Gulzig


We hebben een nieuwe wagen in de communauteit. Een “golfke”. De wagen is twaalf jaar oud maar heeft nauwelijks gereden en is in uitstekende staat. Bovendien hebben we hem zomaar gekregen van een weldoenster. Geen kapitaalkost. We zullen er dus relatief goedkoop kunnen mee rijden.

Toch vind ik het steeds minder evident om de wagen te nemen. Er is het gegeven van de hoge brandstofprijzen. Maar meer nog, dat van de ecologische voetafdruk. De vervuiling, met andere woorden. Als ik mijn 16 neefjes en nichtjes zie dan vraag ik me wat voor een wereldbol we hen in handen zullen geven. Zijn we niet als overgulzige mensen die ook de portie van de volgende generaties aan het opeten zijn?

Ik probeer vaak de trein te nemen. Maar als ik gehaast ben, zo stel ik vast, dan blijf ik vlot de wagen nemen.

Ik begin meer en meer te denken dat de brandstof nog veel te goedkoop is.

Reacties

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)