Weet je het zelf wel?


Wat gaat er schuil in jouw diepste diep?

Aan onverwachte dingen. Vooral aan mooie dingen.

Weet je het eigenlijk zelf wel?

Reacties

Anoniem zei…
dank voor "weet je het zelf wel"
heel duidelijk voorgesteld.
Kan "begin je gebed" niet openen in "Gewijde ruimte". Hopelijk later wel.
29 juni 2012 om 08:36
Bekkeneel zei…
Op basis van mijn christen zijn weet en geloof ik dat de levende Heer in mij zit. Dus de eeuwige God caritas et amor. Af en toe gluurt Hij in mij even naar buiten vanuit het graf van mijn hart, door een kier van de steen. Dan lijkt de steen een beetje weggerold te worden en klaar ik op. Dan voel ik vreugde, kracht en hoop. Ik word dan doorstroomd door liefde ook. Mijn knorrigheid verdwijnt als de nevels en kwade dampen van een moeras dat in de macht is van de Zwarte Vleer (Toonder). Ik verbaas mij er dan over dat alle aanleidingen tot die knorrigheid onzin waren. Het zat allemaal tussen mijn eigen oren, maar dat kon ik niet zien. Mijn eigen negativiteit schilderde alles boos en donker. Ik zie dan bv. geen buitenlanders, alleen geliefde medezielen in hetzelfde schuitje als ik: op weg naar het oordeel. Ik houd van ze en bid dat ze Jezus mogen leren kennen, maar tegelijk denk ik: dan moet je Hem wel eerst eens in jezelf even uit dat grafhart laten komen, zodat er iets van Hem zichtbaar wordt in jouw leven. Hij klopt om binnengelaten te worden in mijn leven, maar dat is hetzelfde als dat Hij klopt aan de binnenkant van het graf om buiten gelaten te worden. Maar ja, die steen. Wie kan hem wegrollen? Hij wil wel graag opstaan, maar ik lijk zelf de steen op zijn plaats te houden, zodat Jezus wel leeft achter de steen, maar toch niet echt handen en voeten in mij kan krijgen, niet geheel opstaat en alle ruimte krijgt die Hij wil en waar Hij recht op heeft omdat Hij voor mij gestorven is. Ik laat Hem niet Zichzelf worden. Waarom doe ik dat toch (niet)? Waarom laat ik niet toe dat de steen weggerold wordt? Waarom blijf ik maar kiezen voor een onvolledig leven, een half uit de aarde gezongene? (Slauerhoff, Het eind van het lied)
Als kind had ik een libelle die half uit de cocon gekropen was en toen gestorven. Hij had dus nooit gevlogen en ging al dood. Zijn metamorfose was mislukt, hij had de wedergeboorte niet overleefd en was gestorven in de woestijn. Triest.
Moge de Heer zich over mij ontfermen en mij aansporen tot grote ijver om te groeien in nederigheid en overgave zodat ik het lot van die arme libelle niet hoef te delen. De steen voor mijn hart is mijn ikzucht, hij zal vanzelf wegrollen als ik maar bereid ben klein te worden, te worden als een kind. Dan kan Jezus vliegen als een enorme libelle en mag ik tussen zijn schouders zitten als Niels Holgersson. Wat zal ik genieten en wat zal alle genot dat ik om Hem losgelaten zal hebben verbleken en vergeten zijn en blijken minder dan niets te zijn geweest, bedrog dat mijn ware leven blokkeerde.
10 juli 2012 om 10:20
Een reactie posten

Meest gelezen

Vier redenen waarom ik houd van de Advent - Een overweging van Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
1. Advent is voorbereiden Met de advent begint een tijd van voorbereiding. Het is flink minder lang dan de veertigdagentijd voor Pasen. Toch duurt het vier volle weken. Is dat wel nodig? Kan je niet gewoon het kerstfeest vieren eens het zover is, kort en krachtig? Is al dat adventsgedoe geen tijdverlies? Waarom maken we het zo ingewikkeld? Het tegendeel is waar. Heb je ooit gehoord van de  wet van de traagheid ? Wij mensen zijn traag. Om goed te beseffen wat er gaande is hebben we tijd nodig. De zaken moeten voor ons kunnen indalen willen we ze op hun echte waarde kunnen inschatten. Dat is een verschil tussen een computer en een menselijk wezen. We hebben nu eenmaal een lichaam, een persoonlijke geschiedenis, een hart en nog meer van die moeilijk grijpbare dingen. Er is nog iets anders. Advent gaat over verlangen. Welnu, verlangen is een van de weinige dingen die sterker wordt naarmate de vervulling ervan wordt uitgesteld. Door je bewust vier weken lang voor te bereiden op Kerst en...
Meer lezen

God zélf ontmoeten, terwijl je thuis bidt met een bijbeltekst. Hoe doe je dat? - Webinar met Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Onlangs ging ik in gesprek met Jos Douma over mijn boek "God zelf ontmoeten". Allerhande thema’s kwamen ter sprake. Hoe kan je bij jou thuis op retraite gaan? Wat is het verschil tussen het lezen in de Bijbel en het bidden met de Bijbel? Wat is nu typisch aan het ignatiaanse bijbelgebed? Waarom legt Ignatius er zo de nadruk op dat je beste maar met een klein stukje tekst bidt? Wat betekent het concreet om je bij het bidden te laten leiden door het kompas van de vreugde? En ruimer, hoe kan je onderscheidend bidden? Klik hier om dit interview te beluisteren/bekijken  of klik op onderstaande afbeelding. Klik hier om dit boek te bestellen .
Meer lezen

