Waarom je in vriendschappelijke gesprekken stelselmatige tegenspraak beter vermijdt
In 2014 werd bij Athenaeum een nieuwe vertaling gepubliceerd van een boek van Baltasar Gracián (1601-1658) , genaamd “Handorakel en kunst van de voorzichtigheid” in een vertaling van Theo Kars. Gracián was een Spaanse jezuïet van wie ondermeer deze verzameling van 299 aforismen bewaard is gebleven. Vele getuigen van grote mensenkennis en wijsheid. Vele andere kunnen schokken door hun cynisme en opportunisme. Je vindt er de subtiliteit van Ignatius van Loyola in terug. De evangelische gedrevenheid is echter vaak ver te zoeken.
135. Niet
altijd met tegenwerpingen komen. Door stelselmatige tegenspraak krijgen wij de
naam dwaas en onaangenaam te zijn. Ons gezond verstand moet ons voor die zucht
behoeden. Het kan weliswaar van vindingrijkheid getuigen overal bezwaren tegen
te ontdekken, maar wie dit aanhoudend doet, toont dat het hem aan verstand
ontbreekt.
Zulke mensen maken van het prettigste gesprek een kleine oorlog, en
zijn daardoor meer de vijanden van hun vrienden dan van de buitenwereld. In de
zachtste hapjes voelt men het best de graat die erin steekt; dezelfde
uitwerking heeft tegenspraak tijdens genoeglijke gesprekken. Dergelijke mensen
zijn schadelijke dwazen, die grofheid aan domheid paren.
Baltasar Gracián sj
Reacties
Kritiek is vaak erg negatief, ik heb het advies gekregen: negeren, want een enkeling wil wel eens op je af reageren, zelfs je kinderen. (Omgaan met autisme blijft heel moeilijk).