Nikolaas Sintobin sj: de sleutelmomenten uit mijn leven





Onlangs werd ik geïnterviewd voor "Visie", het ledenblad van de EO. Hieronder enkele uittreksels.

Je gaat zelf jaarlijks acht dagen de stilte in. Wat brengen die jou?


“In die dagen kan ik mijn antennes weer richten, door meditatie en gebed bij een geopende bijbel. Drie keer heb ik in de stilte heel intense Godservaringen gehad. Bij elkaar opgeteld, in pakweg 25 jaar, misschien een uur. Altijd op sleutelmomenten, als ik voor een keuze stond, zoals in de abdij van Leffe. Maar heel kostbaar: een zeer sterk vreugdegevoel, nauwelijks in woorden te vatten. Misschien zal ik dit nog eens ervaren, misschien niet.” Hij schiet in de lach. “Liever wel, natuurlijk!”

Reacties

Johanna zei…
Wat een bijzondere genade, niet? Dat God je laat ervaren dat Hij er is voor jou, met onvoorwaardelijke liefde, voor jou heel persoonlijk! Minstens zo'n grote genade is, dat jij, Nikolaas, het uithoudt in die lange tussenperiodes dat je niet zulke sterke ervaringen hebt van Gods heel bijzondere, persoonlijk liefde voor jou! Zijn allebei dit soort levenssituaties niet even wonderlijk? Niet even wonderschoon?!
29 maart 2015 om 20:32
Een reactie posten

Meest gelezen

Drie tips om katholiek te blijven in tijden van misbruikcrisis

Afbeelding
Dit is mijn homilie voor deze zondag, in de Nicolaasbasiliek van Amsterdam


25ste week 2018 Wijsheid 2,12.17-20Jacobus 3,16-18.4,1-3Marcus 9,30-37. Vorig WE was ik bij een groep protestantse christenen van Hour of Power. Ik sprak hen over de vreugde in het christelijk leven. ‘s Nachts lag ik even wakker. Recente nieuwsberichten spookten door mijn hoofd: misbruik in Chili, de Verenigde Staten, Duitsland en dan dat artikel in het NRC over Nederlandse bisschoppen en kardinalen. Ik voelde weinig vreugde. Temeer, daar het zonneklaar is dat ons nog lange tijd dergelijke berichten wachten. ’s Morgens ontbeet ik met hen. Met oprechte bezorgdheid vroegen ze me of ik dacht dat de katholieke Kerk dit alles wel zou overleven?
Als je vandaag de pers leest dan lijkt het dat onze Kerk één grote misbruikfabriek is en dat priesters, bisschoppen en zelfs kardinalen op grote schaal het kwetsbare leven van kinderen blijven beschadigen en vernietigen. Niet vreemd dat sommigen besluiten dat ze niet langer bij d…
Meer lezen

Theresia van Lisieux legt uit waarom ze onmogelijk angst kan hebben voor God

Afbeelding
Vandaag viert de Kerk het feest van de heilige Theresia van Lisieux, een van mijn lievelingsheiligen.

Theresia trad in de Karmel als 15-jarige en stierf op 24-jarige leeftijd. Haar autobiografie (Geschiedenis van een ziel) is een parel. Het getuigt van een uitzonderlijk geloof, onderscheidingsvermogen en ervaring in de liefde.

Hieronder een kort citaat van Theresia.

“De Heer is zo goed voor me dat ik onmogelijk angst voor Hem hebben kan. Hij heeft me altijd gegeven wat ik verlangde, of liever gezegd, Hij heeft me doen verlangen wat Hij me geven wilde.” 
Meer lezen

Het beste medicijn tegen hoogmoed

Afbeelding
Graag bied ik u dit citaat aan uit het voorwoord van de autobiografie van Ignatius (“Het verhaal van de pelgrim”). Luis Gonçalves da Câmara sj, de medebroeder aan wie Ignatius zijn levensverhaal dicteerde, is er aan het woord. Luis wist niet goed hoe om te gaan met hoogmoed (ijdele roem). Ignatius deed hem inzien dat dankbaarheid het beste medicijn is tegen hoogmoed.
Op 4 augustus 1553 - het was op een vrijdagmorgen, daags voor het feest van Onze-Lieve-Vrouw ter Sneeuw- waren onze Vader en ik in de tuin naast het huis, preciezer gezegd: naast dat gedeelte van het huis dat ‘van de Hertog’ genoemd wordt. Ik begon daar rekenschap af te leggen over enkele bijzonderheden aangaande mijn ziel, en had het met hem onder andere over de ijdele roem.

Onze Vader gaf me als geneesmiddel dat ik al het mijne vaak tot God zou terugbrengen en me erop zou toeleggen Hem al het goede aan te bieden dat ik in mezelf aantrof, het als het Zijne te erkennen en Hem ervoor te bedanken. Hij zei dat op een manier …
Meer lezen