"In alle dingen"

Indien de duivel een mens wil aanvallen en bestoken met  bijzondere bitterheid, dan verkiest hij om ’s nachts tewerk te gaan. Ignatius van Loyola 

Gisteren heb ik het huwelijk in gezegend van Pieter en Barbara. Hieronder de evangelielezing en mijn homilie Johannes, 6, 16-21 Toen het avond was geworden, daalden zijn leerlingen af naar het meer en gingen aan boord om over te steken naar Kafarnaüm. Het was intussen donker geworden en Jezus was nog niet naar hen toe gekomen. Ook woei er een hevige wind, zodat het water woelig begon te worden. Toen ze ongeveer vijfentwintig of dertig stadieën ver waren, zagen ze Jezus die over het meer liep en in de buurt van de boot kwam, en ze werden bang. Maar Hij zei tegen hen: ‘Ik ben het. Je hoeft niet bang te zijn.’ Ze wilden Hem toen aan boord nemen, maar meteen was de boot aan land op de plaats waar ze naartoe wilden. Beste Barbara en Pieter, Dank voor dit heerlijk stukje Evangelie, gevonden in de plechtige-communie-bijbel van Pieter. Het zijn maar 5 verzen. Maar wat een schat aan inhoud. Laat me toe om deze evangelieverzen samen met jullie te analyseren. ...

“Liefde moet zich meer uiten in daden dan in woorden”. Zo stelt Ignatius van Loyola, naar aloude christelijke wijsheid. Daar zijn we het allemaal roerend mee eens.  Of niet? Kijken tot het einde!

In de serie " 't Hoeft niet altijd serieus te zi jn." Twee dames zijn aan het bidden in een kerk. Ze weten niet dat er een verborgen camera opgesteld staat ...

De karikatuur maakt dat je er niet omheen kan. Teveel is niet goed. Het maakt kapot. Het vernietigt zichzelf.   Dat geldt voor voeding. Het geldt ook voor andere zaken.   Herken je hier iets van in je eigen leven? Waar, hoe,   wanneer, … ?   Wat helpt jou om te komen tot matigheid?  

Bij het ignatiaanse gebed met de Bijbel gaat het niet in de eerste plaats over Bijbelstudie. Het gaat niet over het puren van interessante of vrome gedachten uit een parabel of een toespraak van Jezus. Het gaat niet over het zoeken van de “juiste betekenis” van een psalm of een stukje uit een brief van Paulus. Het gaat wel over het je, in de stilte, laten raken door het Woord. Luisteren, voelen, kijken, smaken van het Bijbelverhaal, en daarbij aandachtig worden voor de bewegingen die dit vertoeven bij het Woord in je hart losmaakt. Vaak op subtiele en discrete manier. Meer in het bijzonder nog, gaat het over gevoelig worden voor de bijzondere wijze waarop het Woord van God jouw kracht, rust, vreugde, hoop,  geloof en liefde geeft. Het gaat hier dus over een ervaring, waarbij het erop aankomt om te leren onderscheiden hoe jij persoonlijk wordt geraakt, hier en nu door het Woord.  Nikolaas Sintobin sj

Het lijkt verleidelijk om het bidden met de Schrift in de eerste plaats en zelfs exclusief te “evalueren” in functie van de vreugde die het je geeft. Ignatius van Loyola leert ons om hier subtieler mee om te gaan. Het is vaak een teken dat je op een voor jou vruchtbare wijze aan het bidden bent als er afwisseling is in je hart: van vreugde en leegte, van hoop en verdriet, van verlangen en pijn …. Om het misschien wat oneerbiedig uit te drukken, “ goed bidden ” is iets anders dan voortdurend “ tegen het plafond hangen ”.  Wel integendeel. Het voorbeeld van de heiligen leert overdadig dat de strijd de regel en niet de uitzondering is. Wie  echt kiest voor Jezus die gaat gewoonweg op weerstand stuiten. Bij anderen, maar ook bij zichzelf.  In de mate dat ons gebed echt betrokken is op ons leven, gaan we dat ook merken in ons gebed en zal er afwisseling zijn van aangename én van minder aangename bewegingen in het hart.  Nikolaas Sintobin sj

