Wat het optimisme van Ignatius van Loyola concreet betekent
Ignatius van Loyola was ervan overtuigd dat het
ervaren van God op een rechtstreekse en onmiddellijke wijze geen bijzondere
gunst was, voorbehouden aan enkele bevoorrechte mystici. Als God bereid was
rechtstreeks te spreken met een zondaar zoals hij, dan zou God verlangen met
iedereen spreken – met iedereen die tenminste bereid is tijd te nemen om stil
te worden, te luisteren en te bidden.
Als mensen bereid zijn een wat ruimere tijd te
besteden aan eenzaamheid en gebed, mijmerend over Jezus zoals hij, Ignatius,
dat in Loyola en Manresa had gedaan, dan zou hij ze kunnen helpen God te
ervaren en Gods plan omtrent hun leven te leren kennen. Hij was ervan overtuigd
dat God hem deze zending had toevertrouwd: mensen begeleiden bij het doen van
de Geestelijke Oefeningen en hen zo helpen Gods aanwezigheid te ervaren en Gods
verlangen te leren kennen.
Ronald Modras
Ignatius’ kijk was heel optimistisch. God wil iedereen
aanspreken – het doet er niet toe hoe gewond, gebroken of zondig iemand is. Wij
beschikken allemaal over het vermogen om te luisteren naar God en ons in te
zetten voor zijn werk in de wereld.
Waar heb jij het vertrouwen en het optimisme van
Ignatius nodig? Vraag God erom.
Jim Manney
Reacties