Paus Franciscus legt uit wat de kern is van Pinksteren
Een wezenlijk element van Pinksteren is verwondering.
Zoals we weten is onze God een God van verwondering. Na Jezus’ dood verwachtte
niemand nog iets van de leerlingen. Ze waren nog maar een klein, onbetekenend
groepje. Ze voelden zich als verloren wezen van hun Meester. Maar in plaats
daarvan vond er een onverwachte en verbluffende gebeurtenis plaats. De mensen
waren verbaasd en zeiden: “Wij allen horen hen in onze eigen taal spreken over
Gods grote daden” (Hand. 2, 11).
De Kerk die op Pinksteren werd geboren, is een wonderlijke
gemeenschap. Gods kracht bracht haar tot stand. Een nieuwe boodschap, de
verrijzenis van Christus, wordt verkondigd. En dit in een nieuwe taal. Het is
de universele taal van de liefde. De leerlingen, getooid met kracht van
bovenaf, hebben nu de moed om te spreken. Enkele minuten voordien waren ze nog
allemaal angstig. Maar nu hebben ze de moed om op een onbevangen manier te
spreken. En dit vanuit de vrijheid van de Heilige Geest.
Dit is het waar de Kerk voor altijd toe geroepen is: in staat
zijn verbazing en verwondering op te wekken door aan iedereen te verkondigen
dat Jezus Christus de dood heeft overwonnen. God houdt zijn armen altijd wijd
open. En Hij wacht geduldig om ons te vergeven en te helen. De verrezen Jezus
schenkt de Kerk zijn Heilige Geest voor haar bijzondere zending.
Zie de feiten onder ogen: als de Kerk echt levend is, dan
moet zij altijd opnieuw verrassen. Het is de plicht van een levende Kerk om te
verbazen. Een Kerk die niet in staat is om mensen te verwonderen is zwak, ziek
en stervend. Een opname op een afdeling intensieve verzorging is dan dringend
nodig.
Paus Franciscus
Reacties
Geniaal dit. Ik zou het zelf nooit verzonnen kunnen hebben!