"In alle dingen"

Onlangs vond ik mijn aantekeningen terug over een studie van Richard Lennan over de ecclesiologie van Karl Rahner sj. Graag deel ik met u enkele highlights die mij hielpen/helpen om onze Kerk vandaag en van morgen beter te snappen. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat voor Karl Rahner sj de belangrijkste toekomstige bestaansvorm van de Kerk die is van de diaspora in een cultuur die helemaal niet meer bepaald wordt door het christendom. Het christen-zijn wordt in groeiende mate het resultaat van een persoonlijke keuze veel meer dan dat het de vrucht is van een cultuur of een opvoeding.  Hieruit volgt dat de christen zijn identiteit niet meer kan bouwen op het prestige van de grote instellingen van de Kerk. Zijn geloof zal ook minder afhankelijk zijn van de cultuur, de traditie of van sociale normen. Het geloof zal meer afhankelijk worden van een persoonlijk engagement en van de zielenkracht van de persoon.

  In deze podcast ga ik in gesprek met Tom Mikkers over twee nieuwe boeken: Geestelijke begeleiding. Ignatiaanse wegwijzers voor het pastoraat , van de Amerikaanse jezuïeten Barry en Conolly en mijn eigen boek God zelf ontmoeten. Retraite met het leven van Jezus , beide uitgegeven bij KokBoekencentrum. Ik vertel onder meer over de radicale omwenteling die de geestelijke begeleiding de voorbije decennia heeft ondergaan, en over waarom de geestelijke begeleider vooral dient te zwijgen. Wat mijn eigen boek betreft noem ik de voorwaarden opdat die persoonlijke ontmoeting met God kan plaatsvinden en wat zo'n ontmoeting concreet kan betekenen. Klik hier om te luisteren naar de podcast of op onderstaande afbeelding. Klik hier om deze boeken te bestellen

Een fout die je makkelijk zou kunnen overwinnen de eerste maal dat ze zich voordoet, wordt onoverwinnelijk als je er tijd laat over heen gaan  en als je de gewoonte aanneemt om er aan toe te geven.   Ignatius

Onlangs vond ik mijn aantekeningen terug over een studie van Richard Lennan over de ecclesiologie van Karl Rahner sj. Graag deel ik met u enkele highlights die mij hielpen/helpen om onze Kerk van vandaag en van morgen beter te snappen.                   Voor Rahner was de toestand waarin de Katholieke Kerk zich bevond tijdens de Middeleeuwen, ttz die van de christianitas, een anomalie . Deze zeer vergaande verwevenheid van de structuren van de maatschappij met die van de Kerk zegt volgens hem meer over het gesloten karakter van de middeleeuwse samenleving, dan over het bijzondere genie van het christendom. Vermits de Kerk niet het Koninkrijk van God is maar enkel maar de belofte, het teken ervan, is het eerder normaal dat de Kerk wordt tegengesproken door de wereld. Zulk een gang van zaken is bevorderlijk voor het duidelijk worden van de ware aard van de Kerk.  Haar irrelevantie in de sam...

In deze serie bied ik tien beschouwingen aan over opvoeden tot vrijheid. Ze zijn alle rechtstreeks of onrechtstreeks geïnspireerd aan de ignatiaanse traditie.  (10/10)   Vrijheid en autonomie groeien best binnen duidelijke structuren : duidelijke afspraken en regels in huis inzake opvoeding, eten, slapen gaan, vrije tijd, studeren, muziek, omgangsvormen, relaties …. Eigenlijk verlangen kinderen daarnaar. Structuur schept veiligheid, geeft identiteit, helpt om de chaos te overwinnen. De wet bevrijdt. Je kan pas op een verantwoorde wijze het risico van de vrijheid nemen, als er duidelijke structuren zijn. Dit laat toe op veilige wijze te botsen, en het is maar door te botsen en te experimenteren dat je een eigen identiteit kan opbouwen! Het kind durven sanctioneren betekent eigenlijk dat je het kind helpt om te leren omgaan met de beperkingen en dat je het zo helpt om te groeien in de vrijheid. Sanctie duidt aan – want laat voelen – waar de grens ligt. De straf  ...

