Waarom het christendom het mysterie van God niet op alomvattende wijze kan uitdrukken
Sommige stromingen
binnen het christendom benadrukken de afwezigheid van God in de wereld. De
ignatiaanse spiritualiteit benadrukt Gods aanwezigheid. Dit vloeit voort uit
een katholiek, sacramenteel perspectief dat ervan uitgaat dat, doorheen de
incarnatie van Christus, God aanwezig is in de wereld. Het brengt God met de
beide voeten op de aarde.
Jezuïet-dichter
Gerard Manley Hopkins zei: “Je kan God vinden op tienduizend plaatsen”. Het brengt tevens de aarde dichter bij God.
Hopkins schreef ook dat “ de aarde is zwanger van Gods grootheid.” “Niets
menselijk is enkel maar menselijk”, schreef de theoloog Ronald Modras. “Geen
enkele gewone job is enkel maar gewoon. Klaslokalen, hospitalen en studio’s van
artiesten zijn gewijde ruimtes. Geen enkele seculiere wijze van het beoefenen
van wetenschap is enkel maar seculier.” Alles wat onze menselijkheid verdiept
verdiept ook onze kennis van God.
Deze brede visie
op Gods aanwezigheid nodigt ons uit nederig te zijn. God vinden in alle
dingen betekent dat geen enkele leer, religieuze traditie, filosofisch schema
of vroomheidspraktijk op alomvattende wijze het mysterie van God kan
uitdrukken. We zullen nooit het laatste
woord kunnen zeggen over die “alle dingen”. We kunnen de oneindigheid van het
heelal of de uitgestrektheid van de menselijke ervaring nooit helemaal vatten.
Er zal altijd iets zijn dat aan ons bevattingsvermogen zal ontsnappen. Er zal
zich altijd wel iets voordien dat maakt dat God zich aan ons op een nieuwe
wijze zal tonen.
Dit verschaft me
een diepe vreugde.
Reacties