Is Jezus tegen oecumene? - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor deze zondag


Hier vind je de tekst van mijn homilie voor deze zondag. 

4de zondag van Pasen A
Hand. 2,14a.36-41       Ps. 23/22       1 Petr. 2,20b-25         Joh. 10,1-10

De evangelietekst die we net te horen kregen kan schokken. Als mensen van de 21ste eeuw zijn we meer en meer gewend aan het samenleven met mensen van andere godsdiensten en overtuigingen. Voldoende om te weten dat daar heel wat mooie en goede dingen te rapen vallen. Het Tweede Vaticaans Concilie stelde reeds in 1965 dat de niet christelijke godsdiensten “niet zelden een straal weerkaatsen van de Waarheid, die alle mensen verlicht.” Is dit wel verenigbaar met de harde woorden die Jezus hier spreekt over de valse en misdadige herders die Hem zijn voorgegaan. Is Jezus dan tegen oecumene? 

Dit was de vraag die spontaan bij me opkwam bij het lezen van deze tekst. Op zich lijkt dit me een zinvolle vraag. Alleen, het heeft niet veel zin om deze vraag te willen beantwoorden vanuit deze tekst. Die tekst gaat namelijk niet over oecumene. In deze tekst wil de theoloog-evangelist Johannes ons doen nadenken over wie Jezus is en over het belang van Jezus. Voor christenen is Jezus inderdaad niet zomaar een optie, een interessant personage dat ons mooie verhalen vertelt over God. Voor christenen is Jezus de alpha en de omega. Alles staat of valt met Hem. Vandaar dat Johannes zo’n radicale woorden spreekt. Ik zou vandaag drie aspecten willen noemen die deze evangelietekst ons leert over Jezus.

1.     Johannes zegt over de schapen en de herder dat ze elkaar kennen, en wel op een persoonlijke manier, bij naam. Als christenen geloven wij niet in de eerste plaats in een leer of in een boodschap. Wij geloven in een persoon. Geloven in Jezus nodigt uit om  een persoonlijke band op te bouwen met Hem. Die persoonlijke band is er een van mens tot mens. Die relatie zal dus verschillend zijn voor elkeen en kan variëren in de loop van het leven. Je kan meer geraakt zijn door de genezende Jezus, maar ook door de onderrichtende Jezus of de lijdende Jezus of de Jezus die opkomt tegen onrecht. Zo rijk en verscheiden is de persoonlijkheid van de Heer.

2.     Johannes leert ons ook dat Jezus elke mens op een unieke wijze roept. Het is geen toeval dat we deze tekst te lezen krijgen op roepingenzondag. Waartoe roept de herder zijn schapen? Om naar buiten te gaan, wetend dat de herder voorop loopt. Beste medegelovigen, de Heer roept ons om naar buiten te gaan. Dat is tijdens deze coronacrisis misschien soms wat moeilijk. Toch lijkt de boodschap me duidelijk.

Jezus vraagt ons om de wereld in trekken. Het Evangelie en het geloof zijn ons niet toevertrouwd om ze angstvallig voor onszelf te houden. Neen. We mogen en moeten het Evangelie delen met anderen. Dat betekent dat we risico’s moeten nemen. De dialoog aangaan met anderen door te luisteren en te speken. Steeds weer ontdekken wat het Evangelie kan betekenen in de diverse contexten waarin we leven en werken. Zonder angst. Immers, zo belooft Jezus ons, Hij gaat voor ons uit. Hij is bij ons en toont ons de weg. Als we echt luisteren naar zijn stem, als we bereid zijn om onderscheidend op weg te gaan, dan mogen we geloven dat we niet verloren zullen lopen.

3.     In het laatste zinnetje van de evangelielezing van vandaag legt Jezus ons uit wat de vrucht is van de navolging van Hem: Ik ben gekomen, opdat zij leven zouden bezitten, en wel in overvloed. Christen worden, meer christen zijn gaat uiteindelijk over leven, over echt leven. Wat Jezus ons te bieden heeft en waar Hij ons toe uitnodigt is voluit leven. Elk op zijn of haar unieke manier. Leven zoals Jezus het ons leert: leven in liefde, een leven dus gedeeld met anderen en dat zich nergens laat door tegenhouden, zelf niet door de dood.

Beste medegelovigen, ik meen te mogen zeggen dat Jezus wel degelijk voor oecumene is. Anders zou onze Kerk de oecumene niet zo genegen zijn. Wij kunnen veel leren van de andere godsdiensten. Maar er is maar één Heer waarvan wij geloven dat Hij dé Weg, dé Waarheid en hét Leven is. Zijn naam is Jezus.

Reacties

Truus van Dam zei…
Ben wel een voorstander van oecumene. We kunnen ook van andere leren hoe we in het leven moeten staan . Hier in deze buurt zijn veel geloven, en ik voel me als een vis in het water, fijn dat dit kan. Op mijn vrijwililigers werk ben ik de enige katholiek de andere 3 zijn protestant, en ik ben bij een dominee, geen probleem.We geloven allen in dezelfde Weg..
Anoniem zei…
Daar Jezus de zoon is van God en zich los wilde maken van zijn roods en zelfstandig met andere aandachtspunten op weg ging kan ik Hem zo goed begrijpen. Just zijn vredelievende en zijn volhardende houding richting de medemens raakt me omdat dit geen vanzelfsprekende houding is. Inleveren doen we niet graag. Hij had oog voor hen die inleveren. Hiermee bedoel ik de zwaartekracht van de ziel. Dat Jezus nabijheid toonde en het licht van God onder de aandacht bracht is een bemoediging dat troost kan geven. Samen leven, samen delen en ook je gang kunnen gaan vraagt naar alert zijn.Neem en deel. Jezus deed dat met woorden, Hij had geen financiële middelen en heeft gedaan wat in Zijn vermogen lag omdat de medemenselijke Liefde Hem dreef en daar past ieder mens bij die hier in gelooft.
e.harland-hazebroek zei…
Ik hoef niet te denken over oecumene. Ik ben er mee opgegroeid; wel zie ik een bepaalde leegte in PK kerken, wij hebben wat Jezus uitdrukkelijk gaf: de sacramenten. Je kunt met anders denkenden praten als ze dat willen, maar hun verleden houdt hun vaak op afstand.
Leontien zei…
paar regels verder in het evangelie: Ik heb nog andere schapen die niet uit deze schaapsstal zijn; ook die moet Ik leiden. Zie daar de oecumene.

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)