"Kerk moet beter leren onderscheiden": Paus Franciscus legt uit wat hij hier precies mee bedoelt

Op 30 juli 2016 ontmoette Paus Franciscus 28 Poolse jezuïeten in Krakau, nav de WJD. Gedurende deze ontmoeting van 40’ trad Franciscus met hen in gesprek. Naar aanleiding van een vraag over een ander onderwerp, formuleerde de Paus aan het einde van de ontmoeting onderstaande overweging. Ik heb ze voor u vertaald.

… Ik wil nu nog iets toevoegen. Ik vraag jullie te werken met de seminaristen. Geef hen in het bijzonder wat wij gekregen hebben in de Oefeningen: de wijsheid van de onderscheiding. De Kerk dient vandaag te groeien in het vermogen om geestelijk te onderscheiden. Sommige projecten van priesteropleiding  lopen het risico om op te leiden  met ideeën die al te helder en precies zijn, en dus om te handelen met grenzen en criteria die a priori op rigide wijze zijn omschreven en die geen rekening houden met de concrete situaties: “je moet dit doen, dat mag je niet doen …”.  

En eens die seminaristen priester geworden zijn hebben zij het moeilijk om het leven van heel wat jongeren en volwassenen te begeleiden. Want velen vragen: “Mag men dit doen of niet?”  Daar gaat het net over. En velen verlaten ontgoocheld de biechtstoel. Niet omdat de priester slecht is, maar omdat hij niet weet hoe te ondescheiden in de situaties, te begeleiden in de authentieke onderscheiding. De nodige vorming is niet gegeven.

Vandaag dient de Kerk te groeien in de onderscheiding, in het vermogen om te onderscheiden. In het bijzonder de priesters hebben hier werkelijk nood aan voor hun ambt. Daarom is onderricht nodig voor seminaristen en priesters in opleiding: gewoonlijk zullen de gelovigen hen hun gewetenskwesties toevertrouwen. De geestelijke begeleiding is niet enkel een pastoraal charisma, maar, inderdaad, ook van leken. Maar, ik herhaal het, je moet dit in het bijzonder aanleren aan de priesters, hen helpen, geïnspireerd door de Oefeningen, in de dynamiek van de pastorale onderscheiding, die het recht respecteert maar die vérder kan gaan. Dit is een belangrijke taak voor de Sociëteit. …

De toekomstige priesters moeten niet enkel gevormd worden met algemene en abstracte ideeën, die helder en precies zijn, maar met het oog op die verfijnde ondescheiding van de geesten, opdat ze de mensen echt kunnen verderhelpen in hun concrete leven. Dat moet je echt inzien: in het leven is niet alles zwart op wit  of wit op zwart. Neen! Het belangrijkste in het leven zijn de grijs-nuances. Je moet dus leren onderscheiden in dat grijs.

Op 25 augustus publiceerde de Osservatore Romano en de Civilità Cattolica het transcript. Zenit publiceerde een Franse vertaling. Bovenstaande – letterlijke – vertaling, is van mijn hand.