#FacebookDelete: hoe blind kan je zijn


Kritische bedenkingen bij de #Facebookdelete-hype naar aanleiding van het schandaal van Cambridge Analytica

Geen haar aan mijn hoofd dat ook maar even overwogen heeft om mijn Facebookaccount te sluiten. Hoe blind kan je zijn… Alles wat des mensen is, kan worden misbruikt en wordt ook effectief misbruikt. Dat geldt voor Facebook, film, humor, net zo goed als voor liefde en geloof. Dat is niet nieuw. Nieuw is wel dat, dankzij het Cambridge Analytica schandaal, nu voor het grote publiek duidelijk is geworden dat dit ook geldt voor die poeslieve sociale media.

Het kwaad is overal aan het werk. En het is uitzonderlijk vernuftig. Zijn overwinning wordt echter totaal als je het kind met het badwater gaat weggooien. Commerciële en politieke belangengroepen maken een oneigenlijk gebruik van je Facebook-data. Dus… je verlaat voorgoed Facebook. Een zekere naïviteit en kortzichtigheid lijken me niet vreemd te zijn aan deze redenering.

Wat geldt voor Facebook geldt namelijk, mutatis mutandis, ook voor Google, Twitter, Amazon, Apple, YouTube, Instagram enzovoort. Op de keper beschouwd stop je gewoon beter met surfen op het internet. Die smartphone, leg die ook maar in de kast. Die laat immers toe dat je doorlopend traceerbaar bent, als je al niet wordt afgeluisterd. En kan je eigenlijk nog een publieke ruimte binnenkomen? Daar staan toch overal camera’s.

Neen, de hashtag #FacebookDelete zal ik niet toevoegen aan mijn digitale pennevruchten. Daarvoor waardeer ik te zeer de mogelijkheden die dat indrukwekkende sociale netwerk biedt. Wel is nu helemaal duidelijk dat het tijdperk van de digitale onschuld en de illusie van een onbeperkte digitale privacy voorbij zijn. Het internet is niet zomaar een gratuite, sympathieke ruimte die je automatisch tot een beter mens maakt. Het kan wel goede en mooie dingen mogelijk maken. Dat ervaar ik dag in dag uit. Daar zijn echter voorwaarden voor.

Zo dient meer specifieke knowhow ontwikkeld te worden om de digitale omgeving tot een meer mensvriendelijke omgeving te laten worden. Dit geldt zowel voor de overheid als voor particulieren. De bescherming van de privacy is hier een belangrijk werkpunt, naast andere heikele punten als fakenews en digitaal geweld. Jonge en minder jonge mensen hebben vorming nodig om te weten hoe zich op zinvolle en veilige wijze te begeven in die ruimte. Afdwingbare regels dienen te worden ontwikkeld door de overheden alsook aangepaste vormen van politioneel toezicht om een basis-veiligheid mogelijk te maken.

Tegelijk zal de digitale burger er rekening moeten mee houden dat privacy in het digitale tijdperk een beperktere invulling krijgt. Een nieuw tijdperk van  transparantie komt er aan.

Nikolaas Sintobin sj


-->

Reacties

Jerrit zei…
Ik kan mij hier goed in vinden, met de toevoeging dat de verontwaardiging die door de wereld gaat waarschijnlijk een vereiste voorwaarde is om de sociale media en overheden aan te zetten tot actie en verandering.

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj