Weet je het zelf wel?


Wat gaat er schuil in jouw diepste diep?

Aan onverwachte dingen. Vooral aan mooie dingen.

Weet je het eigenlijk zelf wel?

Reacties

Anoniem zei…
dank voor "weet je het zelf wel"
heel duidelijk voorgesteld.
Kan "begin je gebed" niet openen in "Gewijde ruimte". Hopelijk later wel.
29 juni 2012 om 08:36
Bekkeneel zei…
Op basis van mijn christen zijn weet en geloof ik dat de levende Heer in mij zit. Dus de eeuwige God caritas et amor. Af en toe gluurt Hij in mij even naar buiten vanuit het graf van mijn hart, door een kier van de steen. Dan lijkt de steen een beetje weggerold te worden en klaar ik op. Dan voel ik vreugde, kracht en hoop. Ik word dan doorstroomd door liefde ook. Mijn knorrigheid verdwijnt als de nevels en kwade dampen van een moeras dat in de macht is van de Zwarte Vleer (Toonder). Ik verbaas mij er dan over dat alle aanleidingen tot die knorrigheid onzin waren. Het zat allemaal tussen mijn eigen oren, maar dat kon ik niet zien. Mijn eigen negativiteit schilderde alles boos en donker. Ik zie dan bv. geen buitenlanders, alleen geliefde medezielen in hetzelfde schuitje als ik: op weg naar het oordeel. Ik houd van ze en bid dat ze Jezus mogen leren kennen, maar tegelijk denk ik: dan moet je Hem wel eerst eens in jezelf even uit dat grafhart laten komen, zodat er iets van Hem zichtbaar wordt in jouw leven. Hij klopt om binnengelaten te worden in mijn leven, maar dat is hetzelfde als dat Hij klopt aan de binnenkant van het graf om buiten gelaten te worden. Maar ja, die steen. Wie kan hem wegrollen? Hij wil wel graag opstaan, maar ik lijk zelf de steen op zijn plaats te houden, zodat Jezus wel leeft achter de steen, maar toch niet echt handen en voeten in mij kan krijgen, niet geheel opstaat en alle ruimte krijgt die Hij wil en waar Hij recht op heeft omdat Hij voor mij gestorven is. Ik laat Hem niet Zichzelf worden. Waarom doe ik dat toch (niet)? Waarom laat ik niet toe dat de steen weggerold wordt? Waarom blijf ik maar kiezen voor een onvolledig leven, een half uit de aarde gezongene? (Slauerhoff, Het eind van het lied)
Als kind had ik een libelle die half uit de cocon gekropen was en toen gestorven. Hij had dus nooit gevlogen en ging al dood. Zijn metamorfose was mislukt, hij had de wedergeboorte niet overleefd en was gestorven in de woestijn. Triest.
Moge de Heer zich over mij ontfermen en mij aansporen tot grote ijver om te groeien in nederigheid en overgave zodat ik het lot van die arme libelle niet hoef te delen. De steen voor mijn hart is mijn ikzucht, hij zal vanzelf wegrollen als ik maar bereid ben klein te worden, te worden als een kind. Dan kan Jezus vliegen als een enorme libelle en mag ik tussen zijn schouders zitten als Niels Holgersson. Wat zal ik genieten en wat zal alle genot dat ik om Hem losgelaten zal hebben verbleken en vergeten zijn en blijken minder dan niets te zijn geweest, bedrog dat mijn ware leven blokkeerde.
10 juli 2012 om 10:20
Een reactie posten

Meest gelezen

George Coyne sj, astronoom: waarom God niet alwetend is en toch wel (1/3)

Afbeelding
Als priester en astronoom bewoog George Coyne sj (+ 2020)  zich zowel in de wereld van het geloof als in die van de wetenschap. De emeritus-directeur van de Vaticaanse Sterrenwacht zag geen conflict tussen wetenschappelijke en religieuze kennis. In een interview mijmerde George Coyne sj over diverse aspecten van de verhouding tussen geloof en wetenschap. Ik selecteerde enkele passages voor u. Vraag : Wat voor een God zou een universum als het onze maken?" George Coyne sj :  Naar mijn mening is het is een verbazende God. Toen Hij het heelal creëerde, heeft God geen wasmachine of auto gemaakt. God maakte iets dynamisch. Schepping heeft een evolutionair aspect en ook toeval speelt hierin een rol. God maakte niet iets dat vooraf volledig bepaald was. We weten niet helemaal waar het heen gaat, zelfs niet wetenschappelijk. We kunnen niet alles voorspellen. Is God almachtig? Is God alwetend zoals het mij geleerd werd? Zou God in staat zijn om bij het ontstaa...
Meer lezen

