De echte oorzaak van het lijden


Anthony de Mello sj (1931 – 1987) was een  Indisch jezuïet en psychotherapeut. Hij had veel aandacht voor de dialoog tussen de ignatiaanse spiritualiteit en de Indische wijsheidstraditie. De Mello is bekend om zijn korte verhaaltjes.

De leerlingen discussieerden druk over de oorzaak van het menselijk lijden.

 Sommigen zeiden dat dit kwam door egoïsme; anderen door misleiding; weer anderen door het onvermogen het ware van het onware te scheiden.

 Toen men de vraag aan de wijze voorlegde zei hij: “Al het lijden komt voort uit het onvermogen om in zijn eentje de stilte in te gaan.”

 Anthony de Mello sj

Reacties

Jean zei…
Toch een beetje zwakke, simplistische uitleg.... die misschien geldt voor het persoonlijk, individueel lijden, maar niet voor een lijden dat veroorzaakt wordt door natuurrampen, oorlog, hongersnood,... en die ganse groepen mensen treft.
20 november 2017 om 09:46
Juf Mieke zei…
Het lijden veroorzaakt door het verlies van een kind is immens zwaar. De weg naar de stilte vind ik persoonlijk niet de optimale heling. Eigenlijk val je automatisch in de stilte na zo’n dramatisch gebeuren. Het is zeer belangrijk om dan mensen om je heen te hebben die je weer optillen en je voor een stuk uit dit stille lijden halen. Het opnieuw zoeken naar evenwicht en licht vraagt veel tijd en geduld.
Ik ben heel dankbaar voor die vele mensen die mij uit mijn stilte haalden.
20 november 2017 om 10:03
DeKrachtvandeStilte.be zei…
De Stilte zorgt voor evenwicht en balans in je leven. www.DeKrachtvandeStilte.be/missie
26 december 2017 om 23:19
Een reactie posten

Meest gelezen

Naar de wortels van de lach (1/3)

Afbeelding
Een tijd geleden werd ik voor het weekblad “Kerk en Leven” geïnterviewd over de band tussen humor en spiritualiteit. Ik deel graag enkele uittreksels met u.
-Wat zegt humor over iemands levensvisie?
Humor heeft te maken met zelfrelativering. Wie met zichzelf de spot kan drijven, toont dat hij niet bang is om zichzelf in vraag te stellen. Daar gaat een diepgeworteld vertrouwen vanuit. Als internetpastor ben ik veel bezig met sociale media en daar zie ik heel wat negativisme, ook onder christenen. Vaak heeft dat te maken met de angst om twijfel toe te laten en de zelf de ruimte in te vullen die het christelijke geloof biedt.

Pas als je niet bang bent om een vrije vogel te zijn, kan je in gesprek gaan met jezelf en met andersdenkenden. Humor sloopt muren en helpt om het gesprek aan te gaan.
Humor drijft op de goede balans tussen spot en ernst. Als ik mezelf helemaal niet ernstig neem, blijft de humor beperkt tot gezwans. Goede humor is nooit respectloos.
Meer lezen

Het verschil tussen humor en cynisme of sarcasme

Afbeelding
Een tijd geleden werd ik voor het weekblad “Kerk en Leven” geïnterviewd over de band tussen humor en spiritualiteit. Ik deel graag enkele uittreksels met u. (3/3)

-Was Jezus grappig?
Het zou interessant zijn om de huidige visie op humor in dialoog te brengen met Jezus. Misschien zouden we dan nog veel beter begrijpen wat de Blijde Boodschap ons eigenlijk te zeggen heeft. Ik zie humor als een vorm van inculturatie. Ze is bijna onmisbaar geworden, wil je vandaag het geloof doorgeven aan jonge mensen in onze samenleving.
-Als humor spiritueel is, zijn sarcasme en cynisme dat dan ook?
Ik zie hier toch een fundamenteel verschil. Humor bouwt op, sarcasme en cynisme breken af. In humor zit liefde voor diegene met wie je de spot drijft. Als het destructief wordt, zoek je niet de dialoog, maar jezelf. Cynisme heeft ook iets heel nihilistisch. Het gaat uit van de onzin. In een relatie verwondt sarcasme, maar humor maakt een relatie net sterker.
Een bekende vrijzinnige zei me ooit: “Het leven is een …
Meer lezen

Reality-TV en de verschijning van Jezus aan het meer van Tiberias

Afbeelding
Hieronder vind je mijn homilie voor deze zondag

DERDE ZONDAG VAN PASEN - Jaar C Hand ‪5,27b-32.40b-41 -Ps ‪30 (29),2.4.5-6.11.12a.13b - Ap ‪5,11-14 -Joh ‪21,1-19
Onlangs keek ik naar een reality reportage met als titel Al was het maar één seconde. Het ging over doodzieke mensen. Ze mochten een wens doen over iets dat ze vóór hun ziekte gewoon waren te doen en dat ze zo misten. Men stelde dan alles in het werk om die droom, heel even, opnieuw werkelijkheid te laten worden. Het leverde aangrijpende beelden op. Eenvoudige ervaringen, uit het leven gegrepen, die een bijzondere lading kregen omdat ieder wist dat het de laatste keer was: met het gezin op restaurant, een zeiltochtje, een concert …
Bij het zien van die beelden stelde ik me de vraag: wie zou ik graag nog éénmaal willen terugzien, ook al was het maar één minuut of één seconde? En wat zou ik hem of haar dan zeggen?
Misschien heeft Jezus zich ook deze vraag gesteld in de gebeurtenis waar Johannes ons zonet verslag over deed. Het gaa…
Meer lezen