Ziehier enkele bedenkingen bij de wijze waarop het recente document van het Vaticaan over de zegening van homo-koppels wordt onthaald in de katholieke Kerk. Fiducia supplicans , het recente Vaticaans document dat toestemming geeft om koppels van hetzelfde geslacht te zegenen, wordt divers onthaald in de Katholieke Kerk. Opvallend is de sterk afwijzende reactie van een groot deel van de Afrikaanse bisschoppenconferenties. Elders in de wereld varieert de ontvangst van enthousiast verwelkomend tot kritisch restrictief. De verklaring zelf is voorzichtig en beperkt van toepassing. Kardinaal Fernández, de prefect van het dicasterie voor de geloofsleer, benadrukt dat ze niets verandert aan de kerkelijke leer over huwelijk en homoseksualiteit. Dit document gaat over de pastorale betekenis van het zegenen van zulke relaties. Heeft paus Franciscus zich dan vergist? Heeft hij te weinig geconsulteerd en daardoor het slechte voorbeeld gegeven inzake synodaliteit? In de synode van oktober 2023 w
“Of God bestaat, weet ik niet. Ik geloof in God. Ik heb God nooit met mijn ogen gezien en ik heb Hem nooit een hand gegeven. Ik probeer mijn leven in zijn dienst te stellen, maar ik weet niet of Hij bestaat. Ik geloof het. Dat is een ander niveau van ‘kennen’. Misschien een diepere vorm van overtuiging en ervaring. … “Ik ben gelovig opgevoed, kom uit een katholiek nest, ben als knaap en jonge man intellectueel goed gevormd maar geloofsmatig eigenlijk nauwelijks of niet. Ik kwam als student bij een studieclubje van de kerk en begon met elke dag 20 minuten bidden. Daardoor ontdekte ik een heel andere kwaliteit van vreugde. Ik was in de mooiste periode van mijn leven, had mijn zaakjes behoorlijk op orde, maar leerde toch een dieper gevoel van blijdschap kennen, van een verbondenheid met Jezus Christus. Hij veranderde voor mij van iemand naar wie ik, figuurlijk gesproken, keek alsof hij met de rug naar mij toe gekeerd stond in iemand die voor mij een gezicht kreeg, ogen. Iemand die
De Heilige Ignatius van Loyola heeft ons niet alleen de schat van de Geestelijke Oefeningen nagelaten, maar ook een groot aantal brieven, die van hem één van de meest veelzijdige schrijvers van zijn tijd maken. Hierbij een brief daterend uit 1555, die voor ons door inhoud verbazend hedendaags is. Hij snijdt een onderwerp aan dat één van de grootste zorgen verwoordt van de moderne mens: het omgaan met datgene wat men moet doen… Hoe omgaan met de talrijke verplichtingen die mijn werk, mijn engagementen, mijn familie, mijn gemeenschap, de wereld … mij opleggen? 17/11/1555 Het lijkt me dat u zou moeten proberen om rustig te doen wat u kan. Maak u niet ongerust over van alles en nog wat, maar laat wat u uit uzelf niet kan volbrengen over aan de goddelijke Voorzienigheid. God houdt van onze redelijke zorg en bekommernis om de taken die we uit plichtsbesef op ons nemen tot een goed einde te brengen. Hij houdt echter niet van angst en gemoedsonrust. De Heer wil dat we voor onze bepe
Hieronder vind je mijn homilie voor deze zondag Evangelie volgens Johannes 2,13-25 De beelden waren schokkend. Het was op oudejaarsavond 2020 op het Sint-Pietersplein in Rome. Paus Franciscus schudde de handen van een aantal aanwezigen. Plots trok een dame zo hard aan de hand van de paus dat hij bijna omviel. De videobeelden tonen hoe zijn gezicht vertrok van pijn en van ergernis. Omdat ze maar aan zijn hand blééf trekken gaf Franciscus haar uiteindelijk een boze tik op de hand waarna ze hem eindelijk losliet. ’s Anderendaags excuseerde paus Franciscus zich tijdens zijn nieuwjaarstoespraak publiekelijk voor zijn houding. Meer nog, hij nodigde de dame uit om bij hem op bezoek te komen. Blijkbaar vond Franciscus dat hij iets had goed te maken. Alles wijst erop dat de paus zich had laten leiden door spontane woede. Net zoals Jezus, in de evangelielezing van vandaag. Hij is er duidelijk boos, heel boos. Meer nog, de evangelist beschrijft hoe Jezus er geweld gebruikt. Dat zijn
Etty Hillesum was een jonge joodse vrouw. Zij leefde in Amsterdam in de tijd dat de Jodenvervolging strikter en strikter werd. Ze was heel lucide omtrent wat haar te wachten stond. Uiteindelijk zou zij sterven in Auschwitz. Onderstaande mijmering schrijft zij in haar dagboek dd 20 juni 1942. “Ik fietste langs de Stadionkade vanochtend en genoot van de wijde hemel daar aan de rand van de stad en ademde de frisse, ongerantsoeneerde lucht in. En overal bordjes, die wegen, de vrije natuur in, voor joden versperd hielden. Maar boven dat ene stuk weg, dat ons blijft, is ook de volledige hemel. Men kan ons niets doen, men kan ons werkelijk niets doen. Men kan het ons een beetje lastig maken, men kan ons beroven van wat materiële goederen, van wat uiterlijke bewegingsvrijheid, maar wijzelf plegen de grootste roof aan ons, wij roven ons onze beste krachten door onze verkeerde instelling. Door ons achtervolgd, vernederd en verdrukt te voelen. Door onze haat. Door branie, die angst verbergt.
