Hoe ver kan je gaan in mede-menselijkheid?


Dit kortverhaal is even “beide voeten op de grond” als confronterend.

 

Wat betekent het voor jou dat God mens verlangt te worden, ook in de armsten onder ons?


Reacties

Anoniem zei…
Eerlijk gezegd, voelde ik me altijd schuldig en dan kun je geen open blik hebben. Het verschil durven zien werkt bevrijdend en toch kan het pijn doen.
Anoniem zei…
Een gevecht met jezelf om de ander, kan zich in allerlei situaties voordoen.
Echte humor is niet dik gestrooid of te ver gezocht: spontane reacties zijn de beste.
Het is een gave: "hoe kom je er op" zegt de ander(en). Weet ik niet. Ik vind het leuk als de ander z'n zorgen vergeet.
Truus van Dam zei…
Dat God er voor iedereen is ongeacht hoe rijk of arm deze persoon is.Het filmpje is heel mooi de mijnheer die niet kan eten zonder tanden en de heilsoldaat geeft zijn tanden. Een mooi voorbeeld van delen van wat je hebt onder de armsten.

Meest gelezen

Verstrooiingen tijdens het gebed: drie tips van Mark Rotsaert sj

Is gelukkig zijn vooral een kwestie van willen? - vertrouwen (5/6)

Wat je van een bedrieger kan leren - Homilie van Nikolaas Sintobin sj

Spreek vanuit jezelf - Luistervriendelijk spreken (2/5)

Hoe je het meest kan genieten van een gebakje - Wijsheid van Anthony de Mello sj

Geloof jij in engelen? - De mening van Nikolaas Sintobin sj

Is bidden enkel voor vrome boontjes? - Een antwoord van Nikolaas Sintobin sj

Luistervriendelijk spreken (1/5) - een nieuwe serie van Nikolaas Sintobin sj

Gehoorzaamheid als voorwaarde voor een gelukkig leven - vertrouwen (6/6)