Over een blind kind dat ontdekt dat het opnieuw kan zien, maar dan anders - Het verhaal van Jacques Lusseyran (1)
"Met de jaren is de eigenlijke lichtbron nog sterker geworden. Op 8-jarige leeftijd gaf deze ontdekking me zelfvertrouwen. Ik werd opnieuw geboren. Omdat ik niet zelf aan de oorsprong lag van dat licht, omdat het van elders kwam, zou het me nooit meer in de steek laten. Het licht kwam binnen in mij. En ik was niet meer dan een doorgang, een voorhof voor deze helderheid die in mij zag. …
Nochtans gebeurde het dat het licht zwakker werd, zozeer dat het bijna verdween. Dit was het geval telkens als ik bang was. Indien ik me niet liet leiden door het vertrouwen en me niet dwars door de dingen heen wierp, als ik aarzelde, berekende. … De colère en het ongeduld hadden dezelfde uitwerking: ze maakten dat het hele landschap ondoorzichtig werd. … Het meest indrukwekkend was de uitwerking van de slechtheid. Ik kon het me niet permitteren van jaloers of vijandig te zijn. Want dan werd er meteen een blinddoek op mijn ogen gelegd. …
Als ik daarentegen gelukkig en rustig was, als ik de mensen met vertrouwen kon bejegenen, als ik het goede over hen dacht, dan werd ik vergoed met licht."
Reacties
Ik kreeg bevestiging van het juiste licht in mij. Het licht dat het meebracht verhelderde alles. Nu zie ik dat het licht verduisterd wordt door angst terug te hervallen,Niet alleen in gedachten maar ook in daden. Ik vraag dan vergeving en ommekeer in gedachten, woord en daad.NU zie en voel ik het licht terwijl ik dit schrijf.
Dank Goeie Geest!