Omgaan met pijn,  mislukking, ontgoocheling, beperktheid. Je ontkomt er niet aan.   Hoe doe jij dat? Wat helpt jou daarbij? Klik hier om deze reel te bekijken of klik op onderstaande afbeelding

                                                                           Lucas 21, 5-19 Het sterfbed van iemand die we liefhebben, kan confronterend zijn. Soms is het ontroerend mooi. Er kunnen gevoelens zijn van diepe dankbaarheid en liefde. Tegelijk is er pijn, verdriet, omdat het afscheid zo nabij is. En ook om alles wat fout liep, onaf bleef of onuitgesproken. In die laatste momenten kan dat alles samenkomen. Het kan heftig zijn, verwarrend. Het is vaak een ervaring van waarheid. Iets gelijkaardigs klinkt in de lezingen van deze zondag. Vooral in het evangelie volgens Lucas. We horen allerlei rampspoed langskomen: verwoesting, oorlog, ziekte, verraad, honger enzovoort. Maar tegelijk ook bijzonder bemoedigende en zorgende woorden. Die angstaanjagende beelden z...

In deze serie bied ik tien beschouwingen aan over opvoeden tot vrijheid. Ze zijn alle rechtstreeks of onrechtstreeks geïnspireerd aan de ignatiaanse traditie. (9/10)   “ God heeft de mens geschapen zoals hij de continenten heeft geschapen : door zich terug te trekken ”.   (Hölderling). Een kind met vrijheid leren omgaan betekent niet het kind aan zijn lot overlaten. Het is wel een lange leerschool – zowel voor ouder als voor kind  - om zich geleidelijk aan terug te trekken, op een doordachte en bewuste manier. Uiteindelijk zal het kind het zelf moeten doen. Vandaar dat het zo belangrijk is om het kind te leren keuzes maken, te beginnen met kleintjes. Elke keuze die het zelf kind kan maken, wordt best aan het kind overgelaten. Uiteraard, in functie van de leeftijd van het kind, en dus geleidelijk aan. Nikolaas Sintobin sj   NB: In mijn boek "Op het kompas van de vreugde. Ignatius van Loyola als levensgids" ga ik uitvoerig in op diverse aspecten van de i...

"We moeten niet alleen ontzag hebben voor God, maar, omwille van Hem, ook voor de mensen. " Ignatius van Loyola

Neen, vluchten voor het probleem is geen oplossing. Het veroorzaakt alleen maar bijkomende problemen. Klik hier of op onderstaande afbeelding om dit knotsgekke filmpje te bekijken. 

Een man reisde naar de andere kant van de wereld om in eigen persoon te kunnen achterhalen waarom de meester zo’n buitengewone faam had. “Wat voor wonderen heeft jouw meester zoal gedaan?” vroeg hij aan een van diens leerlingen. “Weet je, er zijn wonderen en wonderen. In jouw land spreekt men van een wonder als God doet wat iemand zelf wil. In ons land vinden we het een wonder als iemand de wil van God doet.” Anthony de Mello sj Anthony de Mello sj (1931 – 1987) was een  Indisch jezuïet en psychotherapeut. Hij had veel aandacht voor de dialoog tussen de ignatiaanse spiritualiteit en de Indische wijsheidstraditie.  De Mello is bekend om zijn korte verhaaltjes.

0p de vraag « Voelt u zich vandaag goed in de Kerk » gaf Karl Rahner sj   het volgende antwoord: “Ik ben niet in de Kerk om mij er meer of minder lekker te voelen. Maar wel omdat het in de Kerk is dat je de uitnodiging van Jezus te horen krijgt. Maar dit verandert niets aan het feit dat ik pieker over sommige concrete vormen van de Kerk en ook dat ik, indien nodig, in het publiek mijn kritische bedenkingen kenbaar maak.”

