Hoe een capucino het verschil kan maken als je van de ene dag op de andere invalide wordt: het getuigenis van Jurjen
Jurjen is een jonge huisvader en ondernemer. Van de ene dag op de andere kreeg hij een ernstig hersenletsel en werd hij invalide. Met zijn instemming, en wat ingekort, publiceer ik hieronder een indrukwekkend getuigenis van Jurjen over wat hem nu helpt om opnieuw de zin van zijn leven te ontdekken.
Meer blogjes van Jurjen kan je vinden op zijn weblog.
Met gebalde vuisten naar de hemel
Als je zoiets meemaakt als ik, waarbij je van het ene op het
andere moment invalide bent voor de rest van je leven dan is het heel
verleidelijk om met gebalde vuisten naar de hemel te schreeuwen… Waarom God?!
Waarom moest dit mij overkomen? En ik heb dat ook zeker gedaan… En nog steeds
doe ik dat af en toe. Maar ik merk dat ik geen antwoord ga krijgen op deze
vraag. … En ik bedacht mij pas bovendien met een schok van zou het antwoord op
deze vraag mij eigenlijk helpen? Ik denk het niet. …. Ik merk sowieso dat de
waarom vraag mij alleen maar verder van God, van anderen en uiteindelijk zelfs
van mijzelf afdrijft. Omdat je er compleet in vastloopt. … Maar goed, ik merk
dus dat ik voorbij die waarom vraag moet kijken… En dus probeer ik mijn
aandacht te richten op de vraag ‘wat nu?’
Logische (?) ontdekking
Het lijden, het is er. De vraag is nu wat is mijn reactie
daarop? Ik kan heel makkelijk in mijn boosheid en mijn ellende gaan zwelgen.
Maar daar help ik niemand mee. … Dus ik moet ergens voorbij de waaromvraag zien
te kijken en mijzelf de vraag stellen: het is er. Het lijden, de pijn. Wat nu? …
En dat opent in ieder geval mijn geest voor een nieuwe morgen. Want de morgen
zoals ik hem had voorgesteld ligt compleet aan diggelen voor me. … En een van
de disciplines die mij momenteel helpt om hiermee te dealen is ‘dankbaarheid’. …
En hoe logisch het ook klinkt, het verlegt je aandacht op dat wat er wel is. Onze
hersenen zijn op een rare manier bedraad om altijd op het negatieve te
focussen. Het kost energie om je aandacht te richten op dat wat wel goed gaat. …
Maar het kan wel! We kunnen onder elke omstandigheid dankbaar zijn. En dat
vormt je leven.
Dankbaarheid-app
Als een geestelijke oefening probeer ik nu dus regelmatig in
mijn notities app op mijn telefoon iets op te schrijven over waar ik dankbaar
voor ben. Het kan soms een grapje zijn met mijn driejarige dochter Lidewij waar
ik dankbaar voor ben. Of voor die heerlijke cappuccino waar ik de dag steevast
mee begin. Of voor de zon op mijn gezicht tijdens een wandeling buiten. Er zijn
altijd dingen om dankbaar voor te zijn. En door je aandacht daarop te richten
wordt je ook een steeds dankbaarder mens.Ook al denk je soms misschien dat er
niets is om dankbaar voor te zijn. Juist dan is het de kunst om je aandacht
toch te focussen op dat wat er zich vaak vlak voor je neus afspeelt.
Dankbaarheid leren
En dat wil ik leren. Dankbaarheid. Als een geestelijke
oefening. Mijn aandacht steevast blijven richten op dat wat er wel is. Mijn
geestelijke begeleider blijft mij ook keer op keer herinneren aan het
levensgebed. Een Ignatiaanse gewoonte (Ignatius van Loyola scheen het elk uur
van de dag te doen). Een moment om jezelf af te vragen: Waar wil ik God voor
danken? Waar moet ik sorry voor zeggen? En alstublieft, wat voor voornemens wil
ik hieraan koppelen en teruggeven aan God.
Reacties
Dank voor het artikel, het komt je niet aanwaaien maar met de hulp van Maria en God die overal bij mij is en Zijn arm om me heen slaat (Paus Franciscus).