiten in onze eigen kaders. Hij antwoordt wel. Maar vaak anders of elders dan wat wij gehoopt hadden.

Hier ligt een grote spirituele uitdaging voor wie bidt in moeilijke omstandigheden: om het innerlijk vizier bewust open te houden. Om te onderscheiden waar en hoe de Geest in het gebed elementen van antwoord aanreikt. Meer in het bijzonder betekent dat vaak: bereid zijn om oog te hebben voor de – vaak subtiele en discrete – ervaringen van vreugde, rust, vertrouwen, hoop enz… zoals en waar ze zich aanbieden in het gebed. Ook al wijzen die een andere richting uit dan verwacht had. Dat zijn immers de richtingwijzers naar het leven waartoe God je vandaag uitnodigt. Dit vraagt niet alleen een reële innerlijke vrijheid en openheid. Ook de genade van het geloof dat God je blijvend nabij is en voor je zorgt, wat er je ook overkomt.



Reacties

Een reactie posten

Meest gelezen

Hoe je een crisis kan ombuigen naar een weg van groei (4/6)

Afbeelding
Onlangs schreef ik een bijdrage  over Onderscheiden in tijden van crisis. In de leer bij Ignatius van Loyola. Enkele uittreksels (4/6)
Zevende richtlijn. Wie in troosteloosheid is moet nagaan hoe de Heer hem bij wijze van beproeving aan zijn natuurlijke krachten overgelaten heeft om zo de verschillende beroeringen en bekoringen van de vijand te weerstaan. En hij kan dit dankzij de goddelijke hulp die altijd bij hem blijft, ook al voelt hij ze niet duidelijk. Want de Heer heeft hem wel zijn hevige vurigheid, zijn grote liefde en zijn intense genade onttrokken, maar er blijft hem voldoende genade over voor het eeuwige heil. ( GO nr. 320)
Deze richtlijn van Ignatius van Loyola is een uitnodiging om de troosteloosheid om te buigen tot een weg naar groei. Ignatius relativeert hier tweemaal het belang van het je goed voelen.
1.Ten eerste kwalificeert Ignatius troosteloosheid als een beproeving. Meer nog, hij stelt vast dat God zich niet tegen de ervaring van troosteloosheid heeft verzet. Als G…
Meer lezen

Wat je zélf kan doen om de crisis te lijf te gaan: concrete tips van Ignatius van Loyola (5/6)

Afbeelding
Onlangs schreef ik een bijdrage  over Onderscheiden in tijden van crisis. In de leer bij Ignatius van Loyola. Enkele uittreksels (5/6) Zesde richtlijn. Al moeten wij tijdens de troosteloosheid de vroegere voornemens niet veranderen, toch is het zeer nuttig zichzelf intens te veranderen tegen die troosteloosheid in. Bijvoorbeeld door ons toe te leggen op het gebed en de overweging, door onszelf veel te onderzoeken en door royaler te zijn in een gepaste wijze van boete doen. (GO nr. 319)
Er zijn veranderingen die we kunnen doorvoeren tegen de troosteloosheid in. Meer in het bijzonder suggereert Ignatius hier om de fundamentele manier van in het leven staan bij te sleutelen. Uit de drie voorbeelden die hij geeft kunnen we afleiden dat het raakt aan de intensiteit en de kwaliteit van verschillende dimensies van het leven. Het eigene van droefheid is namelijk dat het een mens kan doen terugvallen op oppervlakkigheid en makkelijkheid. Ignatius raadt aan om in te gaan tégen die spontane reflex…
Meer lezen

Waarom heiligen vaak niet makkelijk zijn in de omgang - homilie van Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Hier heb je mijn homilie voor dit WE in de Krijtberg.


1 Kon 19,16b.19-21Galaten 5,1.13-18Lucas 9,51-62.
Laat me beginnen met een grap. Een oude jezuïet was stervend. De man had een mooi en rijk leven achter zich. Toch was hij heel onrustig. Hij woelde heen en weer in zijn bed. Zijn ogen straalden angst uit. Zijn medebroeders snapten er niets van. Ten einde raad haalden ze de geestelijke vader van de oude jezuïet erbij. Mijn goede vriend, zei die tot hem, je weet toch dat Onze Lieve Heer klaar staat om je met open armen te ontvangen in de hemel. Als er iemand is die geen schrik hoeft te hebben om te sterven, dan ben jij het! Oh, zei de stervende jezuïet, weet je, ik heb helemaal geen angst voor onze Lieve Heer. Welintegendeel. Maar ik zie er zo tegen op om onze heilige vader Ignatius onder ogen te moeten komen.
Inderdaad de heilige Ignatius van Loyola had de reputatie van niet makkelijk te zijn in de omgang. In het bijzonder met medebroeders waarvan hij veel hield en voor wie hij het m…
Meer lezen