Ignatiaans (3)

Stefan Kiechle S.J. is een Duitse medebroeder. Hij is wetenschapper, gespecialiseerd in ignatiaanse spiritualiteit. In het artikel “Wat betekent ignatiaans” probeert hij te omschrijven wat nu precies het eigene is van het ignatiaanse ding. Hij onderscheidt hierbij 10 criteria. Ik bied ze u aan in drie afleveringen.

7. “Ignatiaans” richt zich op roeping en zending. Iedere christen ontvangt van God een persoonlijke roeping om zijn leven op zijn eigen manier voor het Rijk Gods in te zetten. In onze complexe wereld is deze bestemming meestal niet gemakkelijk herkenbaar. De Geestelijke Oefeningen bieden hulp om deze roeping en zending te onderscheiden, te aanvaarden en ze vastberaden in praktijk te brengen – luisterend naar God en tot heil van de mensen. Als iemands bereidheid om zich te laten zenden groeit, is deze vrucht van zijn geestelijke inspanning ignatiaans.

8. “Ignatiaans” is christologisch-trinitair. Wie luistert naar het woord van de Schrift is op zoek naar een Godsontmoeting, om zich geheel door God te laten vormen. In Jezus Christus krijgt het woord van God een bijzondere intensiteit, helderheid en werking. Jezus is het voorbeeld bij de ordening van de levenswijze, maar de verhouding tot Hem leidt op een nog dieper niveau tot waarachtig mens-zijn en leven. Men kan Christus in de door Ignatius aangeboden beschouwingen met de Schrift ontmoeten, maar ook andere wegen leiden tot Hem: kunst en spel enz., en natuurlijk is er de eucharistie en de eucharistische aanbidding.Wezenlijk ignatiaans is het dat de verhouding tot Christus zich tot vriendschap met de arme Jezus ontwikkelt – de trooster en vriend van de armen (GO 224). En tenslotte: Christus voert ons door de Geest tot de Vader; in de goddelijke Drievuldigheid ligt de dialoog besloten evenals de zending, die van de Vader komt en zich door de Zoon tot alle christenen uitstrekt.

9. “Ignatiaans” betekent in de wereld staan. De retraitant sluit zijn deur niet voor de wereld met haar problemen en wat haar bezighoudt, maar neemt ze op in zijn zoektocht naar God. Hij weet dat hijzelf als mens tot die wereld behoort en dus “wereld” is. Zijn bidden en handelen richten zich vooral op het leed in de wereld: onrecht en geweld, armoede en uitbuiting, het kwaad en de zonde. Hij ziet de slachtoffers en de bedrijvers van het kwaad, en hij ziet hoe hijzelf in het kwaad verstrikt is, als slachtoffer en als dader. De gehele wereld biedt hij God aan uit verlangen naar vrede en smekend om verlossing. Hij laat zich motiveren om zich voor de wereld in te zetten, vooral bij de allergeringsten, bij hen die ver van God verwijderd zijn, de noodlijdenden, de armen. Zijn spiritualiteit wordt op deze manier menselijk, met de aarde verbonden, geïncarneerd.

10. “Ignatiaans” is met de Kerk verbonden. Alleen via het jij komt men tot het ik en tot God. De ignatiaans geïnspireerde christen is wereldwijd verbonden met christenen die naar hetzelfde streven en dezelfde weg gaan. Omgekeerd ontleent de weg van de Geestelijke Oefeningen zijn kracht aan de kerkelijke gemeenschap, die de grondslag en het kader ervan vormt en het werken van de Geest mogelijk maakt. Ignatiaans georiënteerde christenen kiezen voor een band met de ambtelijk-sacramentele Kerk, omdat zij geloven dat in haar de Geest intensiever en betrouwbaarder werkt. Waar je nog de eucharistie kunt vieren en kunt biechten – tegenwoordig helaas steeds minder – ervaart de retraitant de kracht van Gods genade. Hij zoekt zijn plaats in de Kerk en met haar zet hij zich in voor het Rijk Gods, voor vrede en gerechtigheid.