De ignatiaanse spiritualiteit is in de eerste plaats een christelijke spiritualiteit.   Zij vertrekt dan ook van een typisch christelijk mensbeeld dat getuigt van groot optimisme en van vertrouwen in de mens. Neen, je hoeft niet in de eerste plaats argwanend te staan t.o.v. de mens, en dus tegenover jezelf en je eigen diepere persoonlijke gewaarwording en ervaring. Om welke theologische, filosofische, wetenschappelijke of spirituele reden dan ook. Neen, je mag ten gronde vertrouwen op   je innerlijke ervaring. In de slotmeditatie van de Geestelijke Oefeningen schrijft Ignatius  dat God in de mens woont en de mens tot zijn tempel maakt. God is rechtstreeks aanwezig en werkzaam in elke mens. Elke mens heeft daarom goddelijke waardigheid. De mens, elk van ons, hoe beperkt en kwetsbaar ook, is het waard dat je hem vertrouwt en in hem durft te geloven.  Nikolaas Sintobin sj

Het is heel menselijk  dat je de fouten ziet die anderen begaan. Als dit gebeurt,  beschouw ze als als een spiegel waarin je je eigen  tekorten ziet waaraan je dient te werken.  Ignatius van Loyola

Hoe ga jij om met je beperkingen?   Wat helpt je om ze te aanvaarden?   Is er de een of de ander van die beperkingen die bron van energie is gebleken? Die je mogelijks zelf hebt kunnen overstijgen? Wie of wat heeft dit mogelijk gemaakt?

Een uittreksel uit een brief die Ignatius van Loyola op 18 juni 1536 schreef aan Theresa Rejadell, een benedictijnse moniale van het Santa-Clara klooster in Barcelona. U zei me in uw brief dat Càceres mij uitvoerig op de hoogte zou stellen van wat u allemaal bezig houdt. Hij heeft dit gedaan (…), doch ik word liever door uzelf ingelicht. Niemand is immers beter in staat te doen begrijpen wat iemand ervaart, dan diegene die het zelf beleeft. ..

Je blogger gaat de komende dagen de stilte in.  Immers, zo leert de profeet Elia,  “God is in de stilte”. Onderstaande video bied je een stilte-ervaring aan.  Aan den lijve.  Het duurt eventjes.  Het is beklijvend. Klik hier voor een versie met iets betere beeldkwaliteit

In deze laatste lentedagen zien we hoe de dagen langer worden of, onder de evenaar, integendeel korter worden. Licht is meer dan een voorwaarde om te kunnen zien. Zonnelicht opent voor ons de wereld, voedt onze huid, laat ons zien dat we leven. In een ‘angry poem’ ( een gedicht van woede ) smeekt Dylan Thomas   zijn stervende vader: ‘Verzet je met al je krachten, verzet je tegen het uitdoven van het licht’. De Bijbel spreekt voortdurend over God als de bron van het licht, zelf levend in onbereikbaar licht. Jezus is het licht van de wereld. Hij schenkt licht aan de blinden. Wij worden geroepen om te leven als kinderen van dat licht. Heer, ik koester uw licht als een schat en waardeer ten zeerste hoe ik de zon mag voelen op mijn gelaat. Laat me nooit vergeten U te danken voor mijn ogen en voor het glorierijke zonnelicht. Ook in de donkere uren, als ik door het kwade in de wereld in de war word gebracht, heb ik uw licht nodig.  Wees U het licht van mijn leven. ...

(Sommige) honden doen het zus. (Sommige) katten doen het zo. Hoe doen de mensen het? Hoe doe jij het?