In zijn boek " De Kerk is fantastisch" gaat Rik Torfs uitvoerig in op het thema van humor in de Kerk. Hij verwijst daarbij uitvoerig naar de jezuïetenhumor, en maakt daarbij gebruik van enkele citaten uit mijn boek "Jezuïeten grappen". "Ik denk spontaan aan een boekje dat de jezuïet Nikolaas Sintobin in 2016 publiceerde en dat met cartoons is geïllustreerd. Het heet Jezuïeten grappen. Humor en spiritualiteit . Op het eerste gezicht vertoont het nauwelijks raakvlakken met het bloedserieuze Der Papst. Sendung und Auftrag van kardinaal Müller, waarin niet geheel onverwacht geen cartoons te vinden zijn. En toch is het boekje van Nikolaas Sintobin op een heel eigen manier even ernstig. Het beschrijft namelijk perfect het denken en de spiritualiteit van jezuïeten. Tot in het karikaturale toe. Meer zelfs, juist door het karikaturale te beklemtonen, wordt de essentie, die minder uitgesproken en minder hilarisch is, helemaal duidel
Het is niet altijd even vanzelfsprekend dat er een verschil is tussen het ervaren van geestelijke vreugde (troost) en het je gewoon lekker voelen. Of nog, tussen geestelijke droefheid (troosteloosheid) en je gewoon wat minder goed voelen. Hoewel het onmiddellijke effect heel gelijkaardig kan zijn, is de oorzaak behoorlijk verschillend. Om dit fundamentele onderscheid te kunnen snappen, is het belangrijk om er ons bewust van te worden waarop onze aandacht is gericht op het ogenblik dat we iets meemaken. De “voel-je-goed-factor”, waar in het bijzonder politici graag naar verwijzen, en zijn tegenhanger van het je slecht voelen, is ten gronde gericht op onszelf. Ervaringen in ons eigen wereldje roepen deze ups en downs op. Een verlaging van de belasting – om nu een politiek voorbeeld te nemen – wordt verondersteld ons een hart onder de riem te steken. En thuis kan een familieruzie ons dan weer de dieperik in helpen. Mochten we kunnen opmerken in welke richting onze gevoelens wijzen,
Pedro de Ribadeneira sj is lange tijd een naaste medewerker geweest van Ignatius van Loyola. Later werd hij zijn eerste officiële biograaf. Ribadeneira beschreef heel concreet de wijze waarop Ignatius bestuurde. De komende weken krijgt u regelmatig een “tip” van Ignatius. "Wanneer men onze Vader een slecht bericht bracht, waardoor de mensen gewoonlijk geprikkeld worden, dan zei hij geen woord, totdat hij in zichzelf tot rust was gekomen en overwogen had, wat hij moest antwoorden."
Pedro de Ribadeneira sj is lange tijd een naaste medewerker geweest van Ignatius van Loyola. Later werd hij zijn eerste officiële biograaf. Ribadeneira beschreef heel concreet de wijze waarop Ignatius bestuurde. De komende weken krijgt u regelmatig een “tip” van Ignatius. "Het is van het grootste belang, dat iemand die met de naasten omgaat om hen beter te maken, een goede dokter is, dat hij niet schrikt van hun ziekten of misselijk wordt van hun wonden en dat hij met groot geduld en zachtmoedigheid hun zwakheden en lastigheden verdraagt. Daarom moet hij hen niet zien als kinderen van Adam en als broze glazen of lemen vaten, maar als een beeld van God, als vrijgekochten door het Bloed van Jezus Christus, en hij moet dus zien te bereiken dat zij zichzelf helpen en zich door goede werken bereid maken om de genade van de Heer te ontvangen of daarin te groeien. Hij moet hopen dat, nu God hem eenmaal tot zo'n hoge bediening geroepen heeft, Hij ook een waardig bedienaar van hem zal
Wat is een geslaagd leven? Gelukkig zijn is niet zozeer geen tegenslag hebben. Wel om te leren omgaan met “het menselijk tekort, wanneer en zoals dit zich aandient. Echte humor speelt net hierop in. De violist in onderstaande video toont dat een “geslaagd concert” mogelijk is, niettegenstaande …
Reacties
en maakte me heel stil.
dank grote broer franciscus...