"In alle dingen"

Een leerling stond te popelen om de wijze een gerucht te vertellen dat hij op de markt gehoord had. “Rustig aan,” zei de wijze, “Wat je wilt vertellen, is dat waar?” “Ik denk eigenlijk van niet.” “Is het nuttig?” “Nee” “Is het grappig?” “Ook niet” “Waarom zouden we het dan moeten horen?” Anthony de Mello sj Anthony de Mello sj (1931 – 1987) was een  Indisch jezuïet en psychotherapeut. Hij had veel aandacht voor de dialoog tussen de ignatiaanse spiritualiteit en de Indische wijsheidstraditie.  De Mello is bekend om zijn korte verhaaltjes.

  Aan de Protestantse Theologische Universiteit (PThU) vond op 29 januari 2023 een symposium plaats met als thema "Oog voor de ziel". Aan mij werd gevraagd om er een korte reflectie te geven over "Wie zorgt er voor de ziel van de theoloog" en zich daarbij te laten inspireren door de ignatiaanse spiritualiteit. In deze korte voordracht geef ik daar een antwoord op, vertrekkend van mijn eigen ervaring als jurist en theoloog.

Begin Adem een paar keer diep en rustig. Concentreer je en open je voor Gods aanwezigheid. Vraag God bij het begin van dit moment van gebed en bezinning om zijn genade. Danken Zeg dank voor de muziek, voor de componisten, de instrumentalisten, de zangers, al wie helpt bij het opnemen en verspreiden van de muziek die je graag hebt. Dank voor al wie je in contact heeft gebracht met de liederen en melodieën die jij graag hoort. Terugblik Denk aan de mooiste liederen en muziekstukken die je kent. Daarvan eens een lijst opstellen kan je hierbij helpen. Kies er eentje uit. Wanneer heb je dat stukje voor de eerste keer gehoord? Welke herinneringen en associaties roept het bij jou op? Denk terug aan die keer toen muziek je liet voelen dat er iets goeds op je wachtte of je over het huidige ogenblik zelf heen tilde. Voel je die momenten aan als de doorsnee ervaring van je wijze van leven, of denk je: “Het beste ligt achter mij”? Mocht dit laatste het geval zijn, sta God dan toe die

Hier vind je mijn homilie van vandaag, bij Mc 1, 21-28. Jaren geleden, als novice, was ik in Lourdes. In de late namiddag, zoals elke dag, was er sacramentsprocessie. Het heilig Sacrament werd rondgedragen en de pelgrims werden gezegend. Het meest indrukwekkende moment was de zegen van de zieken en de gehandicapten op de esplanade. Er stonden honderden wagentjes met mensen: jong en oud door mekaar. Al het leed van de wereld samen, opgesteld langs drie zijden van het plein. De priester ging rustig van de een naar de ander, terwijl hij met de monstrans zegende. Plots hoorde ik een verschrikkelijke kreet. En nog een, en nog een. Een vrouw begon te brullen, als bezeten, precies op het moment dat ze gezegend werd met het sacrament. Neen, niet alsof ze bezeten was. Ik denk dat ze echt bezeten was. Lange jaren was zij door boze geesten bestookt geworden met woede, kwaadheid, wanhoop en bitterheid. In de confrontatie met de absolute kwetsbare en gratuite liefde van Jezus in zijn Sacrament moes

  Hier vind je de opname van de tweede webinar. Deze keer gaat het over hoe onderscheiding er nu precies aan toe gaat. In het eerste deel geef ik een inleiding van 20'. Vervolgens ga beantwoord ik de vragen die gesteld worden door de kijkers. De eerste webinar kan je  hier terugbekijken. De derde en laatste webinar vindt plaats volgende woensdag, 31 januari, om 20:00.

Moeder schaap jaagt wolf op de vlucht. Objectief kan het niet. Toch gebeurt het. Is het de aanwezigheid van haar twee lammetjes die deze dame zo   moedig maakt?   Wanneer voel jij je sterk? Wanneer voel je sterker dan je objectief gezien eigenlijk bent?

Om je leven te veranderen  volstaat het niet te veranderen van omgeving. Wie onvolmaakt is zal dit blijven waar hij ook vertoeft, zolang hij niet is los gekomen van zijn eigen gehechtheden. Ignatius van Loyola

Onderstaande regels staan in het boek "Ik geloof" van theoloog Bernard Sesboüé sj. Het klinkt verbazend herkenbaar ... Een van de grootste paradoxen van de Kerk is dat de gave van God en van Christus aan zondige mensen is toevertrouwd. De Kerk kan in haar geschiedenis nooit ontkomen aan de contradictie dat ze aan de bron door en door heilig is, maar in haar leven door en door zondig is, gewoon omdat ze bestaat uit zondige mensen. Gods gave aan de mensen, waarvan zij de heraut is en die ze doorgeeft, is zonder meer heilig. Die gave draagt zij echter in aarden kruiken, zoals Paulus al zei. Haar gevecht, in de loop van de geschiedenis, tegen de krachten van het kwaad is ook een gevecht tegen haar leden en tegen zichzelf. Dat is wellicht de grondreden waarom zoveel christenen en niet-christenen aanstoot nemen aan de Kerk. Christus heeft ons het voorbeeld gegeven van een leven zonder zonde. Van de Kerk kan dat niet worden gezegd. Sommigen hebben haar zelfs, niet helemaal o

Juist omdat bidden behoort tot het meest noodzakelijke, is het ook het meest vrije, datgene wat het gemakkelijkst te vermijden is. Het gebeurt alleen maar als wij het uit vrije wil doen, gedreven door liefde.  Daarom gebeurt het maar zelden. Het valt ons zwaar.  Wij moeten ervoor kiezen en niet afwachten tot het vanzelf gebeurt. Misschien komen we er toe tenminste dit ene tot God te zeggen: 'Heer, leer ons bidden'. Karl Rahner sj

Rick Timmermans in gesprek met Nikolaas Sintobin sj over innerlijke vrijheid als voorwaarde voor geestelijke groei.

Als je groot en sterk en machtig bent – of denkt te zijn – dan durft het weleens te gebeuren dat je meent dat je iets meer mag dan anderen. De hele wereld draait immers toch om jouw persoon.  Meestal komt er vroeg of laat de ontnuchterende confrontatie met de werkelijkheid. In onderstaand filmpje wordt dit op humoristische wijze uitgebeeld. Probleem is echter dat deze dynamiek op heel wat plaatsen en wijzen in onze wereld bestaat. De uitkomst is vaak helemaal niet grappig.

  Derde zondag van de gewone tijd (B) Jona 3,1-5.10 1 Korintiërs 7,29-31    Marcus 1,14-20 Een tijd geleden gaf   ik een driedaagse bezinning in een abdij aan een klas van laatstejaars uit een van de Vlaamse jezuïetencolleges. Jongens en meisjes van 17-18 jaar, die op het punt staan om hun vleugels uit te slaan en die zich de vraag stellen van hun studiekeuze en ook van hun verdere leven. Al tijdens de eerste kennismaking vroeg een van de meisjes, Anna, mij om te vertellen over mijn roeping. Dat overkomt me wel vaker. Mensen vinden het vreemd dat je ervoor kan kiezen om priester of religieus te worden. Het lijkt iets heel apart. Je moet wel een heel bijzondere ervaring gehad hebben om zo’n levenskeuze te maken.  Uiteraard begrijp ik wel wat die mensen bedoelen. Ik heb zelf ook lange tijd een soort van magische voorstelling gehad van het geroepen worden. De lezingen van vandaag geven eigenlijk een nogal precies antwoord op wat roeping betekent. In het bijzonder de lezing uit he

Dank zij de technologie bezitten wij een grote individuele controle over wat wij horen. Wij hebben onze favoriete songs op onze telefoons, podcasts, enz.. We kunnen daarop afstemmen bij het rijden. We hebben koptelefoons om de conversatie rondom ons uit te schakelen. Wij zijn meer en meer in staat niet te horen wat we niet willen horen of het nu gaat om een   zielloos lied of om een steward die de veiligheidsmaatregelen toelicht. Wij kunnen heel veel tijd doorbrengen in ons kleine cocon van favoriete geluiden. Dit is natuurlijk fijn, maar het heeft wellicht ook zijn keerzijde. Het draagt het risico in zich dat we ons afzonderen van de bredere wereld. Het kan ons ook verhinderen gelukkige ontdekkingen te doen van songs en klanken waarvan we houden. Er valt wat voor te zeggen periodisch de persoonlijke platenlijst op te bergen en gewoon te luisteren naar de dingen die zich rondom ons afspelen. Ik probeerde dat eens. Ik besloot mijn favoriete songs niet af te spelen terwijl i

Wie in de dienst van God al te voorzichtig is, begint zelden grootse en heldhaftige ondernemingen. Immers, hij die bang is voor de minste moeilijkheid waagt zich daar gewoon niet aan. Ignatius van Loyola

De ignatiaans geïnspireerde mens is geroepen om te leven als een heilige en volop in het actieve leven te staan. Voordien stelde spiritualiteit dat deze beide aspecten aan mekaar tegengesteld waren. Bedrijvigheid leek een obstakel voor heiligheid die werd verstaan als contemplatie.  De omwenteling die de heilige Ignatius doorvoerde toonde aan dat wat een obstakel leek, een middel kon worden. Als je vervuld ben van God dan spreken alle dingen van Hem. Jean Daniélou sj

Compromissen sluiten. Niet de oplossing van de lafaard. Wel van de wijze. Mee eens?