Is dit een ontluisterend kerstverhaal? - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor het kerstfeest

Afbeelding
KERSTMIS – 2015 Jes ‪ 52,7-10     Ps  ‪ 98(97), 1-6          Hebreeën ‪ 1,1-6        Joh ‪ 1,1-18. Hieronder vind je mijn homilie voor deze kerstdag 2025 De kerstvieringen zijn de drukst bezochte vieringen van het jaar. Heel wat mensen die maar zelden naar de mis gaan, komen vandaag toch naar de eucharistie. Ook in de families heeft het kerstfeest een heel eigen karakter. Het mag dan commercieel zo uitgebuit worden, in de kerstdagen verlangen we samen te komen met onze dierbaren en te genieten van elkaars aanwezigheid. Ook als het wat spannend is in de familie. En als dat dan niet kan omdat de spanningen te groot zijn, dan voelt die pijn deze dagen een stuk scherper. Waarom eigenlijk? Wat zegt dit over wat we vandaag vieren? Ik zou hierover met u willen nadenken vertrekkend van een uitspraak van Ruth Burrows, een oude Britse slotzuster, een karmelietes. In een interview zei deze moni...
Meer lezen

Help, het gaat niet goed met mij! De uitdaging van de standvastigheid (1/13) - Een nieuwe serie van Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Wie Ignatius van Loyola zegt, zegt onderscheiding van de geesten . In deze serie bespreek ik uiteenlopende aspecten van deze ruggengraat van de ignatiaanse spiritualiteit. Meer in  het bijzonder over wat te doen als het je niet goed gaat. Standvastigheid Echt de droefheid - en dus je diepere affectiviteit - ernstig nemen vraagt dat je ook de gemoedsbewegingen die aan de droefheid vooraf gaan waarde gaat toekennen. Het nú-moment van de droefheid is belangrijk, maar het is niet zinvol je te laten overweldigen door die droefheid zodanig dat al het voorafgaande zou worden weggeveegd. Stel, je voelt je in deze periode in de eerste plaats ongelukkig in je relatie, in je werk, in je studierichting …. Je wil iets doen aan dit onaangename gevoel en wel zo snel mogelijk. Je hebt die keuzes niet om het even hoe gemaakt! Je verkeerde, op het moment van de keuze, eerder in rust en vertrouwen. En binnen die gunstige context heb je een degelijke onderscheiding kunnen maken w...
Meer lezen

Durf jij de Advent aan in jouw leven? - Aangrijpend en bevragend advents-videootje

Afbeelding
Klik hier om dit wondere videootje te bekijken Wat zijn in jouw leven belemmeringen om naar anderen toe te gaan? Wie of wat houdt jou tegen? Wat helpt jou om toch naar de ander toe te gaan? Wat zou het mogelijk kunnen maken om de relatie te herstellen? Doe je het? Waag je het erop? Ook al is het niet gemakkelijk of moet je een risico nemen? Advent wil zeggen: Hij komt naar ons toe … Klik hier om dit wondere videootje te bekijken  of klik op onderstaande foto.
Meer lezen

Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren - Heerlijk videootje over roeping

Afbeelding
Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren, zo leert ons Willem Elschot. Toch is het goed te dromen. Meer in het bijzonder om te luisteren naar je diepste verlangens. Ze zeggen iets over wat je drijft. Ja, ze helpen je om je roeping op het spoor te komen.   Waartoe weet jij je geroepen? Klik hier om dit heerlijk videootje te bekijken of klik op onderstaande foto.
Meer lezen

Begin van het hoogtepunt: Onbevlekte ontvangenis van Maria: "Zeg eens engelen"

Afbeelding
Vandaag viert de Kerk het feest van de Onbevlekte ontvangenis van Maria: het begin van het hoogtepunt van de openbaring van wie God is.  Wijlen Didier Rimaud sj, een Franse exegeet en woordkunstenaar, schreef een lied waarin hij  het drama van de Menswording op aangrijpende wijze bezingt. Ik heb het voor u vertaald. ZEG EENS, ENGELEN Zeg eens, Engelen, kijk of alles op zijn plaats staat, en of ik alles goed heb voorbereid. Is voor mij de tijd aangebroken om de genade uit te strooien? Ja , Heer, alles is klaar.   Hebben jullie ze al gevonden: Wat keizer Augustus heeft beslist, Het register in het gemeentehuis van Bethlehem De herberg en de kribbe ernaast, De herders die waken over hun kuddes, De ster voor de koningen uit het Oosten Met het goud en de wierook in hun koffers? En een jong meisje, Maria genaamd?   Ja, Heer, alles is klaar. Maar er is ook een Hof van Olijven die men heimelijk aan het planten is. Kan jij ons uitleggen waarom? Hebben jullie ze...
Meer lezen