Homilie voor Paaszondag Handelingen 10,34a.37-43 Kolossenzen 3,1-4 Johannes 20,1-9 Als ik denk aan Kerstmis, dan komen spontaan woorden bij me op als familie en gezelligheid. Als ik denk aan Pasen, dan voel ik vreugde en hoor ik het halleluja van Händel weerklinken. Als ik echter de evangelietekst van deze paaszondag lees, dan vind ik geen spoor van die vreugde of van de muzikale overdaad van Händel terug. Integendeel. Johannes biedt een bijna onderkoelde beschrijving van de ontdekking van het lege graf en van het begin van het verrijzenisgeloof. Ook de daaropvolgende scène van het johannesevangelie, de ontmoeting tussen Maria Magdalena en de verrezen Jezus, is nog steeds stil en aarzelend. Het is pas naar de avond van die dag toe, als Jezus zijn angstige leerlingen ontmoet, dat voor het eerst sprake is van vreugde. De vreugde van het geloof in de verrijzenis is duidelijk niet zomaar gekomen. Pasen is geen toverpilletje dat de pijn van het absurde
Reacties
De koepel van mijn armzalig keukentje is onlangs gesneuveld door de hagel, met veel wateroverlast tot gevolg... Absoltuut niet leuk, zeker niet als je het geld niet hebt om het te herstellen. Ik was er kapot van.
Waar moet ik in deze tegenslag naar kijken om het positief te beleven ?
Moet ik naar de mensen in Irak kijken ? Misschien wel, daar is mijn tegenslag klein bier tegen.
Kijk in niet diep genoeg ?
Bid ik niet goed ?
Misschien is God aanwezig in het feit dat ik mezelf die vragen ben gaan stellen.
Zo ja, lieve God, geef me antwoord.
Doe me groeien in U.
Soms zijn er ook onverwacht goede dingen in heel moeilijke omstandigheden. Dit heb ik zelf al mogen ondervinden. Ik wens het jou ook.
Natuurlijk zijn dit gevoelige onderwerpen maar je moet durven zien wat God bedoeld.
Jezus zei dat God een Vader is in de de diepste en mooiste betekenis van het woord: 'zelfs als een moeder haar kind alleen zou achterlaten, Ik zal je nooit alleen laten'. Ik wou dat ieder van ons het zou geloven op het moment waarop het leven ons harde klappen toedient.