Vuur (2)



Ik heb oudejaar doorgebracht samen met 140 Franse medebroeders die gedurende drie dagen een provinciebijeenkomst hadden gehouden . Het was een hartelijke, goedlachse en tegelijkertijd biddende avond. Ik raakte aan de praat met François-Xavier bij wie ik nog cursussen heb gevolgd in Parijs. Een bezielend lesgever.

Ik herinnerde me een eucharistieviering, meer dan 10 jaar geleden, waarin hij was voorgegaan en de homilie had gehouden. Hij had gesproken over een zin uit de Apocalyps: “Ik sta voor de deur en Ik klop. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik bij hem binnenkomen, en we zullen met elkaar aan tafel gaan.” (Ap 3, 20). Wat hij daar nu precies over verteld had was ik vergeten. Maar het stille vuur waarmee hij gesproken had, dat had me diep geraakt.

Toen ik dit vertelde aan FX, verscheen er een zachte glimlach op zijn lippen. “Ik weet niets meer van die viering. Maar die zin die je net noemde, is wel het zinnetje uit de Schrift dat me 20 jaar voordien, had doen besluiten om in te treden in de Sociëteit.”

Het onderwerp van de bijeenkomst hier was “De hoogdringendheid van de verkondiging van het Evangelie”. Over hoe die verkondiging er inhoudelijk moet uitzien, zullen de meningen wel verdeeld zijn. En dat is maar goed ook. Maar over één zaak zal ieder het eens zijn. Echte verkondiging is maar mogelijk als er bezieling is, als het hart geraakt wordt. Vuur brandt door alles heen. Ook door de tijd.

Reacties

kris zei…
Ik denk dat het erom gaat de juiste snaren bij elkaar te bespelen om dat vuur brandend te houden.
Ik moest aan het bezoek van deze blog vandaag denken aan frère Roger die een onmetelijke vertrouwen had en koesterde in de jongeren. Het licht zit in ieder van hen... zei hij zo dikwijls. En in steeds andere verwoordingen moedigde hij de jongeren ertoe aan zo'n samenzijn met elkaar te beleven opdat dit licht zou schijnen voor ieder, opdat ieder zijn persoonlijk licht (dat hem gegeven is) mag ontdekken en vruchtbaar laten zijn.
Ik hoop, wens en bid dat in dit nieuwe jaar de Kerk fris en blij bij de gewone mens aanwezig mag zijn, niet als een meerdere, maar als een ware broeder/zuster van elke mens, om het goede door God gelegd in elke mens, ten diepste te laten tot leven komen.

Alle Goeds, kris

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)