Dank


Aan elk huis in het dorp zie je aan het venster hun foto prijken. En aan de gevel van het dorpsschooltje waar ze wonen hangt de foto in reuzenformaat. De 4 laatste zusters van het klooster zullen weldra het dorp verlaten. De foto legt zonder woorden uit waarom deze vier dames hun moederklooster gaan vervoegen.

De pastoor wist me te vertellen dat de dankbaarheid van de mensen heel groot is. Tientallen jaren van dienstbaarheid, aanwezigheid, gebed, beschikbaarheid. “We zullen ze missen”.

Eigenlijk zijn ze onvervangbaar, die zusters. Gewone vrouwen. Met hun goede kanten en hun schaduwkanten. Uiteraard. Maar doorheen hun toewijding, eenvoud en trouw geloof, jarenlang, levende getuigen van Gods grote liefde.

Wat een geluk dat in dat dorp die dankbaarheid zo geuit kan worden.

Reacties

Meest gelezen

Verstrooiingen tijdens het gebed: drie tips van Mark Rotsaert sj

Is gelukkig zijn vooral een kwestie van willen? - vertrouwen (5/6)

Wat je van een bedrieger kan leren - Homilie van Nikolaas Sintobin sj

Spreek vanuit jezelf - Luistervriendelijk spreken (2/5)

Hoe je het meest kan genieten van een gebakje - Wijsheid van Anthony de Mello sj

Geloof jij in engelen? - De mening van Nikolaas Sintobin sj

Is bidden enkel voor vrome boontjes? - Een antwoord van Nikolaas Sintobin sj

Luistervriendelijk spreken (1/5) - een nieuwe serie van Nikolaas Sintobin sj

Gehoorzaamheid als voorwaarde voor een gelukkig leven - vertrouwen (6/6)