De moed om te aanvaarden dat men aanvaard is - Piet van Breemen sj op zijn best

Afbeelding
Een van de diepste vragen van het mensenhart is de vraag naar waardering. Iedere mens wil gewaardeerd worden. Dit betekent niet dat iedereen van anderen wil horen hoe goed hij wel is. Ongetwijfeld is dat verlangen er ook, maar dat is niet het diepste. We zouden kunnen zeggen, dat iedere mens verlangt bemind te worden. Maar dat is ook dubbelzinnig. Er zijn zoveel soorten liefde als er soorten bloemen zijn. Voor sommige mensen is liefde iets hartstochtelijks; voor anderen is het iets romantisch; voor weer anderen is liefde iets louters seksueels. Er is echter ook een diepere liefde, de liefde van de aanvaarding. Iedere mens hunkert er naar aanvaard te worden, aanvaard zoals hij is. Niets in een mensenleven is van zulke langdurige en noodlottige uitwerking als de ervaring niet volledig aanvaard te zijn. Piet van Breemen sj
Meer lezen

Een paplepelkatholiek ontdekt hoe je kan bidden met de Bijbel - Waarom zou je bidden met de Bijbel? (1/6) Een serie van Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Waarom zou je bidden met de Bijbel? (1/6) Ee paplepelkatholiek ontdekt hoe je kan bidden met de Bijbel   In deze serie wil ik nadenken over het hoe en waarom het zinvol is om te bidden met de Bijbel. En waarom zou je dat doen op de wijze van Ignatius van Loyola. Ik laat me hierbij in belangrijke mate inspireren door mijn eigen ervaring.   Ik ben een paplepelkatholiek. Ik heb het christelijk geloof meegekregen vanaf mijn eerste jaren. Het heeft altijd deel uitgemaakt van mijn leven. Van zodra dat mogelijk was, namen mijn ouders mij mee naar de eucharistieviering. Aan tafel werd er gebeden. Ik had geleerd om bij het slapengaan een onzevader of een weesgegroet te bidden. Dat was normaal. Zo ook het doen van goede werken , in de beste zin van het woord.   Ook als student vond ik mijn christelijk geloof superbelangrijk. Tegelijk denk ik niet dat ik er veel van snapte. Ik vond liturgie mooi. Ik geloofde in de waarheid van de katholieke leer en moraal. De eucharistie vond ik bij...
Meer lezen

Waarom lijken geloof en wetenschap onverenigbaar? Jezuïet-astrofysicus George Coyne sj antwoordt (2/3)

Afbeelding
Als priester en astronoom bewoog George Coyne sj  (+ 2020) zich zowel in de wereld van het geloof als in die van de wetenschap. De emeritus-directeur van het Vaticaanse Observatorium ziet geen conflict tussen wetenschappelijke en religieuze kennis. In een interview mijmert George Coyne sj over diverse aspecten van de verhouding tussen geloof en wetenschap. Ik selecteerde enkele passages voor jou. Vraag : Waarom lijkt het dat geloof en wetenschap op gespannen voet staan? George Coyne sj :  Door jullie! Journalisten! Ik maak hier een grapje, maar sommige journalisten lijken echt olie op het vuur te willen gooien. Een probleem is dat er wetenschappers zijn die beweren dat ze de wetenschap beoefenen, terwijl ze God ofwel nadrukkelijk ten tonele voeren, ofwel juist stellig ontkennen. Ze stappen dan buiten de wetenschap. Ik krijg problemen wanneer ik dit zeg, maar het atheïsme is in feite ook een geloof. Een atheïst kan niet bewijzen dat er geen God is. Documenten ui...
Meer lezen

Wat een klein kind Augustinus leerde over God - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor het feest van de Triniteit

