Stilte als tegengif voor de digitale roes - overweging/reflectie van een internetpastor


Voor het theologenblog schreef ik een overweging over de plaats die stilte inneemt in mijn leven. Hier vind je de link naar de volledige tekst. Hieronder enkele uittreksels.
 

Voor velen lijkt ze onbereikbaar. Een exclusief luxeproduct waar je enkel maar kan van dromen. Op verre plaatsen in dure landen of mits ingewikkelde technieken mag je er in het beste geval even van proeven. Wellicht nog meer mensen vinden haar akelig. Ze doen alles om ze te bannen uit hun leven. Ze beschouwen haar als saai, nodeloos confronterend en zinloos tijdverlies. Stilte is ingewikkeld. ...

Zelf heb ik de stilte ontdekt aan het eind van mijn studies. Niet in een abdij of een verre woestijn. Wel op mijn studentenkamertje in Leuven waar ik leerde bidden, in stilte, met de Bijbel. Het heeft mijn leven voorgoed op zijn kop gezet. De voorbije 35 jaar heb ik zo goed als dagelijks die stilte opgezocht. Ze heeft aan mijn leven een diepgang gegeven waarvan ik voordien niet kon vermoeden dat die bestond. De sterkste ervaringen in mijn leven hebben daar plaatsgevonden. Het zijn er maar enkele. Alles samen enkele tientallen minuten. Dat volstaat...

 

Ik trap een open deur in als ik zeg dat het internet niet alleen maar een weldaad is. De digitale ervaring kan opdringerig zijn. De logica van onmiddellijkheid, van steeds anders en nieuw en van ieder zijn waarheid zijn geen garantie voor rust. Dit geldt niet alleen voor mensen die in de wereld leven. Ook in de abdijen wordt men hiermee geconfronteerd. ...

  

Voor mij is stilte opnieuw een aandachtspunt geworden. Op welbepaalde ogenblikken van de dag. Ook als algemene levenshouding. Ik plaats het onder de noemer van de spirituele discipline of spirituele hygiëne. Mijn aandachtsenergie is beperkt. Dat is een structureel gegeven. Ik kan wel zelf kiezen over welke (hoeveelheid) prikkels ik ze uitspreid. Daarvoor hoef ik niet naar een abdij of een hoge berg. Dat kan ook op mijn werkkamer. Dat kan zelfs als ik hier, om de hoek, door de Kalverstraat wandel. Het heeft te maken met innerlijke aandacht. Met bewust keuzes maken veeleer dan lijdzaam te ondergaan...

  

Ik ervaar het als kwetsbaar. De bekoring om me over te geven aan de digitale roes is groot. Toch wil ik geloven dat het kan. Ik ben een vrij mens.


Nikolaas Sintobin sj


Hier vind je de link naar de volledige tekst. 

Reacties

Ghislaine zei…
Stilte dat moet ik nog leren, ik kan daar wel van genieten als ik wandel in een bos en daar alleen een geluid hoort van een vogel die fluit. Het voelt als een diepte naar iets in je hart dat je niet kan beschrijven. Ghislaine

Meest gelezen

Het echte schandaal van het christendom - Bernard Sesboüé sj

Advent, een vreemde en wellicht confronterende uitnodiging - Een nieuwe serie van Nikolaas Sintobin sj (1/4)

Durf jij de Advent aan in jouw leven? - Aangrijpend en bevragend advents-videootje

Wat als het bidden echt "niet leuk" is?

Ook een haan kan overdrijven - wel heel bijzondere video

Wat Herman Van Rompuy ontdekte in mijn nieuwste boek: "Op het kompas van de vreugde"

"Zie, Ik begin iets nieuws" - Geef anderen de kans om deel te nemen aan onze adventsretraite