In deze serie bied ik tien beschouwingen aan over opvoeden tot vrijheid. Ze zijn alle rechtstreeks of onrechtstreeks geïnspireerd door de ignatiaanse traditie.  (8/10) In een cultuur die gekenmerkt wordt door persoonlijke vrijheid en autonomie , is het wezenlijk om het kind, zo snel als mogelijk, vertrouwd te maken met die vrijheid en met de persoonlijke verantwoordelijkheid die er uit voortvloeit. Dit, uiteraard, geleidelijk aan. Dit leerproces is een must. Er is maar één type gezin dat “gevaarlijker” is dan het gezin waar alles mag : het gezin waar niets mag, waar er overbescherming is en waar alles beslist wordt in plaats van het kind. De grote uitdaging voor de opvoeder vandaag is niet in de eerste plaats om het risico te vermijden, maar wel om het kind geleidelijkaan te leren omgaan met risico’s. Kinderen hebben het recht om zich te vergissen, om fouten te maken en om daaruit te leren. Door schade en schande word je wijs. Nikolaas Sintobin sj

Johannes 2, 13 - 22 Het verhaal van de tempeluitdrijving toont een aspect van de persoonlijkheid van Jezus dat we nogal eens vergeten. Jezus maakt zich kwaad, heel kwaad. Jezus gebruikt hier zelfs geweld. Dat zijn we niet gewoon van Hem. Hoe dienen we dit optreden van Jezus te interpreteren? Het antwoord op die vraag is belangrijk. Hoe dienen wij zelf te reageren als we merken dat we dreigen woedend te worden en we de aandrang voelen een vorm van geweld te gebruiken?  Elders in de evangelies staat Jezus wars van geweld, ook in extreme situaties. Als Petrus in Getsemane het oor van de dienaar van de hogepriester met zijn zwaard afslaat, roept Jezus hem tot de orde. Nochtans handelde Petrus daar om het leven van Jezus te beschermen. Betekent dit dat Jezus niet consequent is? Verbiedt hij aan Petrus wat Hij zelf wel doet, namelijk het gebruik van geweld voor de goede zaak? Er zijn verschillende soorten woede. Jezus laat zich bij de tempelreiniging leiden door heilige woede. Heilige w...

In de pauscast werd ik geïnterviewd door Stijn Fens naar aanleiding van de publicatie van mijn retraiteboek: God zelf ontmoeten. Retraite met het leven van Jezus.  Stijn Fens en Christian van der Heijden.   Ik antwoord er op vragen als: Welke raad zou je willen geven aan paus Leo? Is er iets verkeerd met een oppervlakkig leven? Of ik eigenlijk al aan die nieuwe paus gewend ben? Heb jij God vandaag al ontmoet? God ontmoeten in het gebed, wat wil dat zeggen? Wat is de link tussen Augustinus en Ignatius? Of zo'n retraite vooral gaat over het verstand of over iets anders? Waar je God dan wel kan ontmoeten? En nog veel andere vragen. Aan het einde vertel ik nog de beste jezuïetengrap die ik ken en vertel ik ook een bijzondere anecdote over het gebedsleven van wijlen paus Benedictus. Klik op deze link of op onderstaande afbeelding om dit boeiende gesprek te beluisteren. Om mijn nieuwe boek te bestellen klik op det titel:  God zelf ontmoeten. Retraite met het leven van Jezus.

In deze serie bied ik tien beschouwingen aan over opvoeden tot vrijheid. Ze zijn alle rechtstreeks of onrechtstreeks geïnspireerd aan de ignatiaanse traditie.  (7/10)   Opdat je vertrouwen kan geven aan het kind, is vereist dat je, in de ogen van het kind, zelf ook betrouwbaar bent. Voor de ouder betekent dit onder meer dat je je echt durft opstellen als opvoeder, als volwassene, die niet op voet van gelijkheid en wederkerigheid wil staan ten overstaan van het opgroeiend kind. Voor nogal wat ouders is dit niet vanzelfsprekend. Veel ouders wensen eerder de vriend of de vriendin te zijn van hun kind, in een relatie van relatieve gelijkheid. Ze willen doen wat hun kind van hen verlangt en hebben schrik om met hun kind in conflict te gaan. Dan zouden zij namelijk de waardering en affectie van hun kind tijdelijk kunnen verliezen. Zij dreigen aldus terecht te komen in een dynamiek van verleiding. Dit geeft weliswaar een – oppervlakkige – wederzijdse voldoening. Maar het ...

