Over babes en andere „gewone mensen“
Deze avond wordt de eerste uitzending van „Op
zoek naar God“ uitgezonden (22u, NL 3)
Een vraag die ik de voorbije maanden vaak gekregen heb was of het niet
een heel bijzondere ervaring was om een retraite te geven aan „babes“. Steevast
waren de journalisten verbouwereerd door mijn antwoord: „neen, eigenlijk niet.“
Ik heb retraites en geestelijke begeleiding
gegeven aan alle mogelijke mensen: jong en oud, leken en religieuzen, 4de-wereld
en 1ste wereld, met een welgevuld strafblad en perfect
tussen de lijntjes, binnenste kern van de Kerk en randkerkelijk …
Steevast was ik getuige van gelijkaardige ervaringen.
Als mensen de stilte aandurven dan komen dezelfde fundamentele vragen en verlangens, hoop en frustratie, pijn en vreugde naar boven.
Als het mensen, in die stilte, dan ook nog gegeven wordt om het Woord van God binnen te laten in hun hart, dan ervaren zij genezing, aanvaarding, nieuwe moed, leven, vergeving ...
In het aanschijn van God bestaan er alleen maar gewone mensen; geen buitengewone mensen.
Steevast was ik getuige van gelijkaardige ervaringen.
Als mensen de stilte aandurven dan komen dezelfde fundamentele vragen en verlangens, hoop en frustratie, pijn en vreugde naar boven.
Als het mensen, in die stilte, dan ook nog gegeven wordt om het Woord van God binnen te laten in hun hart, dan ervaren zij genezing, aanvaarding, nieuwe moed, leven, vergeving ...
In het aanschijn van God bestaan er alleen maar gewone mensen; geen buitengewone mensen.
Reacties