Over kinderen en robotjes
Onlangs was ik te gast in een bevriend gezin. Nog maar net was ik gezeten of Eugénie, het dochtertje van zeven, kwam voor me staan met drie spelen in haar hand. De vraag was niet òf we zouden spelen. Wel wélk spel we zouden spelen.
Kinderen hebben iets van robotjes: ze lijken wel geprogrammeerd om te spelen, pret te beleven en te genieten. Volwassenen kunnen veel leren van hun levensvreugde en hun creativiteit.
Kinderen hebben iets van robotjes: ze lijken wel geprogrammeerd om te spelen, pret te beleven en te genieten. Volwassenen kunnen veel leren van hun levensvreugde en hun creativiteit.
Kinderen kunnen op hun beurt heel wat leren van (echte)
volwassenen: vreugde vinden, niet alleen in wat “plezant” is; maar ook in de
banaliteit van het dagdagelijkse leven, het echte leven. In wat je leuk vindt,
én in wat je minder leuk vindt.
Reacties