Amazing japanese precision

Grappig?  Zeker. Maar ook iets meer. Deze in Japan erg populaire shows zeggen veel over de Japanse cultuur en zelfverstaan.

We kunnen als Westerlingen zeker iets leren van het groepsgevoel van de Japanners. Hun vermogen om zichzelf terzijde te schuiven ten voordele van de groep is reëel.

De meest spectaculaire beelden komen vanaf 1'36.

Zelf verkies ik het christelijke personalisme.

Reacties

Anoniem zei…
Als gewezen invalide die zijn huis heeft moeten verkopen en die gescheiden is na een dodelijk arbeidsongeval, geeft deze video een zeer groot 'BIG BROTHER' gevoel die iedereen uitsluit die na en onvoorziene tegenslag niet meer in de pas kan lopen....... Angstaanjagend, en het doet de mensen meer zin krijgen om zelfmoord te plegen....... HUIVERINGWEKKEND
e.harland-hazebroek zei…
Bij natuur geweld zijn ze beheerst, heel bijzonder.
Carla zei…
In hoeverre dit te maken heeft met saamhorigheid weet ik niet. Het is het opvolgen van een bevel. Je leert disciplinair te worden en dat kan op zich positief zijn alhoewel daar ook andere benaderingswijzen voor zijn.
Anoniem zei…
Het dwangmatige wordt in deze video sterk uitvergroot. Als een leger door de straten marcheert, heb je ook de eenvormigheid en gelijkgerichtheid.
Hoe zie je in deze video de BEWOGENHEID van binnenuit om de groep boven het individu te stellen?
Carla zei…
Wat wil je zien om iets in stand te houden zou een vraag kunnen zijn. Alles kent zijn voors en tegens. Het individu binnen de groep kan zich opofferen, aanpassen en zich vrij voelen. Vrede en vreugde kunnen een uitgangspunt zijn.
Luc zei…
Als iemand die decennia lang in Japan gewoond heeft, en er jarenlang met jonge mensen
is omgegaan, voel ik me genoopt hier een korte commentaar aan toe te voegen. In deze
tijden van scherpere bewustwording van racisme en raciale voor- en afkeuren, vond ik
de wellict instinctieve terugval op 'personalisme' verdacht en overhaast. Van wat ik me
herinner uit mijn tijd in Japan weet ik per se dat elk van die jongens een even sterke
persoonlijkheid bezit als een gelijkaardige groep Vlaamse jongens die zou bezitten. Zich
kunnen afstemmen op een groep? Ja, het is een makkelijke, maar ook verdraaide visie
op Japan.
Beste Luc, Dank voor uw interessante reactie. Ik denk niet dat het gebruik van het woord "personalisme" hier als racistisch dient geïnterpreteerd worden. In de eerste plaats omdat het eerder een cultuur-antropologisch concept is. Personalisme, althans zoals ik het begrijp, verwijst naar het grote belang dat in culturen van christelijke origine wordt gehecht aan de "persona", concept dat gecreëerd is door de kerkvaders bij de ontwikkeling van het dogma van de drieëenheid. Ik weet niet hoe dat nu precies zit voor Japan, maar in talen als het Chinees, Vietnamees en Koreaans bestaat er geen equivalent voor het woord persoon. In tegenstelling tot christelijke culturen ligt de nadruk daar in de eerste plaats in de groep, familie, clan, ... Dit lijkt me een van de verklaringen te zijn waarom het "personalisme" van het christendom zo aantrekkelijk is in veel van die landen en het christelijk geloof daar dan ook sterk in expansie is.

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj