Creatieve spanningen (2)

In hun boekje “Ignatius achterna. Leven van creatieve spanningen.” schetsen William Barry sj en Robert Doherty sj het ideaal van de jezuïetenspiritualiteit. Voor mij een voortdurende oproep om de lat voldoende hoog te leggen. Graag enkele citaten die u hopelijk kunnen inspireren.

"Toen Iñigo aan zijn geestelijke reis begon was hij theologisch en spiritueel zo goed als ongeschoold. Hij kon in zichzelf geen reden vinden waarom God hem had uitverkoren. Hij was niet geleerd, noch uitzonderlijk vroom of heilig. Dat bracht hem tot de overtuiging dat iedereen door God wordt geroepen tot dienen en liefhebben (“servir y amar”). Jezuïetenspiritualiteit gaat uit van de optimistische verwachting dat God iedereen in zijn nabijheid en zijn dienst wil.

Tevens besefte Iñigo dat God via gebeurtenissen in zijn leven werkt. Dit God in alles zoeken en vinden vormt mede de basis van de jezuïetenspiritualiteit. Iñigo vond God door aandacht te besteden aan wat er in zijn hoofd en hart omging wanneer hij had zitten lezen of dagdromen.

Uiteindelijk ontwikkelde Ignatius, zoals Iñigo zichzelf begon te noemen, een specifieke methode om zich door de dag heen te bezinnen over de vraag waar Gods hand aanwezig was in alledaagse gebeurtenissen. Jezuïetenspiritualiteit onderscheidt zich van andere vormen van spiritualiteit door deze persoonlijke aandacht voor gevoelens, wensen, dromen, verwachtingen en gedachten. " Delen