Wie is Jezus? Het antwoord van een anonieme jezuïet (4/4) Ik kom hier ook tot de ontdekking dat ik niet alleen ben om met dat beeld in het hart, met dat verlangen, die droom te leven. Zoals Jezus 'eerst' voor mij gekozen heeft, zo heeft Hij er ook anderen gekozen. Ik stap dus op met vrienden. Zijn vrienden, mijn vrienden. Vrienden die ik gekozen heb, en vrienden die ik niet gekozen heb, maar die Hij mij geeft.  Hoe kunnen wij samen in die vriendschap groeien ?   Hoe gaan wij om met de onvermijdelijke verschillen en spanningen die voortvloeien uit het feit dat wij elkaar niet gekozen hebben en worden wij werkelijk broers en zussen van elkaar, rondom Hem ? Ook onder ons komt dan die vraag op : "Wie ben ik dan wel voor jou ?", de vraag die elke liefdesrelatie draagt : “wat beteken ik voor jou?” Een anonieme jezuïet

Woensdag 10 januari waren we met ongeveer 200 deelnemers online samen om te luisteren naar en na te denken over de ervaringen van Ignatius. Je kan de webinar hieronder terug bekijken.   Onder de titel: Een spiritualiteit van de ervaring – drie keerpunten in het leven van Ignatius van Loyola spreek ik eerst twintig minuten over enkele kernervaringen van  Ignatius  in de eerste jaren na zijn bekering. Na een korte pauze voor reflectie volgt dan een vragenronde.

Graag deel ik met u deze sterke overweging van Brian Crogan sj Het achtste hoofdstuk van het Johannesevangelie begint met het bekende verhaal over een arme, ongelukkige vrouw die gestenigd moest worden omdat  ze op echtbreuk was betrapt. Dankzij Jezus’ tussenkomst werd het leven van de vrouw gered. Nu blijkt dat sommige uitgevers - mannen –, toen het Nieuwe Testament naar boven en naar buiten begon te komen, deze episode in hun Griekse en Latijnse vertalingen ‘om pastorale redenen’ lieten vallen.  Waren ze bevreesd dat deze buitengewone barmhartigheid van Jezus door de nog broze christelijke kudde wellicht geïnterpreteerd zou kunnen worden als een toestemming om te zondigen? Een gelijkaardig vermoeden steekt de kop op bij een andere tekst die ook de indruk geeft te ver te gaan in vergiffenis en barmhartigheid. Christus’ Aramese uitroep – ‘Vader, vergeef het hen, want zij weten niet wat ze doen!’ – werd ‘door sommige autoriteiten’ in hun vertaling van het schrijnende passiever

Wie is Jezus? Het antwoord van een anonieme jezuïet (3/4) Het gaat niet om een intellectuele of om een begrippelijke kennis. Wel om een menselijke kennis. En mensen kennen elkaar pas echt, wanneer zij elkaar van binnen uit aanvoelen, en wanneer vanuit dat aanvoelen wederzijdse sympathie en gehechtheid groeit.  Die grondige sympathie heeft Hij voor mij, zoals Hij die had voor alle mensen die Hij op zijn weg ontmoette. Ik wil er mij dan op mijn beurt voor openstellen, -op ’n zekere manier is ze al aanwezig vanuit het dragen van hetzelfde beeld, dezelfde droom, zoals we zeiden- en wel zo dat ik Hem van dichterbij ga volgen. Een anonieme jezuïet

Anthony de Mello sj (1931 – 1987) was een   Indisch jezuïet en psychotherapeut. Hij had veel aandacht voor de dialoog tussen de ignatiaanse spiritualiteit en de Indische wijsheidstraditie. De Mello is bekend om zijn korte verhaaltjes. Een van de verwarrende – en tegelijkertijd hartverwarmende – regels van de wijze was: God staat dichter bij zondaars dan bij heiligen. Hij legde dit als volgt uit: iedereen is met God verbonden door een touwtje. Wanneer je zondigt, snijd je dit touwtje door. God knoopt vervolgens de twee uiteinden weer aan elkaar – maar daardoor wordt het draadje wel een stukje korter. Je zonden snijden keer op keer het draadje door – en iedere keer kom je dichter bij God omdat Hij er weer een nieuwe knoop in legt. Anthony de Mello sj