Wauw
Onderstaand stukje kreeg ik van T. , een regelmatige bezoeker van deze blog. Het gaat over iets heel eenvoudig. Misschien is het daarom dat het me zo aansprak. U mag er mee van genieten.
"Terug in België heb ik vijf weken meegeleefd in de Ark in Boechout, met mensen met een mentale handicap dus. Overdag werkte ik in de tuin, deed huishoudelijke taken of ging iets drinken met een bewoonster. 's Avonds zaten we gezellig samen in de living, deden een praatje en ja, probeerde ik er in feite gewoon " te zijn". Echt heel goed om met zulke mensen samen te leven, omdat bijna alles wat je doet, heel goed wordt gevonden! Je zelfvertrouwen krijgt er een boost! Velen onder hen zijn heel gelukkig. Dat was ook een openbaring voor mij. Zo ging ik op een keer met een man mijn moestuin begieten en na afloop riep hij: "ik ben gelukkig T., ik ben gelukkig!". Wauw, daar kan ik nog iets van leren!"
"Terug in België heb ik vijf weken meegeleefd in de Ark in Boechout, met mensen met een mentale handicap dus. Overdag werkte ik in de tuin, deed huishoudelijke taken of ging iets drinken met een bewoonster. 's Avonds zaten we gezellig samen in de living, deden een praatje en ja, probeerde ik er in feite gewoon " te zijn". Echt heel goed om met zulke mensen samen te leven, omdat bijna alles wat je doet, heel goed wordt gevonden! Je zelfvertrouwen krijgt er een boost! Velen onder hen zijn heel gelukkig. Dat was ook een openbaring voor mij. Zo ging ik op een keer met een man mijn moestuin begieten en na afloop riep hij: "ik ben gelukkig T., ik ben gelukkig!". Wauw, daar kan ik nog iets van leren!"
Reacties
Konden allen die voor de hartverscheurende 'keuze' staan om een gehandicapt kind te laten leven of te aborteren dit getuigenis maar eens lezen!