Wadi Rum: over woestijnbloemen die nooit verwelken
Mark Logtenberg sj is Nederlands jezuïet in
opleiding. Hij studeert “Middel East Studies” in New York. Deze zomer verblijft
hij in Amman (Jordanië) om Arabisch te studeren. Mark zal de komende tijd
regelmatig gastblogs schrijven.
Een plek die toeristen altijd moeten
bezoeken wanneer ze in Jordanië zijn is Wadi Rum. Een prachtig stuk woestijn
zo’n 3 uur rijden ten zuiden van Amman. Bekend van films als Lawrence of
Arabia of de meer recentere Martian met Matt Damon. Naast het
over-toeristische ritje op de kameel en een rondje in een 4x4 jeep is de
woestijn bekend voor haar grote variatie aan bloemen.
De merkwaardige verschijning vindt je
bijna overal, soms open en bloot, soms verborgen onder het zand. Deze bloem
gedijt in het droge klimaat en kan wel jaren mee. Rijk in kleur: rood, blauw,
geel; groot en klein, en toch staat deze Desert flower beter bekend als
ordinair plastic.
Mensen later sporen na, ook hier. Zelfs
’s nachts, onder de rijke sterrenhemel, was er geen ontkomen aan. Rechts
blonken de discoballen en links knalde de muziek uit de speakers. Tijd voor
stilte: no way!
De leegte, die eindeloze leegte van zand en stilte waar de woestijn voor
mij symbool voor staat was nergens te vinden. T.E. Lawrence en Gertrude Bell,
de welbekende Britten in het Midden-Oosten van de vorige eeuw, werden naar de woestijn gelokt om haar stilte en rust. Ik had op iets soortgelijks gehoopt,
maar helaas…
-->
.jpg)
Reacties