Ingetreden in de Karmel als 15-jarige en gestorven op 24-jarige leeftijd, is Thérèse van Lisieux een van de grote heiligen. Haar autobiografie ( Geschiedenis van een ziel ) is een parel.  Graag bied ik u enkele uittreksels aan. Moeder, ik heb het u al gezegd, mijn laatste middel om in de strijd niet overwonnen te worden, was weg te lopen. Dat middel gebruikte ik vaak tijdens mijn noviciaat en het heeft me altijd erg geholpen. …  Dat was nou niet bepaald het toonbeeld van dapperheid, maar ik denk toch dat het beter is je niet aan een strijd bloot te stellen waarvan de nederlaag al vaststaat.

Hieronder vind je een citaat uit het dagboek van Etty Hillesum, een joodse vrouw die stierf in Auschwitz. Haar concrete leven heeft getoond dat onderstaande woorden niet zomaar loze woorden waren. "Al onze zorgen zijn moties van wantrouwen tegenover God." Etty Hillesum

In deze serie bied ik tien beschouwingen aan over opvoeden tot vrijheid. Ze zijn alle rechtstreeks of onrechtstreeks geïnspireerd aan de ignatiaanse traditie. (6/10)   Vertrouwen in je kind, betekent in de eerste plaats geloven in je kind. Vertrouwen betekent dat je er fundamenteel durft van uit te gaan dat je kind goed en mooi is, dat het een mooie mens, en dat het je taak als opvoeder is om die schoonheid, hoe verborgen soms ook, naar boven te halen. Dat de diepere identiteit van je kind goed en waardig is. Vertrouwen betekent dus ook leren het goede in je kind te zien. Meer nog, je zo opstellen naar je kind dat je het goede in je kind naar boven laat komen. En dit is echt iets anders dan “mijn kind schoon kind”. Vertrouwen wordt op de proef gesteld in ogenblikken van crisis. Maar het is precies in crisissituaties dat het vertrouwen zijn vruchten kan afwerpen en echt kan groeien. Vandaar dat het belangrijk is om te werken aan een dialoogcultuur met je kinderen. Het is...

Op deze Allerzielen vormen we gemeenschap met de miljoenen (mensen) die naar de Heer zijn gegaan . Wat geen oog heeft gezien, geen oor heeft gehoord , wat geen plaats kreeg in het menselijk hart , dat heeft God bereid voor wie Hem liefheeft . Hoe meer ik van U leer , Heer , hoe minder ik de dood vrees .

Wat is het verschil tussen een gewoon mens en een heilige? In de Bijbel is heiligheid bij uitstek de eigenschap van God. God ís heilig. In het begin van de Bijbel staat geschreven dat God de mensen zo geschapen heeft ‘dat ze op Hem leken’ 1 . Vandaar dat het logisch is dat die heiligheid van God doorstraalt in de levens van hen die zich door God laten inspireren. Daarom was het in de eerste eeuwen van het christendom de gewoonte dat de priester de gelovigen tijdens de viering aansprak als ‘jullie, de heiligen’. Nog altijd laten christenen zich door God inspireren. Dus hopelijk weerspiegelen zij ook vandaag iets van Gods heiligheid. Bij de meesten gebeurt dit op een onopvallende manier, maar bij sommigen springt het in het oog. Vandaar dat in de Katholieke Kerk de gewoonte bestaat om, na een lang en diepgaand onderzoek, sommige overleden christenen officieel heilig te verklaren. De meeste heiligen zijn en blijven echter onbekend. Behalve voor God dan. Katholieke chr...