Afbeelding
Feest van de Drie-eenheid (Jaar C) Spr. 8, 22-31  Rom. 5, 1-5 evangelie: Joh. 16, 12-15 We zien ze vaak afgebeeld in de schilderkunst. Vader, Zoon en Heilige Geest. Een oudere Heer, lange witte baard, op een wolkje gezeten die de hand reikt of kijkt naar Jezus, de Zoon, al of niet met het kruis. De Geest neemt de vorm aan van een duif of van een stralende lichtstraal. Gewoonlijk vertrekt het samenspel uit de hemel. Doorgaans is er ook een link met wat er gebeurt op aarde. Andere schilderijen of beelden zijn een stuk abstracter Deze rijke variëteit aan voorstellingen van de Triniteit is meer dan zomaar een leuke christelijke hobby.  Het  trinitair dogma behoort tot de kern van het christelijk geloof. Christenen geloven niet zomaar in God. Dat doen de joden en de moslims net zo goed. Christenen geloven in de drieëne God: één goddelijke natuur, die bestaat in drie personen, drie unieke wijzen waarop de ene God God is. Die drie goddelijke personen zijn voortdurend met elkaar ...
Meer lezen

Hoe kan je van bijbelgebed een leerschool in verlangen maken? - (3/6) Een serie van Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
  Anna Ancher Waarom zou je bidden met de Bijbel? (3/6) 2. Een leerschool in verlangen Vele specialisten menen dat de Geestelijke Oefeningen vooral een keuzepedagogiek zijn. Zij helpen om, door te bidden met het leven van Jezus, te achterhalen wat zijn navolging voor jou persoonlijk concreet betekent. Anders gezegd, ze zijn een uitnodiging om erachter te komen wat jouw diepste verlangen is. De christen gelooft namelijk dat zijn diepste verlangen niet zomaar een willekeurige gril is. Het is veeleer een antwoord dat zijn oorsprong vindt in een uitnodiging van de Heer zelf.   De gebedsmethode die Ignatius aanreikt in zijn Geestelijke Oefeningen is een leerschool om meer inzicht te krijgen in dat verlangen. Ik zal er drie puntjes van belichten.   Genadevraag Ignatius nodigt uit om bij het begin van elke gebedstijd met de Bijbel aan God te vragen wat je verlangt. Hij noemt dit de genadevraag. De bedoeling hierbij is dat je naar binnen leert kijken en uitspreekt wat er in je ...
Meer lezen

Een God die één en ook drie is. hoe moet je dat in Godsnaam verstaan? - Een uitleg door Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Waar of niet waar? “ Het eigene van christenen is dat ze geloven in God .” Als ik een precies antwoord wil geven op de vraag naar de eigenheid van het christelijk  geloof moet ik zeggen “ niet waar ”. Uiteraard geloven christenen in God. Maar het godsgeloof is niet het eigene van de christenen. Dat geloof in de ene God delen we namelijk  met de andere monotheïstische godsdiensten. Wat is dan wel het eigene aan de christenen? Dat we geloven in Jezus Christus? Dit is een stap in de goede richting. En wel een belangrijke. Maar het is nog onvolledig. Het eigene van ons christenen is dat we geloven in de Drieëne God: Vader, Zoon en Geest. De kern, het absolute hart van het christelijke dogma is het dogma van de Triniteit. Eigenlijk is het christelijke dogma heel beperkt. Alles samen niet meer dan enkele bladzijden. Er is ongeveer 1000 jaar aan gewerkt door duizenden theologen, de kerkvaders genoemd. Het zijn geen gebeden, laat staan gedichten. Het gaat over uiter...
Meer lezen

Waarom je best vrij omspringt met de talrijke tips van Ignatius voor het bidden met de Bijbel (6/6) Een serie van Nikolaas Sintobin sj

Afbeelding
Bidden met de Bijbel 6/6 Een leerschool in vrijheid! In het eerste deel van mijn boek over het ignatiaanse Bijbelgebed vind je zo vijftig tips om te bidden met de Bijbel. Vijftig?! Moet het echt zo ingewikkeld zijn? Kan het niet wat eenvoudiger?   Wat geldt voor de hele ignatiaanse spiritualiteit, geldt ook voor het ignatiaans bidden met de Bijbel. Het is geen dwingend keurslijf. Het is een leerschool in vrijheid.   De bedoeling is dat je komt tot je eigen wijze van bidden. Het is echter niet nodig het warm water opnieuw uit te vinden. Het is een voorrecht je te mogen laten inspireren door grote leermeesters. Ignatius is zo iemand. Sommige aspecten zullen je meer aanspreken en helpen. Andere minder. Ga er in vrijheid mee om.   Ik besluit en vat samen. Het ignatiaanse Bijbelgebed leert hoe je toegang kan krijgen tot je innerlijkheid. De verbondenheid met Jezus die daar kan ontstaan laat toe om het diepste verlangen op het spoor te komen. De vreugde is daarbij het kompas. Z...
Meer lezen