Wat een blind kind voor heeft op andere kinderen - Jacques Lusseyran (2)
Jacques Lusseyran werd geboren 1924 in Parijs. Amper 8 jaar oud werd hij, door een ongeval, blind. Snel ontdekt hij een nieuwe bron van licht. Het laat hem toe om op een andere manier te kijken naar de werkelijkheid. Dieper en scherper dan voorheen. Tijdens de oorlog ging hij in het verzet en kwam aan het hoofd te staan van een netwerk van meer dan 600 mensen. Hij kwam in Buchenwald terecht en overleefde. In zijn autobiografie “ Et la lumière fut » (Editions du Félin, 2005) doet hij zijn verhaal. Aangrijpend door de levensdrang en de authentieke menselijkheid. Ook door de spiritualiteit waarvan het getuigt. Ik deel graag enkele uittreksels met u waarin deze uitzonderlijk begenadigde man vertelt hij hoe kijkt naar het leven en de mensen (de vertaling is van mijn hand). In 2007 werd een Nederlandse vertaling gepubliceerd (Het teruggevonden licht) bij uitgeverij Christofoor.
"We zijn allen – blind of niet – verschrikkelijk hebzuchtig. We willen alles voor ons zelf alleen. Zonder dit ook maar te beseffen, willen we dat het heelal op ons gelijkt en alle plaats inruimt voor ons.
Welnu, een klein kind dat blind is leert heel snel dat dit niet mogelijk is. Het leert het, willens nillens. Want telkens als het vergeet dat het niet alleen is op de wereld, stoot het zich ergens tegen, bezeert het zich, wordt het tot de orde geroepen. Omgekeerd, telkens als het zich dit herinnert, wordt het beloond: alles komt naar hem toe."
Reacties
Dank Lichtend Licht!!!