Marc Desmet sj: "Ben jij voor of tegen euthanasie"


Marc Desmet  sj is jezuïet en palliatief arts. Sinds 23 jaar staat hij, als arts, mensen bij in de laatste fase van hun leven. Marc is er zich bewust dat hij werkt op een grensgebied. En dat het belangrijk is dat  op het grensgebied van het levenseinde gewerkt en gedacht wordt vanuit het Evangelie. In de grootst mogelijke openheid. Zijn laatste boek “Euthanasie: waarom niet” is de neerslag van deze ervaring en reflectie. Met al de subtiliteit, nuance en vrijmoedigheid die Marc eigen zijn.

In deze serie publiceer ik een aantal uittreksels, geselecteerd door Marc Desmet sj zelf.

Euthanasie: waarom niet? Marc Desmet sj, Lannoo, Tielt, ISBN 978 94 014 2666 4, 320 p., 19,99 €


Ben jij voor of tegen euthanasie?

NUANCE: Mijn geloofsbelijdenis: Ik weet het niet maar ik geloof dat… (p.30)


Ik weet het niet…

‘Ik weet het niet’ betekent hier: ik heb geen definitief oordeel over deze zaak, dus ook geen definitieve goedkeuring of afkeuring. Het blijft in suspens… Een geval van voortschrijdend inzicht.
Ik weet het niet want het is me onduidelijk wat we over 30 jaar zullen zeggen over euthanasie. Zal het klinken: hoe hebben sommigen in godsnaam deze verlossing uit het lijden kunnen bestrijden, om godsdienstige redenen dan nog vaak, net zoals men vroeger de slavernij heeft verantwoord als Gods wil, of de dominantie van de man op de vrouw? Of zullen we klagen: hoe heeft men toen niet gezien dat dit tot grote misbruiken zou leiden?

Maar ik geloof…

Ik geloof dat de meest fundamentele vraag aan een arts in deze materie niet is: doe jij euthanasie of niet? Ik geloof dat de eerste vraag is: neem je het lijden en sterven van deze mens ernstig? Je kan immers zowel met als zonder euthanasie het lijden niet ernstig nemen, bijvoorbeeld door al te lichtzinnig in te gaan op een euthanasievraag of door al te gemakkelijk in een boog om de vraag heen te lopen.

Ik geloof dat euthanasie geen ‘moord’ is maar een zachte en radicale lijdensbeëindiging en dat de ethische vraag dus is: wat vinden we van deze vorm van omgaan met het lijden? Niet: wat vinden we van deze moord? Bij een moord doodt men op een wrede manier en tegen de wil van een persoon die allicht niet ongeneeslijk is en niet ondraaglijk lijdt. Bij euthanasie doodt men op een zachte wijze en op vraag van een persoon die ongeneeslijk ziek is en ondraaglijk lijdt.


Ik geloof dat het niettemin essentieel blijft euthanasie te onderscheiden van handelingen die erop kunnen lijken maar het niet zijn. Bij een euthanasie handelt men met de intentie om een leven te beëindigen op vraag van een ongeneeslijk zieke die al dan niet nog lang kan leven. We mogen dit antropologisch noch ethisch gelijkstellen met het voorschrijven van medicatie die bedoeling heeft iemand in staat te stellen zelfdoding te plegen: dit heet hulp bij zelfdoding. Ook staat voor mij euthanasie niet gelijk met het gedwongen acuut verminderen van het bewustzijn van een strikt terminale patiënt die bijvoorbeeld stikt of enorm onrustig is, omdat er geen ander middel is om het symptoom te controleren. We spreken hier van palliatieve sedatie en niet van euthanasie ook al zou de patiënt daardoor iets vlugger sterven. Tenslotte geloof ik dat er een fundamenteel verschil blijft tussen een handeling waarbij men de dood toedient (euthanasie) en de niet-behandelbeslissing waarbij men de bedoeling heeft de dood toe te laten, zoals bij het niet starten van een kunstmatige voeding bij een dementerende in een gevorderd stadium.

Reacties

Anoniem zei…
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
Anoniem zei…
Een heel degelijk boek vol nuances, fijngevoelig geschreven. Voor mij is het een blikopener ook al verdiep ik me al langer in de problematiek. Een must om te lezen omdat het je kan helpen bij het lezen van artikels in de media of het bekijken van uitzendingen op tv.
Anoniem zei…
Ja, wat moet ik hiermee, een vis noch vlees standpunt, past helemaal bij het ontkerkelijkte westen...

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Nikolaas Sintobin: "Ik weet niet of God bestaat"

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Omgaan met (soms misselijk makende) zwakheden van aan jou toevertrouwde mensen - Ignatiaans leiderschap (5/10)