Over een geniepige boosdoener die alomtegenwoordig is


De priester was in zijn element. Hij was een goede predikant en de mensen hingen aan zijn lippen. Zo ook een bejaarde vrouw die op de eerste rij zat.

Plotsklaps schrok de vrouw op. En zij niet alleen. Uit haar tas weergalmde een onwaarschijnlijk luide popsong. De vrouw wrong zich in allerlei bochten om de geniepige boosdoener te pakken te krijgen. Het duurde meerdere tientallen seconden vooraleer ze haar mobiel wist te vinden en vervolgens ook nog het zwijgen kon opleggen.

Het elan van de predikant was gebroken. Hij deed zijn best om de draad terug op te nemen. Maar hij moest van ver terugkomen en zo ook de gelovigen, de brave vrouw incluis.

Een banaal incident, ergens in een kerkje in een provinciestadje. Klinkt het je vertrouwd in de oren?

Overal en steeds bereikbaar zijn.  Nooit meer alleen … De mens is relatie, zo leren ons de filosofen en theologen. Ik kan het alleen maar beamen. Maar ook dat het veel opvoeding vraagt en blijvende discipline opdat die nieuwe vormen en technieken van verbondenheid ook echt tot meer menselijkheid leiden.

Reacties

Anoniem zei…
Vanuit je innerlijke ruimte kun je makkelijker omgaan met prikkels zodat je minder wordt afgeleid, daardoor kun je ook makkelijker omgaan met jezelf en zie je de omgeving niet als een boosdoener.Tja, met schijnheiligheid kom je niet ver, jammer dat de vrouw zo schrok van het menselijke in haar en haar partner zich schaamde. Opvoeden omvat veel, weten wanneer je stopt om de "boosdoener" in jezelf minder kans te geven draagt ergens toe bij. Kom er maar eens achter welke "boosdoeners" grip op je hebben. In en rondom mij zijn heel wat menselijke "boosdoeners" en lieflijke aanwezigen.. De balans vinden tussen stilte en onrust is heilzaam.
Truus van Dam zei…
Het gebeurd ook mij weleens dat ik de mobiel vergeet uit te zetten.Het eerste wat ik nu doe is deze uitzetten. Hij is gelukkig nog nooit af gegaan. Zou dit tijdens de consecratie wel erg vinden. Zou me doodschamen. Let er wel erg op, of laat hem thuis.
e.harland-hazebroek zei…
ik zet 'm aan als het nodig is, gaat vanzelf stil.
Zonder mobiel kun je veel missen zoals de h. Miss, uw artikelen, mooie muziek, toch een soort "samen delen". De TV staat ook pas laat aan. Ik heb door anderen geen problemen.
Ook 112 is enorm handig.

Ik vind wel de jonge leeftijd uitkijken.

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj