Paus Franciscus: of ik mij meer Paus dan wel jezuïet voel?

 Op de terugreis van Canada, voorbije vrijdag, ging paus Franciscus in het vliegtuig in gesprek met de journalisten. Er werd hem ondermeer gevraagd of hij zich meer Paus dan wel jezuïet voelt. Hij vertelde er ook wat hij van Ignatius geleerd heeft.

"Nooit heb ik die afweging gemaakt, (nooit heb ik) gemeten (of ik meer Paus of Jezuïet ben). Ik voel me een dienaar van de Heer met het jezuïetengewaad. Er is geen pauselijke spiritualiteit. Die is er niet. Elke Paus brengt zijn eigen spiritualiteit voort. 

Denk aan Johannes Paulus II met die prachtige mariale spiritualiteit die hij had. Hij had die al eerder en hij had die als Paus. Denk aan de vele pausen die hun spiritualiteit hebben voortgezet.

 

Het pausdom is geen spiritualiteit, het is een baan, een functie, een dienst. Iedereen voert het uit met zijn eigen spiritualiteit, zijn eigen genaden, zijn eigen trouw en ook zijn eigen zonden. Maar er is geen pauselijke spiritualiteit. Daarom is er geen vergelijking tussen jezuïtische spiritualiteit en pauselijke spiritualiteit, omdat de laatste niet bestaat. Begrijpt u dat?"

****

"Eén ding van de heilige Ignatius vind ik echt belangrijk. De heilige Ignatius, wanneer iemand moe of ziek was, ontsloeg hem van het gebed. Maar nooit ontsloeg hij hem van het levensgebed. Twee keer per dag: kijk wat er vandaag in mijn hart is gebeurd. Niet zonden of geen zonden, maar welke geest heeft mij vandaag bewogen.

 

Onze roeping is te zoeken naar wat er vandaag is gebeurd. Als ik - dit is een hypothese - zie dat de Heer mij iets zegt, dat mij iets is overkomen, dat ik een ingeving heb, dan moet ik onderscheiden om te zien wat de Heer van mij vraagt. Het kan ook zijn dat de Heer me vraagt een stap opzij te zetten. Hij heeft het voor het zeggen. Dit is de religieuze levenswijze van een jezuïet: aan geestelijke onderscheiding doen, beslissingen nemen, om een weg te kiezen om verder te gaan, ook van engagement... Onderscheiding is de sleutel in de roeping van de jezuïet. Dit is belangrijk.

 

De heilige Ignatius was hierin heel goed omdat het zijn eigen ervaring van geestelijke onderscheiding was die hem tot bekering leidde. En de Geestelijke Oefeningen zijn echt een school van onderscheiding. De jezuïet moet dus uit roeping een man van onderscheiding zijn: het onderscheiden van situaties, het onderscheiden van zijn eigen geweten, het onderscheiden van de beslissingen die genomen moeten worden. Hij moet dus openstaan voor alles wat de Heer van hem vraagt. Zo ziet onze spiritualiteit eruit."