Drie tips om van voornemens "goede" voornemens te maken


Het was ongetwijfeld een gezellige avond. Ik veronderstel dat er veel is gelachen en dat het eten uitstekend smaakte. Maar, eerlijk gezegd, ik heb daar geen precieze herinneringen meer aan. Het was enkele jaren geleden, op oudejaar. Ik was te gast bij vrienden met vier tieners. Wat ik me wel haarscherp herinner was hoe die kinderen een voor een hun voornemen voor het nieuwe jaar noemden. Onlangs vond ik de opname terug op mijn smartphone. Ik was onder de indruk hoe ernstig ze dit deden en hoe aandachtig ze naar elkaar luisterden. 

Voornemens maken voor het nieuwe jaar. Ik geloof erin. Het hoeft geen gebakken lucht te zijn. Voornemens kunnen wel degelijk werken. Als ze ten minste aan bepaalde voorwaarden voldoen. Een voornemen heeft iets van een belofte. Een belofte aan jezelf. Het zegt iets over het feit dat ons leven niet zomaar een aaneenschakeling is van toevalligheden waarvan een mens de machteloze speelbal zou zijn.

Tegelijk weten we dat de meeste goede voornemens loos blijken.  Ik wil drie tips geven die er kunnen toe bijdragen dat die goede voornemens een verschil kunnen uitmaken.

1. Het woord suggereert het zelf, een voor-nemen betekent dat je  uit een verscheidenheid van mogelijkheden er ééntje naar voor haalt. Wil je iets veranderen aan je levensstijl, begin dan eenvoudig en nederig. Je gaat maar vooruit met kleine stapjes. Anders gezegd, ga niet voor een hele resem van ambitieuze voornemens. Dat werkt niet. Kies er één uit waaraan je denkt je te kunnen houden.

2. Laat je niet verleiden tot sinterklaasvoornemens: lukraak gekozen uitdagingen. Positief uitgedrukt, laat het een voornemen zijn dat te maken heeft met wat jou, op dit ogenblik, bezighoudt. Wat is het dat jou doet leven, waar liggen je vreugde en je pijn, je mogelijkheden en je beperkingen enz. Een zinvol voornemen gaat over wat jou hier en nu concreet kan helpen om te groeien in menselijkheid en creativiteit.

3. Ten slotte, voornemens zijn kwetsbaar. Vaak sterven ze na een of twee dagen een stille dood. Het uitspreken van je voornemen naar anderen toe kan zinvol zijn. Die getuigen kunnen helpen om trouw te blijven als het moeilijk wordt. Christenen kunnen hier beroep doen op een bijzondere getuige: God. Je kan Hem je voornemen aanbieden  en vragen om zijn bijzondere genade om er trouw te mogen aan blijven.

Nikolaas Sintobin sj

Reacties

Anoniem zei…
De inhoud is heel wijs. De illustratie is erg stereotiep: een zwaarlijvige vrouw op de weegschaal? Voor mij schuilt daarin een oproep om me bewust te zijn van stereotiep hokjesdenken m.a.w. mijn manier van kijken en denken te verruimen op veel terreinen, ook in de beeldvorming.

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj