Hieronder vind je mijn homilie voor deze zondag. Vijfentwintigste zondag door het jaar, C : Amos 8,4-7 1 Timoteüs 2,1-8 Lucas 16,1-13 Mijn eerste taak als jezuïet is internetpastoraat. Het wereldwijde web is mijn tweede thuis geworden. Een thuis omdat het voor mij een voorkeursplek is waar ik het Evangelie mag ontdekken en op mijn beurt doorgeven. Het internet heeft ook schaduwzijden. Een daarvan is dat het internet nooit vergeet. Het feit dat er thans zoveel schandalen aan het licht komen, heeft hier mee te maken. Het internet is onverbiddelijk. Wat er eenmaal op staat, kan je er nauwelijks vanaf krijgen. Ik moest hieraan denken toen ik de lezing uit Amos las. De profeet klaagt er de praktijken aan waarmee kooplui arme mensen bedriegen. Geen van hun daden zal Ik ooit vergeten!, horen we God zeggen. “ Goed zo!” , was mijn spontane reactie. Onrechtvaardigheid moet gestraft worden. Als ik hier echter even over nadenk, gaat mijn hevigh...
Reacties
De koepel van mijn armzalig keukentje is onlangs gesneuveld door de hagel, met veel wateroverlast tot gevolg... Absoltuut niet leuk, zeker niet als je het geld niet hebt om het te herstellen. Ik was er kapot van.
Waar moet ik in deze tegenslag naar kijken om het positief te beleven ?
Moet ik naar de mensen in Irak kijken ? Misschien wel, daar is mijn tegenslag klein bier tegen.
Kijk in niet diep genoeg ?
Bid ik niet goed ?
Misschien is God aanwezig in het feit dat ik mezelf die vragen ben gaan stellen.
Zo ja, lieve God, geef me antwoord.
Doe me groeien in U.
Soms zijn er ook onverwacht goede dingen in heel moeilijke omstandigheden. Dit heb ik zelf al mogen ondervinden. Ik wens het jou ook.
Natuurlijk zijn dit gevoelige onderwerpen maar je moet durven zien wat God bedoeld.
Jezus zei dat God een Vader is in de de diepste en mooiste betekenis van het woord: 'zelfs als een moeder haar kind alleen zou achterlaten, Ik zal je nooit alleen laten'. Ik wou dat ieder van ons het zou geloven op het moment waarop het leven ons harde klappen toedient.