Wat het optimisme van Ignatius van Loyola concreet betekent



Ignatius van Loyola was ervan overtuigd dat het ervaren van God op een rechtstreekse en onmiddellijke wijze geen bijzondere gunst was, voorbehouden aan enkele bevoorrechte mystici. Als God bereid was rechtstreeks te spreken met een zondaar zoals hij, dan zou God verlangen met iedereen spreken – met iedereen die tenminste bereid is tijd te nemen om stil te worden, te luisteren en te bidden.
Als mensen bereid zijn een wat ruimere tijd te besteden aan eenzaamheid en gebed, mijmerend over Jezus zoals hij, Ignatius, dat in Loyola en Manresa had gedaan, dan zou hij ze kunnen helpen God te ervaren en Gods plan omtrent hun leven te leren kennen. Hij was ervan overtuigd dat God hem deze zending had toevertrouwd: mensen begeleiden bij het doen van de Geestelijke Oefeningen en hen zo helpen Gods aanwezigheid te ervaren en Gods verlangen te leren kennen.
Ronald Modras
Ignatius’ kijk was heel optimistisch. God wil iedereen aanspreken – het doet er niet toe hoe gewond, gebroken of zondig iemand is. Wij beschikken allemaal over het vermogen om te luisteren naar God en ons in te zetten voor zijn  werk in de wereld.

Waar heb jij het vertrouwen en het optimisme van Ignatius nodig? Vraag God erom.

Jim Manney

Reacties

Anoniem zei…
Zo mooi!

Meest gelezen

Het echte schandaal van het christendom - Bernard Sesboüé sj

Advent, een vreemde en wellicht confronterende uitnodiging - Een nieuwe serie van Nikolaas Sintobin sj (1/4)

Wat als het bidden echt "niet leuk" is?

Durf jij de Advent aan in jouw leven? - Aangrijpend en bevragend advents-videootje

Wat Herman Van Rompuy ontdekte in mijn nieuwste boek: "Op het kompas van de vreugde"

Ook een haan kan overdrijven - wel heel bijzondere video

"Zie, Ik begin iets nieuws" - Geef anderen de kans om deel te nemen aan onze adventsretraite