Wat je kan leren van/met ouder wordende jezuïeten
Gebed van
een ouder wordende jezuïet
Liefste God, leer mij
hoe ik op een mooie manier oud kan worden.
Help mij om te
snappen dat mijn gemeenschap mij geen onrecht aandoet
wanneer zij mij
geleidelijk aan mijn verantwoordelijkheden ontneemt;
wanneer zij niet
langer meer lijkt te vragen naar mijn mening.
Bevrijd mij van mijn
trots over al de “wijsheid” die ik heb vergaard.
Bevrijd me van de
illusie dat ik onmisbaar ben.
Help mij om
geleidelijk aan de aardse dingen los te laten,
om de betekenis te
vatten van uw wet van de tijd.
Leer me om, in deze
wissel van werk en werkers,
een krachtige
uitdrukking te onderscheiden
van de voortdurende
vernieuwing van het leven,
gedreven door uw
Voorzienigheid.
En, alstublieft,
Heer, laat mij nog steeds nuttig zijn:
laat mijn optimisme
mijn bijdrage zijn aan de wereld,
laat mij mijn gebed
voegen bij de vreugdevolle gedrevenheid en moed
van diegenen die nu
het roer overnemen.
Laat me nu zo leven
dat ik nederig en rustig
naar de veranderende
wereld kan kijken,
zonder tranen te
plengen om het verleden;
laat me van mijn
menselijk lijden
een geschenk maken
waar al mijn broeders beter van kunnen worden.
Laat mijn afscheid
van het werkterrein eenvoudig en ongedwongen zijn
zoals een gloeiende,
vreugdevolle zonsondergang.
Heer, vergeef me
indien ik nu pas rustig begin te beseffen
hoe veel U van mij
houdt,
hoeveel U mij heeft
geholpen.
En nu, tot slot, geef
dat ik een helder en diep inzicht krijg
in de heerlijke
bestemming die Gij voor mij hebt bereid,
Gij die mij geleid
hebt, stap voor stap, vanaf de eerste dag van mijn leven.
Heer, leer mij oud te
worden … op deze wijze.
Dit gebed verscheen voor het eerst in mei 1973 in de
nieuwsbrief van de toenmalige jezuïetenprovincie van Venetië-Milaan.
Reacties
om bij te houden!
'Heer, Gij weet beter dan ik dat ik oud word. Bewaar mij voor de noodlottige gewoonte te denken dat ik in alle omstandigheden iets moet zeggen. Bevrijd mij van de obsessie orde te willen brengen in andermans zaken. Maak mij bedachtzaam maar niet humeurig, gedienstig maar niet bazig. Laat mij zwijgen over mijn kwaaltjes, ofschoon ze almaar toenemen. Ik durf U niet te vragen het zover te brengen dat ik graag luister naar het verhaal van andermans leed, maar help mij in alle geval het met geduld te aanhoren. Ik durf U niet te vragen om een beter geheugen, maar geef me steeds weer nederigheid en minder eigenwijsheis wanneer mijn herinneringen niet kloppen met die van anderen. Leer mij de kostbare les dat ik me wel eens kan vergissen. Zorg dat ik in staat ben het goede te zien waar ik het niet verwachtte en talenten te erkennen bij mensen bij wie ik die niet vermoedde en geef mij de genade hen dat ook te zeggen, Heer.